Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2017

Τι ψάχνεις να βρεις….





Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα όμορφο και εύφορο νησί, την Κρήτη, φύτευαν, εκτός όλων των άλλων,    τα «γεννήματα» και τα «μαγειρέματα». Δηλαδή  δημητριακά και όσπρια. Υπήρχε αυτάρκεια στην παραγωγή τους. Σε συνδυασμό με ότι άλλο παρήγαγε το νησί, δημιουργήθηκε η «Κρητική Διατροφή». Η οποία, επί της ουσίας  δεν υφίσταται πλέον.
Εκείνα τα χρόνια, καλλιεργούσαν οι Κρητικοί και το πιο μικρό κομμάτι γης που θα μπορούσε να τους αποδώσει τροφή. Αυτές οι μικρές κοιλάδες, που είναι διάσπαρτες σε όλο το νησί, έδιναν στην κυριολεξία ψωμί. Σήμερα το μόνο που προσφέρουν,  είναι τα μέγιστα στην ερημοποίηση του  νησιού. Αφού κανείς δεν καταδέχεται να τις χρησιμοποιήσει. Ούτε καν για ζωοτροφές.
Αν τις καλλιεργούσαμε. Αν βάζαμε σε αυτές, όχι  μόνο φραγκόσυκα ή αλόες ή οτιδήποτε άλλο λανσάρεται  ως «μοντέρνο» και πρόσφορο για εύκολο πλουτισμό, όπως πχ τα αβοκάντο , αλλά δημητριακά και όσπρια, ίσως οι οικονομικές αναπτυξιακές τύχες μας να ήταν διαφορετικές. Θα μου πείτε εδώ καταναλώνουμε μια χαρά, τα γερμανικά σιτηρά ή  τα κινεζοτούρκικα όσπρια.  Ή  περιμένουμε στην ουρά των μεγάλων πολυεθνικών σούπερ μάρκετ, για να αγοράσουμε ψωμί κατεψυγμένο, εισαγωγής, αλλά «νόστιμο και κριτσανιστό», νάναι καλά τα συνθετικά βελτιωτικά γεύσης. 
Τους μιλάς για μελέτες που μπορούν να κάνουν τα Αναπτυξιακά μας Ιδρύματα για το που μπορεί να καλλιεργηθεί τι, ούτως ώστε να υπάρχει αυτάρκεια και σε κοιτάζουν λες και είσαι ούφο. Όχι όποιο και όποιο κοινό ούφο. Καβαλημένο ούφο. Τέτοια τιμή….

Δεν υπάρχουν σχόλια: