Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Γκηβ ε λιτλ μπιτ μμμμμμμμ το μι!

Να σας συστήσω.
Τη Μπουμπού και το Ρέστο.
Δύο ανέμελα οικόσιτα καλοταϊσμένα ζωάκια.
Ευτυχισμένα.
Και ευνουχισμένα.
Διότι η ορθή φιλοζωική πρακτική, αυτό προστάζει.
Παίζουν ανέμελα στο χορταράκι.




Ναι και εδώ παίζουν.
Ακριβώς αυτό που βλέπετε.
Τις … «κουμπάρες»!
Μόνο που δεν τέλειωσα τις συστάσεις.
Η Μπουμπού είναι η σκύλα.
Και ο Ρέστος ο γάτος.
Ξεχάστε λοιπόν τα πάρτι με ούζα.
Νοσοκόμων, ασθενών, επισκεπτών και γιατρών στα νοσοκομεία.
Δημάρχων, παρατρεχάμενων και μελαψών Αλβανών σε απόμερα ξενοδοχεία.
Μαυροπουκαμισάδων και μουστακαλήδων
(αυτό προσεχώς, υποθέτω βάσιμα, έτσι όπως πάμε....)
σε απομακρυσμένους κούμους.
Εδώ είναι το καλό το πράμα!

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

Τσίου τσίου τρα-λα-λά!




Εκεί εις τις Κρητικές εξοχές. Όπου βιοπαλεύω για τον προζυμάτο άρτο. Τον επιούσιο. Δεν είμαι μόνος. Έχω και συντροφιά. Βέβαια. Και τι συντροφιά! Τα πουλάκια. Πιπιονάκια, μαυροπούλες, σπουργιτάκια, κοτσιφάκια, κοκκινολαίμηδες, δεκαοχτούρες, κοράκια, γεράκια και κάμποσα άλλα που δεν τα γνωρίζω. Όλα πλην των γερακιών, είναι λαλίστατα. Εξ αιτίας των ανοιξιάτικων ημερών. Του Νοέμβρη. Επίκαιρα θέματα των τιτιβισμάτων τους, είναι οι γρύπες και οι εκλογές στο γαλάζιο κοτέτσι.
Φοβούνται πολύ τις γρύπες που περπατάνε, σέρνονται και πετάνε. Μεγάλος φόβος. Αν η γρίπη των φτερών, ζευγαρώσει με τη γρίπη των γουρουνότριχων, τι θα τους συμβεί; Στα πόσα αψού, θα μαδήσουν τα φτερά τους; Στα πόσα γκουχ, θα βγάλουν γουρουνότριχες; Άραγε θα τους πηγαίνουν; Και στους πόσους πόρδους, θα πάρουν επιχορήγηση μέσω των υπολειμμάτων του γου κου που σου, για εργοστάσιο αρωματοποιίας;
Τα περισσότερα θηλυκά, σαν πιο υπεύθυνα, θέλουν να κάνουν το εμβόλιο. Σε αντίθεση με τα αρσενικά. Που άκουσαν ότι ανάμεσα στις παρενέργειες του εμβολίου, είναι και παραλυσίες. Ειδικά των μυών. Αν τους παραλύσουν οι τσουτσουνομύες τους, πάει, θα χάσουν και τα αυγά και τα πασχάλια!
Για τις εκλογές στο γαλάζιο κοτέτσι, γίνεται ο απόλυτος χαμός. Τα γαλάζια πουλάκια, απογοητευμένα από το επίπεδο της θεματολογίας που αντιπαραθέτουν οι υποψήφιοι κοτετσάρχες, δεν θέλουν να πάνε να ψηφίσουν. Σε αντίθεση με κάτι πράσινα πουλάκια, που θέλουν να πάνε. Θέλουν να ψηφίσουν το Κόκορα με τα γυαλάκια. Για να μη βγει η Χαμογελαστή Κότα. Που μόνο κότα δεν είναι. Αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτα. Μιλάνε με απόλυτη εμπάθεια εναντίον της. Υποθέτω πως επειδή είναι κόρη, ενός παλαιότερου κοτετσάρχη. Που τον μάδησε ο πατομπουκαλάτος κόκορας. Πριν πολλά χρόνια.
Τώρα και εντελώς ξαφνικά, ανακάλυψαν πως δεν αντέχουν άλλο τα παιδιά των μεγάλων κοτετσαρχών; Τα τέκνα των πολιτικών τζακιών; Μα γεννοβολάνε τα τζάκια; Εγώ ξέρω μόνο καπνό και στάχτη βγάζουν. Στάχτη και μπούρμπερη. Που είναι κοντοξαδέλφη της πούδρας. Του μέικ-απ, που λένε και στα Σφακιά.
Κάπου εκεί, τα γεράκια, που τόση ώρα ακούν και δεν μιλούν, ενοχλημένα από τη κακομοιριά και τη μιζέρια των τιτιβισμάτων, την κάνουν. Φτερουγίζουν για τα ψηλά. Και αρχίζουν να φωνάζουν. Φωνές δυνατές. Προειδοποιητικές. Για τον δυνατό αέρα που έρχεται. Που μπορεί να είναι και ανεμοστρόβιλος. Για να τα κάνει όλα φτερά και πούπουλα……

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Όταν τρέχει το κάστανο, πως τα καταφέρνει;



Τη πρώτη φορά που την είδα, ήταν σε μία συγκέντρωση του ΚΚΕ Εσωτερικού. Μιλούσε ο Κίρκος. Στην εποχή της «φυσαρμόνικας». Δεκαετία του ’70, μετά τη μεταπολίτευση. Ήμουνα μαθητής στο 1ο Γυμνάσιο, σε απογευματινή βάρδια. Σχολνώντας έπρεπε να περάσω από τη πλατεία της Δημοτικής Αγοράς για να πάω στην αφετηρία του λεωφορείου. Μου την έδειξε ένας συμμαθητής μου. Ήταν στις παρυφές της συγκέντρωσης. Έξω από το Κύδωνα. Το ξενοδοχείο. Πανέμορφη και πανύψηλη. Κοπελάρα! Μελαχρινή με μακριά μαλλιά. Συνοδευόταν και από 2-3 φιλενάδες της. Ξεχώριζε από μακριά. Άκουγε με προσοχή και ταυτόχρονα τα μάτια της αλώνιζαν τη πλατεία. Χωρίς να κουνά το κεφάλι.
Τη δεύτερη φορά που την είδα, ήταν λίγο καιρό αργότερα. Ήμουν στο σπίτι και διάβαζα ακούγοντας στο ραδιοφωνάκι τον ερασιτεχνικό του «Τοξότη». Χτύπησε τη πόρτα. Άνοιξα τη πόρτα, αφού χαμήλωσα την ένταση. Έπαιζε Pink Floyd, εκείνη την ώρα. Ήταν με άλλη μία κοπέλα. Με χαιρέτησε ευγενικά, χαμογελώντας συνεσταλμένα. Μου έδωσε προπαγανδιστικά φυλλάδια του κόμματος που μόλις είχε ιδρύσει ο πατέρας της.
Η τρίτη φορά ήταν και η πιο επεισοδιακή. Παραμονές των εκλογών του 81 ήταν. Τα Χανιά είχαν μετατραπεί σε … «μακρινή δύση». Τις μεταμεσονύχτιες ώρες. Οι συμπλοκές ανάμεσα στα πράσινα και μπλε συνεργεία αφισοκολλητών, ήταν άγριες. Έπεφτε πολύ ξύλο. Οι εφημερίδες έγραφαν πως ακούγονταν και πυροβολισμοί. Ενίοτε τη πλήρωναν και αθώοι πολίτες, που τύχαινε, για διάφορους λόγους να κυκλοφορούν εκείνες τις ώρες.
Σαββατόβραδο, λίγες ημέρες πριν κατέβει ο Ράλλης στα Χανιά, μια παρέα τροζοκόπελα και τροζοκοπελιές, λίγο πριν, λίγο μετά την ενηλικίωση, βγήκαμε να διασκεδάσουμε. Πήγαμε στα Ταμπακαριά. Στου Μανόλη. Για ψάρι. Τελειώνοντας, έπεσε διχόνοια. Αν θα πηγαίναμε στο λιμάνι, στο «Κανάλι» για ποτό – χορό ή στο παλιό «13», για καφέ-γλυκό. Τελικά πήγαμε στο «13». Επειδή κάποια κορίτσια, έπρεπε να γυρίσουν νωρίς στο σπίτι τους.
Φεύγοντας από εκεί, λίγο μετά τις 12, ένας φίλος, μου πρότεινε να περάσουμε από το σπίτι του, για να πάρω μία τσάντα κάστανα. Σε ανταπόδοση μίας άλλης τσάντας με μανταρίνια που του είχα δώσει πριν λίγες ημέρες. Έμενε πάνω από το ζαχαροπλαστείο του «Κόνιαλη», στο Κούμ Καπί. Επειδή ήταν κοντά και για να χωνέψουμε είπαμε να πάμε με τα πόδια. Μόλις περάσαμε την Ανωτέρα Διοίκηση της Χωροφυλακής, που στεγαζόταν σε ένα νεοκλασικό επί της Ελευθερίου Βενιζέλου, είδαμε δεξιά και αριστερά του δρόμου, φρεσκοκολημένες αφίσες του Ράλλη και της Ν.Δ. Ήταν όμως σκισμένες! Ο δρόμος ήταν έρημος. Μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι, δεν συναντήσαμε ούτε πεζό ούτε αυτοκίνητο.
Στο γυρισμό όμως, προς το αυτοκίνητο και καμιά 50αριά μέτρα πριν το αστυνομικό τμήμα, σταμάτησε δίπλα μας ένα πόνυ. Κατέβηκαν 2 και με ευγενικό τρόπο μας είπαν:
-Συγνώμη, να σας ρωτήσουμε κάτι;
Πριν προλάβουμε να απαντήσουμε. Πριν συνειδητοποιήσουμε τι γίνεται. Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Μας είχαν ζώσει περίπου 10 άτομα. Είχαν βγει όλοι από το πόνυ! Άρχισαν να μας χτυπούν. Γροθιές. Κλωτσιές. Βρισιές. Έβαλα τις φωνές ζητώντας βοήθεια και το λόγο που μας χτυπούσαν. Σκίζαμε λέει αφίσες. Μας είδαν. Τις έσκιζα εγώ, που κρατούσα ένα μαχαίρι, μισό μέτρο. Υπήρχε και αυτόπτης μάρτυρας. Μία μεσήλικη ξανθιά περιπτερού, που δεν είχε κατέβει από το πόνυ. Εν τω μεταξύ, άκουσαν τη φασαρία οι αστυνομικοί από το τμήμα και έτρεξαν, προς το μέρος μας. Ήρθαν και 2 περιπολικά. Μαζεύτηκαν και άλλα αυτοκίνητα. Οι περίοικοι βγήκαν στα μπαλκόνια.
Την ώρα που οι αστυνομικοί ζητούσαν να μάθουν τι συμβαίνει, αντιλήφθηκα ότι ο φίλος μου είχε εξαφανισθεί! Ρωτούσα με αγωνία τι του έκαναν. Που είναι. Και αυτοί επέμεναν, ότι εκτός του ότι έσκιζα τις αφίσες με το μαχαίρι, ήμουν μόνος μου. Δεν είχα παρέα! Οι αστυνομικοί που είδαν αντί για μαχαίρι μία τσάντα διαλυμένη με τα κάστανα να έχουν σκορπίσει στο δρόμο και την έκδηλη αγωνία μου, με έβαλαν σε ένα από τα 2 περιπολικά. Στο άλλο περιπολικό έβαλαν ένα ψηλό με μουστάκι, που δήλωσε επικεφαλής αυτών που μας κτύπησαν. Μας πήγαν στο Αστυνομικό Τμήμα που ήταν στο ισόγειο της Νομαρχίας. Εκεί που είναι το ΚΕΠ σήμερα.
Όταν φτάσαμε, ήταν ήδη μαζεμένα γύρω στα 10 αυτοκίνητα και πάνω από 100 γαλάζιοι αφισοκολλητές. Ανάμεσα τους και η Ντόρα. Μόλις κατέβηκα από το περιπολικό, άρχισαν να με γιουχάρουν. Συλλ-αλητήριο κανονικό! Στο γραφείο του Αξιωματικού υπηρεσίας, μπήκε και εκείνη. Κάθισε απέναντι μου και με κοίταζε, όσο έδινα τα στοιχεία μου. Ποτέ στη ζωή μου, δεν με έχει κοιτάξει άνθρωπος, με τέτοιο και τόσο μίσος! Πάντα όταν φέρνω στο μυαλό μου αυτή τη ματιά, ανατριχιάζω! Ήθελε να μου κάνει μήνυση για φθορά ξένης περιουσίας. Ήθελα να της κάνω μήνυση για άδικη επίθεση και βιαιοπραγία. Υπενθυμίζοντας για το άγνωστο της τύχης του φίλου μου, στο σημείο της επίθεσης. Επειδή, τόσο ο Αξιωματικός, όσο και αυτή πείσθηκαν για το τι συνέβη πραγματικά, η διένεξη έληξε εκεί, χωρίς να καταθέσει μήνυση. Έφυγε χωρίς να ζητήσει συγνώμη! Ούτε εγώ κατέθεσα τελικά μήνυση, μιας και μετά από λίγη ώρα, με το περιπολικό και δύο αστυνομικούς συνοδεία τον είδαμε να πηγαίνει ζαλισμένος προς την Διοίκηση της Χωροφυλακής. Ευτυχώς ήταν καλά. Λίγο το κάτω χείλι του είχε σχισθεί. Τον είχαν βάλει μέσα στο στενό για να τον περιποιηθούν κατάλληλα, αλλά για καλή του τύχη, λιγοθύμησε, τρόμαξαν και έφυγαν.
Λίγα χρόνια μετά, ένας περαστικός γαμπρός από το σόι μας, «κολλητός» της, μου εξομολογήθηκε, ότι εκείνο το βράδυ, οι πασοκατζήδες που ήταν περισσότεροι, είχαν πάρει στο κυνήγι την ομάδα της Ντόρας και την είχαν αποκλείσει στο Δημοτικό κήπο. Οι ελάχιστοι γαλάζιοι που είχαν γλιτώσει τον αποκλεισμό, έψαχναν να δημιουργήσουν αντιπερισπασμό και τον πέτυχαν. Εξ αιτίας μας ελευθερώθηκαν από τη πολιορκία!
Μετά από 20 ολόκληρα χρόνια, ξανασυναντηθήκαμε. Ήρθε στη λαϊκή αγορά του Σαββάτου. Στη Μίνωος. Να περιοδεύσει. Ήμουν τότε πρόεδρος του Σωματείου πωλητών λαϊκών αγορών. Μου είχαν ζητήσει από τη ΝΟΔΕ Χανίων, να ετοιμάσω την ανάλογη υποδοχή. Κόσμο ήθελαν. Το ΔΣ του σωματείου αποφάσισε να την υποδεχτώ μόνος μου. Έτσι και έγινε. Σίγουρα δεν με θυμήθηκε. Ήξερε όμως ότι είμαι βιοκαλλιεργητής. Γνώριζε πολλά και σωστά για τη βιολογική γεωργία. Ήταν μεγάλη έκπληξη αυτό για μένα! Έδειξε μάλιστα μεγάλο ενδιαφέρον για το πίνακα ανακοινώσεων και για το κιβώτιο παραπόνων που είχαμε τοποθετήσει στη λαϊκή, για τους καταναλωτές.
Αν είναι να γίνει αρχηγός της ΝΔ, ας γίνει.
Εγώ πάντως δεν τη ψηφίζω. Αν ήμουν Νεοδημοκράτης μπορεί.
Αλλά για αυτούς που το σκεύονται ακόμα, ας θυμηθούν ότι υπάρχουν και χειρότερες επιλογές.
Να ήταν υποψήφιοι ως αρχηγοί, η σύζυγος Πασχάλη, ο Ρόμπερτ Γουίλιαμ-ς και ο Κώστας Τουρνάς……

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Το ... "βασίλειο" μου, για ένα πρωινό χουζούρεμα!


Σίγουρα είναι βάρβαρο σπορ.
Να ξυπνάει κάποιος κάθε ημέρα, αξημέρωτα.
Και είναι ακόμα πιο δύσκολο,
να είναι με το πρώτο φως τις ημέρας,
με τη παγωνιά και την υγρασία,
στα χωράφια και να δουλεύει.
Γιατί έτσι πρέπει.
Έχει, όμως, σαν όλες τις δυσκολίες,
τη μοναδική ομορφιά του!

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Όχι στην επιμόλυνση των Βιολογικών από τα μεταλλαγμένα
Βιολογική Γεωργία για τον Άνθρωπο

Στις αρχές του 2009 μπήκε σε ισχύ η νέα νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ΕΕ) για τη βιολογική γεωργία (Κανονισμός 834/2007). Μια απαράδεκτη νομοθεσία, που επιτρέπει την επιμόλυνση των βιολογικών προϊόντων από μεταλλαγμένα! Η ΕΕ κάτω από την πίεση των μεγάλων παγκόσμιων εταιρειών βιοτεχνολογίας, προσπαθεί να μην αφήσει τίποτα αμόλυντο και αγνό. Προσπαθούν όλοι μαζί οι κερδοσκόποι να καθιερώσουν τα μεταλλαγμένα στη συνείδηση του κόσμου και στην αγορά. Η κίνηση αυτή εξισώνοντας τη βιολογική γεωργία με τη συμβατική και τα μεταλλαγμένα, επί της ουσία την καταργεί. Θεωρούμε απαράδεκτο τον νέο επιμολυσμένο κανονισμό της ΕΕ και απαιτούμε την καθιέρωση της μηδενικής επιμόλυνσης για τα βιολογικά προϊόντα.
Πολύ πρόσφατη είναι η είδηση ότι οι υπηρεσίες της ΕΕ (και ο ΕΦΕΤ) εντόπισαν μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες βιολογικών προϊόντων της Γερμανίας -με πολύ καλό σύστημα ποιοτικού ελέγχου- να διαθέτει στην αγορά λιναρόσπορο ο οποίος ήταν επιμολυσμένος με γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (μεταλλαγμένα) και μάλιστα μη εγκεκριμένους ούτε από το σύστημα της ΕΕ.

Εκφράζουμε την ανησυχία μας για τα συνεχόμενα διατροφικά σκάνδαλα με τον πλημμελή έλεγχο της διατροφής από τους κρατικούς φορείς, με την πολύ χαμηλή ποιότητα των ευρέως διαδεδομένων συμβατικών προϊόντων, με την ασύδοτη και ανεξέλεγκτη χρησιμοποίηση των μεταλλαγμένων χωρίς σήμανση και ιχνηλασιμότητα, ιδιαίτερα στις ζωοτροφές. Η ιχνηλασιμότητα καταργήθηκε στην πράξη γιατί οι κρατικές υπηρεσίες θεώρησαν ίδιο προϊόν το μεταλλαγμένο με το φυσικό, με αποτέλεσμα οι διακινητές, οι έμποροι και οι μεταπράτες να τιμολογούν με την ίδια ονομασία το μεταλλαγμένο με το φυσικό!
Στην χώρα μας δεν καλλιεργούνται μεταλλαγμένα και αντικειμενικά δεν υπάρχει επιμόλυνση. Γι αυτό τα ελληνικά βιολογικά προϊόντα είναι καθαρά και έτσι πρέπει να μείνουν.
Για την διατροφική μας ασφάλεια:
- Απαιτούμε τα Βιολογικά προϊόντα χωρίς μεταλλαγμένη επιμόλυνση. Η χώρα μας μπορεί και πρέπει να θεσμοθετήσει αυστηρότερους κανόνες από την ΕΕ.
- Απαιτούμε την πλήρη απαγόρευση κάθε εισαγωγής, διακίνησης, εμπορίας, χρήσης ή καλλιέργειας μεταλλαγμένων, εφαρμόζοντας τις αποφάσεις των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, την «Αρχή της Προφύλαξης» και το «Πρωτόκολλο Βιοασφάλειας της Καρθαγένης».
-Απαιτούμε την επαναφορά σε ισχύ της ιχνηλασιμότητας, με διαχωρισμό των φυσικών των προϊόντων από τα μεταλλαγμένα και επί των τιμολογίων.
-Διεκδικούμε την θεσμοθέτηση των υποχρεωτικών ελέγχων των σημείων παραγωγής, πώλησης και διακίνησης των τροφίμων.
-Ζητούμε να θεσμοθετηθούν οι έλεγχοι στην αγορά των Ενώσεων Καταναλωτών, με την πλήρη χρηματοδότησή τους από το κράτος.




Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

Αντωνακαιάδα




Στις 23 Μαΐου του 1994, είχαμε 3 υψηλότατους επισκέπτες στα Χανιά. Παραλίγο να μην αντέξουμε, το ειδικό βάρος της υψηλότητας τους. Κινδυνέψαμε να βουλιάξουμε, στο Κρητικό και στο Λυβικό πέλαγος. Τίγκα στα σύννεφα καπνού και χρυσόσκονης!
Πρώτη επισκέπτρια ήταν Ρούλα. Η Κορομηλού. Του «πρωινού καφέ». Στα παχιά καϊμάκια του. Τηλεοπτική ατραξιόν. Στο παλιό λιμάνι. Τα κοριτσόπουλα και οι κυρίες που σέβονταν το κύρος της τηλεθέασης τους, πατείς με πατώσε.
Δεύτερος επισκέπτης ο Αντωνάκης. Ποιος Αντωνάκης; Ένας είναι ο Αντωνάκης. Ο Σαμαράς! Που τόλμησε ως αρχηγός της «Πολιτικής Άνοιξης», να κατέβει προεκλογική περιοδεία στα Χανιά. Στα λημέρια του Μητσοτάκη! Παραμονές των Ευρώ-εκλογών!!
Από νωρίς το πρωί είχε κάποιες επαφές στη Κίσσαμο και στο Σέλινο. Γύρισε λίγο πριν το μεσημέρι στη πόλη των Χανίων. Για συνέντευξη τύπου. Αν θυμάμαι καλά.
Την ώρα που έφτανε στη Πλατεία των Νέων Καταστημάτων, μέσω της Οδού Κυδωνίας, ήρθε και ο τρίτος επισκέπτης. Απρόσκλητος και κυρίως ύπουλος. Ήταν ο Εγκέλαδος! Ταρακούνημα γερό. 6,1 Ρίχτερ. Για πάνω από 30 δευτερόλεπτα.
Ακολούθησε ο χαμός. Τα πάντα ήρθαν και έφυγαν. Βόλτα με μπακ γκράουντ βουητό. Ο κόσμος βγήκε όπως όπως στους δρόμους. Τα αυτοκίνητα σταμάτησαν.
Η κουρσάρα του Αντωνάκη, με τον Αντωνάκη και τους συνοδούς του, εγκλωβίστηκε ακριβώς μπροστά από το Δημαρχείο. Επειδή το αυτοκίνητο, θα είχε καλές αναρτήσεις, καλά λάστιχα και άριστο οδηγό, δεν είχαν καταλάβει το σεισμό! Είδαν τον κόσμο, τα σταματημένα αυτοκίνητα και νόμισαν ότι τους είχαν ετοιμάσει υποδοχή. Βγήκε ο Αντωνάκης από το αυτοκίνητο, με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά και τα χέρια απλωμένα. Ως μεγάλος ηγέτης. Να αγκαλιάσει οπαδούς και υπηκόους.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, μία κυρία, από αυτές που έρχονται από την ύπαιθρο μια δυο φορές το χρόνο στη πόλη, δραπέτης του λιμανιού, στολισμένη και βαμμένη σα λατέρνα και που είχε αγκαλιάσει μία κολώνα της ΔΕΗ, για να μη πέσει, από το ταρακούνημα του σεισμού, συνήλθε από το σοκ και άρχισε να τσιρίζει με όλη της τη δύναμη.
- Πάνα-ζζζζίιιιιιιιιιιιι- αααα μου σεισμός! Θέ μου τα κοπέλια μου!
Τότε κατάλαβε ο Αντωνάκης ότι δεν ήταν υποδοχή, αυτό που του συνέβη. Μαζεύτηκε άρον άρον ζεματισμένος και ξαναμπήκε στο αυτοκίνητο. Περίμενε να ξεμπλοκάρει ο δρόμος και έφυγε. Από τότε δεν τον ξανάδαμε στα Χανιά. Όχι, δεν μας έλειψε το πολιτικό του κύρος. Έχουμε άλλα, ντόπια πιο βαριά και αβάσταχτα κυριλίκια. Που μας φτάνουν και μας ξεπερισεύουν…….

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

15 χρόνια παρα είναι πολλά. Κουράστηκα!*


Προς το Δ. Σ. του Συνδέσμου** Παραγωγών Βιολογικών Προϊόντων Ν. Χανίων.

Χανιά Κυριακή 15-11-2009


Θέμα: Δήλωση παραίτησης από το ΔΣ.


Αξιότιμοι και αγαπητοί συνάδελφοι.
Επειδή δεν δύναμαι πλέον, να παρίσταμαι στις συνεδριάσεις του ΔΣ και να συμμετέχω στις δραστηριότητες του Συνδέσμου, για καθαρά και απολύτως προσωπικούς λόγους, με τη παρούσα επιστολή σας υποβάλω τη παραίτηση μου από το ΔΣ του Συνδέσμου.
Καλή δύναμη για τη συνέχεια.
Με εκτίμηση.
ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ
*να κάνω το Καραγκιόζη
**συνδικαλιστικό θεσμοθετημένο όργανο των Χανιωτών βιοπαραγωγών (φυτικής και ζωικής παραγωγής)
από το 2004.

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Πιάσαμε του κουταλιού το πάτο. Το πάτο και όχι το δάκο.


Τα κιλά του ελαιολάδου που παράγονται στα Χανιά, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω ακριβώς πόσα είναι, υποθέτω ότι είναι αρκετές δεκάδες εκατομμύρια κιλά. Κάθε κιλό λαδιού που παράγεται, επιβαρύνεται με 3 λεπτά του Ευρώ, για τη δακοκτονία. Μαζεύονται αρκετά εκατομμύρια Ευρώ, τα οποία διαχειρίζεται το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Όπως όλων των περιοχών της Ελλάδας που παράγουν λάδι. Με τα γνωστά αποτελέσματα Που είναι πάντα ή σχεδόν πάντα, τα ίδια. . Νικητής βγαίνει ο δάκος. Ένα … πράμα σαν το Ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Πρωταθλητής κλασικά ο Ολυμπιακός! Οι αιτίες πολλές και όλες γνωστές και χιλιο-ειπωμένες.

Ειδικά φέτος, τη ζημιά την έκανε, η λαθεμένη χρήση του «ληγμένου» Λεμπαισίντ, σε μια κρίσιμη περίοδο για τη καταπολέμηση του δάκου. Εκείνη την εποχή ξεκινούν οι γενιές που προξενούν τις μεγαλύτερες ζημιές του φθινοπώρου.
Λίγες ημέρες μετά τη χρήση του, έγιναν δειγματοληπτικές μετρήσεις, σε κάποιες περιοχές. Τα ακριβή και έγκυρα αποτελέσματα των μετρήσεων, δεν θα δουν ποτέ το φως της δημοσιότητας Από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω πολύ καλά, οι ψεκασμοί ήταν σαν να μην έγιναν. Το δηλητήριο δεν έδρασε. Έδρασε όμως η φυτοτοξικότητα του η οποία μετρήθηκε διπλάσια από το κανονικό. Δηλαδή με ένα … τζούφιο σμπάρο, χτυπήσαμε 2 ιπτάμενους γαϊδάρους! Και εμάς που αυτοτραυματιστήκαμε.
Πως τα καταφέραμε έτσι;
Οι κατέχοντες την επιστήμη γνωρίζουν. Όπως γνωρίζουν πολύ καλά και τους λόγους για τους οποίους, δεν δημοσιοποιούν τα αποτελέσματα των μετρήσεων.
Κάνουμε τίποτα να αλλάξει αυτή η κακομοιριά;
Όχι!
Μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση;
Ναι!
Αρκεί να το θελήσουμε.
Οι εναλλακτικές λύσεις που προσφέρονται είναι πολλές.
Και δοκιμασμένες! Σε μικρή κλίμακα μεν, αλλά με πολύ ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Στο Ινστιτούτο Υποτροπικών και Ελαίας Χανίων, αρκετοί ερευνητές επιστήμονες έχουν δουλέψει πολύ και έχουν προτείνει κατά καιρούς πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
Ας ψαχτούμε λοιπόν.
Αντί να ζητιανεύουμε αποζημιώσεις – ψίχουλα – κοροϊδίες.
Κερδισμένοι θα είμαστε από κάθε άποψη....

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Ένας ...Σόμπολος παρακαλώ!

Από τη προηγούμενη εβδομάδα, ξεκίνησα να μαζεύω ελιές. Για αυτό ψιλοχάθηκα! Πιο συγκεκριμένα ραβδίζω, ότι άφησε ο δάκος και ο δυνατός αέρας
Δεν έχω τα πολλά δέντρα, μα κάποια από αυτά είναι αρκετά δύσκολα. Τα φύτεψαν οι Βενετσιάνοι, άρα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως μνημεία, τα πήραν οι Τούρκοι, κληρώθηκαν στο παππού μου μετά τη προσφυγιά της Μικρασιατικής καταστροφής, πέρασαν στο πατέρα μου και από εκείνον σε μένα. Θεριά πανύψηλα! Κάθε χρόνο κόβω κλαδιά, κορμούς, τους κατεβάζω μπόι και όλο τον ακατέβατο έχουν.

Σε μια από αυτές, που … κούρεψα προχθές, βρήκα μία φωλιά.


Αυτή των φωτογραφιών. Με ένα γερό αυγό πάπιας μέσα. Ήταν ποντικοφωλιά Η πάπια είχε τη φωλιά της στη ρίζα του δέντρου, αργά την άνοιξη. Πως βρέθηκε το αυγό, από τη φωλιά της πάπιας που ήταν στο χώμα, πάνω στο δέντρο και μέσα στη φωλιά του ποντικού; Και μάλιστα γερό, δηλαδή αφάγωτο, ε; Η πάπια δεν το έβαλε. Χέρι ανθρώπινο δεν το έπιασε. Επομένως, το … βούτηξαν οι ποντικοί.

Δεν είδα πότε και πως. Αυτόπτες μάρτυρες, ανάλογων περιστατικών, λένε ότι: ένας από τους ποντικούς ξαπλώνει ανάσκελα, του βάζουν οι άλλοι το αυγό στη κοιλιά, το αγκαλιάζει με τα πόδια του και αρχίζουν να τον τραβάνε από την ουρά. Το γεγονός ότι η φωλιά απείχε από το χώμα γύρω στα 4 μέτρα και παρά το ότι ο κορμός δεν ήταν δύσκολος, ήταν μεγάλο κατόρθωμα που το αυγό έφτασε γερό εκεί πάνω.


Και γιατί δεν το έφαγαν; Υποθέτω ότι δεν πρόλαβαν. Ή τους εξολόθρευσαν ένα από τα 4 (2 ζευγάρια) γεράκια, που είναι στη περιοχή, ή έφαγαν ποντικοφάρμακο Που βάζουν πολύ συχνά οι γείτονες στα παρακείμενα κοτέτσια τους….




Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Ακούει κανείς, από εδώ κοντά;


Ερώτηση βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ,
Ε. Αμμανατίδου & Η.Διώτη

ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς την κα Υπουργό
Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων
Το Ινστιτούτο Υποτροπικών Φυτών και Ελαίας Χανιών συνιστά ένα από τα 31 ιδρύματα του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ), πρωτοπόρο στον τομέα διεξαγωγής και ανάπτυξης της εφαρμοσμένης αγροτικής έρευνας και τεχνολογίας, ενώ επιπλέον έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών.
Παρόλη τη συμβολή του στην πρόληψη και επίλυση των προβλημάτων διαφόρων κλάδων καλλιεργειών, καθώς και στον εκσυγχρονισμό τους, το Ινστιτούτο οδηγείται άρρητα σε μια σταδιακή αδρανοποίηση. Εν προκειμένω δεν είναι καν η χαμηλή χρηματοδότηση που ακυρώνει την προσφορά του στον τομέα των γεωργικών εφαρμογών, αλλά η συστηματική άρνηση εκ μέρους του αρμόδιου Υπουργείου να προκηρύξει την κάλυψη κενών θέσεων ερευνητών.
Συγκεκριμένα, τα τελευταία χρόνια έχει αποχωρήσει λόγω συνταξιοδότησης μεγάλος αριθμός επιστημονικού προσωπικού χωρίς να υπάρξουν νέες προσλήψεις για την κάλυψη των κενών, με αποτέλεσμα να μην καλύπτεται το σύνολο των θέσεων, κάτι που όπως είναι φυσικό αναιρεί τη δυνατότητα σημαντικής ερευνητικής παραγωγής.
Εκτός αυτού το υποστηρικτικό προσωπικό προέρχεται κυρίως από αποσπάσεις από άλλες υπηρεσίες, ενώ υπάρχει ελάχιστο μόνιμο εργατικό προσωπικό, με αποτέλεσμα να προσλαμβάνονται συνέχεια εποχιακοί συμβασιούχοι.
Μολονότι, σύμφωνα με πληροφορίες, διατίθενται μόνο 85.000 € το χρόνο (πρόκειται για το 1/5 περίπου του ετήσιου προϋπολογισμού του Ινστιτούτου) για την κάλυψη της συντήρησης και των λειτουργικών εξόδων των κτιριακών εγκαταστάσεων και των πειραματικών φυτειών, το Ινστιτούτο θα μπορούσε να καλύπτει τα έξοδά του από τα ερευνητικά προγράμματα που εκπονεί, αν φυσικά το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων προέβαινε στην πρόσληψη ερευνητικού προσωπικού.Σύμφωνα με τα παραπάνω, ερωτάται η κα Υπουργός:
· Προτίθεται να στηρίξει τον εθνικό φορέα αγροτικής έρευνας με τα απαραίτητα κονδύλια και υποδομές, προκειμένου να συνεχίσει το έργο του με στόχο τον εκσυγχρονισμό των γεωργικών εφαρμογών;
· Προτίθεται να προσλάβει το απαιτούμενο επιστημονικό και υποστηρικτικό προσωπικό προκειμένου να καλυφθούν οι κενές θέσεις του Ινστιτούτου;
Οι ερωτώσες βουλευτές:
Αμμανατίδου-Πασχαλίδου Ευαγγελία
Διώτη Ηρώ
ΣΧΟΛΙΟ: Εμείς εδώ οι ντόπιοι.
Οι άμεσα ενδιαφερόμενοι.
Που αγωνιούμε σφόδρα για το μέλλον του πρωτογενούς τομέα.
Όταν αλλάξουμε πλευρό.
Χαμένοι μέσα στο βαθύτατο ύπνο μας.
Θα θυμηθούμε κάτι να πούμε.
Πόσο πολύ λυπόμαστε.
Όχι εμάς που αφήνουμε να μας το κλείσουν.
Αλλά αυτούς που μας το κλείνουν….

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Φτιάξτε απλά και εύκολα τις δικές σας Παστές ελιές!


Βασική προϋπόθεση οι ελιές που θα χρησιμοποιήσετε, πρέπει να είναι ώριμες (μπλάβες στο χρώμα) και να μην έχουν τσιμπήματα από δάκο.

Αφού τις πλύνετε , τις αφήνετε να στεγνώσουν. Κατόπιν τις τοποθετείτε σε ένα βάζο, σε στρώσεις – στρώσεις με χοντρό αλάτι θάλασσας.
Η αναλογία είναι περίπου 3 μέρη ελιές, 1 μέρος αλάτι.
Μόλις αρχίσουν οι ελιές να «ψήνονται» από το αλάτι, θα κατεβάσουν υγρά, τα οποία θα πρέπει να τα βγάλετε, ανακατεύοντας ταυτόχρονα τις ελιές για να «ψηθούν» ομοιόμορφα.
Σε λιγότερο από ένα μήνα θα είναι έτοιμες!
Βγάζετε όσες θέλετε, τις βάζετε στο νερό για να φύγει το αλάτι (όσο πιο πολύ μουλιάσουν, τόσο λιγότερο αλμυρές θα είναι), και…
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΟΡΕΞΗ!

Υ.Γ: Για να μην σας "νταγκιέψουν", καλό θα είναι το βάζο να μην το βλέπει πολύ φως.

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Η δίαιτα της κάμπιας.



Αυτή την εποχή, στους αγρούς, παιχνίδι κάνουν οι κάμπιες.
Κάμπιες διαφόρων μεγεθών και χρωμάτων.
Εδάφους-εδάφους, εδάφους-αέρος και αέρος-αέρος.
Οι απόλυτοι κυρίαρχοι.
Στη καταστροφή των φυτών.
Τα ευπαθή ζαρζαβατικά, στις βουλιμικές ορέξεις τους, είναι τα λάχανα, μπρόκολα, κουνουπίδια.

Όλα ξεκινούν από αυτή την απλά όμορφη πεταλούδα.




Γεννά τα αυγά της κάτω από τα φύλλα.

Μετά από λίγες ημέρες, παρουσιάζονται αυτά τα τρισχαριτωμένα καμπιάκια.
Που αρχίζουν αμέσως το μασούλισμα ….


…και τρώνε ….




….. τρώνε ασταμάτητα.
Μεγαλώνοντας.





Ιδού τα αποτελέσματα της λαιμαργίας τους!




Στη φιλοσοφία της βιολογικής γεωργίας, πρωταγωνιστικό ρόλο
στη φυτοπροστασία,
έχει η πρόληψη.
Έτσι, μόλις δούμε να πεταρίζουν πεταλούδες πάνω ή γύρω από τα φυτά,
δεν τις κυνηγάμε με σφεντόνες, αεροβόλα, καλάσνικωφ,
απόχες (στο πιο φίλο-ειρηνικό),
ή ότι άλλο μας βρίσκεται πρόχειρο..
Ελέγχουμε τα φυτά και όπου βλέπουμε αυγά, απομακρύνουμε τα φύλλα.
Τα κοτόπουλα και τα κουνέλια τρελαίνονται για αυτά.
Όταν εντοπίσουμε τις πρώτες κάμπιες, δεν τρέχουμε
στο ζωοτροφάδικο – λαθροφαρμακάδικο της γειτονιάς.
Τα αγροχημικά εξόντωσης ανθρώπων και μυαρών,
με τεχνικές ζίου - ζίτσου,
μόνο τις τσέπες των φαρμακάδων και των γιατρών ωφελούν.
Απλά, φοράμε χειρουργικά γάντια
και με κινήσεις απολύτου ακριβείας, όπου εντοπίζουμε κάμπιες,
τις … ξετσιλακόνουμε!
Εξασκώντας έτσι, τα δολοφονικά μας ένστικτα.
Για να μην ξεχνιόμαστε….
Αν παρόλα αυτά, η προσβολή είναι μεγάλη, δηλαδή οι κάμπιες είναι αμέτρητες ,
προχωράμε στην «έσχατη» λύση.
Η οποία δεν είναι η προσφυγή στον ΟΗΕ, άντε στον ΕΛΓΑ, διότι τη πατήσαμε.
Ιστορικά παραδείγματα προς αποφυγή, πάμπολλα.
Χρησιμοποιούμε το βάκιλο θουριγκίας ή αλλιώς μπακτοσπεϊνη.
Ενισχυμένο με λίγο γαλατάκι.
Ο βάκιλος αυτός υπάρχει σε μορφή βρέξιμης σκόνης και με διάφορες εταιρικές ονομασίες στο εμπόριο.
Είναι το πιο φτηνό βιολογικό φυτοπροστατευτικό σκεύασμα. Πιο φτηνό και από το γάλα!
Ψεκάζοντας, βρέχουμε πολύ καλά τα φυτά,
με το υλικό βάκιλος-γάλα συν νερό,
στη δοσολογία που αναγράφεται στη συσκευασία.
Η δόση του γάλακτος είναι 5%.
Οι κάμπιες σιγά σιγά εξαφανίζονται.
Πώς;
Η δράση του βάκιλου, τις κάνει να αισθάνονται χορτασμένες,
σταματούν να τρώνε και πεθαίνουν μετά από λίγες ημέρες.
Από ασιτία.

Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η!


Οι κυρίες που εναγωνίως κάθε Δευτέρα ξεκινούν μία νέα δίαιτα,
καλά θα κάνουν να μην βάζουν καινοτόμες ιδέες στα όμορφα κεφαλάκια τους.
Και να μην χαίρονται άδικα.
Η επίδραση του βάκιλου στον ανθρώπινο οργανισμό είναι ανύπαρκτη.
Πορευθείτε μόνο με σκέτο, νερομένο γαλατάκι, μηδέν λιπαρών!
‘Ντάξει κορίτσια;



Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Αγρότης μόνος το… «παίζει». (Φυσιοδίφης –φωτογράφος)

Το Σάββατο που μας πέρασε, πρωί - πρωί και πριν πιάσει η δυνατή βροχή, ξεχορτάριαζα τα μπρόκολα που έχω φυτέψει.

Στη φωτογραφία βλέπετε το είδος και τη ποσότητα της χλωρίδας που .... αποζιζανιοποίησα.
(Ως γνωστόν στη βιολογική γεωργία η χρήση των επιλεκτικών ζιζανιοκτόνων δεν επιτρέπεται. Έτσι η καταπολέμηση των ζιζανίων στα κηπευτικά, γίνεται με ξεχορτάριασμα ή με το χορτοκοπτικό.)
Είχα όμως και μία αναπάντεχη συνάντηση με ένα σπάνιο είδος της πανίδας.
Για κοιτάξτε καλά τη φωτογραφία.
Βλέπετε κάτι;



Τώρα;




Ναι ήταν αυτή η κάμπια!
Τεραστίων διαστάσεων, σε σχέση με τις συνηθισμένες κάμπιες.
Αν ξανακοιτάξετε τη προηγούμενη φωτογραφία και την συγκρίνετε με το λάστιχο του ποτίσματος, που είναι φ16, θα καταλάβετε στο περίπου το πάχος της.
Όσο για το μήκος της ήταν εκεί γύρω στους 7-8 πόντους!
Ευτυχώς δεν συνάντησα άλλη.
Αυτή για να χορτάσει, ήθελε ένα μπρόκολο στη … καθισιά της!

Δεν γνωρίζω τι είδους πεταλούδα θα έβγαινε, μα δεν πρόλαβε….
Τι απέγινε;
Θα σας αφήσω να το μαντέψετε ως την επόμενη ανάρτηση......


Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Καλό μήνα!


Εκστρατεία υπέρ της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα



(έτσι, για να μη ξεχνιόμαστε!)