«Οδηγείτε τη χώρα στα βράχια».
Φωνάζει ο ένας.
«Είμαστε στο χείλος του γκρεμού».
Συμπληρώνει ο άλλος.
Μες’ την αλλοφροσύνη.
«Το γκρέξιτ έχει παρκάρει στην αυλή μας».
Κατσομπαίνει και «η πίτα
μπρος και πίτα πίσω, δεν μπορώ αν δεν μιλήσω».
«Το κάρο ήταν στη κορφή του λόφου και το ρίξατε στους πρόποδες».
Ή.
«Θέλουν το κάρο να βουλιάξει στο βούρκο».
Μας αποτελειώνει ο όψιμος σωτήρας.
Μετά από τόσους.
Πρωτότυπους.
Επαναλαμβανόμενους.
Παραλληλισμούς.
Ένα παραλήρημα.
Τουλάχιστον.
Το έχουμε σίγουρο….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου