Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

Η έξωση.




Μια φορά και ένα καιρό....

..... Ο ήλιος και το νερό. Ήταν φίλοι. Για πολλά χρόνια. Κάποτε το νερό έμεινε χωρίς στέγη. Ο ήλιος αμέσως προσφέρθηκε να το φιλοξενήσει.  Το σπίτι, από τα υπόγεια μέχρι τα ανώγεια, γέμισε σύννεφα, βροχές, καταιγίδες, χιόνια,  πηγές, ποτάμια, καταρράκτες,  λίμνες και θάλασσες. Ο ήλιος τρόμαξε. Φοβήθηκε. Μη χάσει τη λάμψη του. Το φωτοστέφανο του. Μόλις είδε τα φράγματα και τις λιμνοδεξαμενές, την έκανε. Για τον ουρανό. Εκεί ψηλά. Όπου και έμεινε.
Εδώ τελειώνει το παραμύθι. Μην ανησυχείς. Το παραμύθι λέω. Που είναι Αφρικάνικο και  κλεμμένο …..

Δεν υπάρχουν σχόλια: