Θυμάμαι, στην αρχή της δεκαετίας που διανύουμε, τότε που ανακαλύψαμε την εορτή της "Παγκόσμιας ημέρας Περιβάλλοντος", πως την εορτάσαμε για πρώτη φορά.
Τη κ. Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ, πάνω σε μια εξέδρα. Η οποία εξέδρα, ήταν ντυμένη με πράσινη τσόχα. Δεξιά & αριστερά της κυρίας Υπουργού, τηλεοπτικό σκηνικό, 2 πλαστικές γλαστρούλες, με αναιμικά πουλουδάκια.
Επίσης τα εγκαίνια μιας παιδικής χαράς, από ένα Δήμαρχο, σε ρόλο Καίσαρα Νερώνιους Κοπάνους. Αφού πρώτα είχαν ψεκάσει - τη παιδική χαρά & όχι το Δήμαρχο - με γνωστότατο ζιζανιοκτόνο, του οποίου η χρήση απαγορευόταν σε κατοικημένες περιοχές.
Τι είχαν πει, δυστυχώς, δεν θυμάμαι.
Φτώχεια δηλαδή!
Ενώ τώρα...
...Μπορεί οι παιδικές χαρές, να έχουν γεμίσει χόρτα, σκουπίδια, σύριγγες, με τα παιδιά να ασκούνται αλλού, "περιβαντολογικά"...
...Μπορεί οι πλαστικές γλαστρούλες, να έγιναν περισσότερες & να μοιράζονται δωρεάν, με περίσσια χαρά των φυτωριούχων...
Κατά τα λοιπά.
Οι "εορτάζοντες", έχουν γίνει περισσότεροι
Σαφώς.
Τους είδαμε, τους ακούσαμε, τους διαβάσαμε.
Νιώσαμε το "πρότζεκτ" της γιορτής, "ιβέντ" μνημόσυνου.
Με μουσική υπόκρουση - παράκρουση, τη δεκάρικη παχυστομία.
Και του χρόνου!
Αν δεν μας έχει πάρει & σηκώσει.
Το Περιβάλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου