Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Αϊ σαπέρα, από κει πέρα….



Τρώει  λεφτουδάκια.
Από κάτι προγραμματάκια.
Της  Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και αναχαράζει
Σα τσίχλα.
Τη «κοινωνική προσφορά» της.


Και άλλοι.
Επανεκλέγηκαν.
Παμψηφεί.
Και μονοκούκι.
Μανδάμ.
Αλλά δεν βγήκαν.
Να το κάνουν τούμπανο.
Δεν είχαν ανάγκη.
Αυτόν.
Τον αυτοπροσδιορισμό.
Ίσως επειδή.
 Δεν έχουν.
Και τη κόμη.
Ξανθιάν….

Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

Άλλα ντάλα. Στης Κυριακής το ντάλα.






Οι τάσεις της μόδας.
Στις γαμήλιες δεξιώσεις.
Επιτάσσουν.
Επιβάλουν.
Νέα αξεσουάρ.
Τα ….. ζιγουρίνια.
Φροντίστε τουλάχιστον.
Να είναι ασορτί.
Να δένουν.
Με τα υπόλοιπα.

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Ένα σουβλάκι στα δύο.….




Ξεσκιστήκαμε σαν  Έλληνες.
Για να χρηματοδοτήσουμε τον τουρισμό.
Εκτός από τις τράπεζες.
Με 1,5 εκ ανέργους.
Και μισθούς πείνας.
Δωρίσαμε από το υστέρημά μας.
Το 10% από τον ΦΠΑ.
Στους επιχειρηματίες του τουρισμού.
Τους δώσαμε πέρυσι.
10.000 επιδοτούμενες.
Δωρεάν θέσεις εργασίας.
Εργαζομένων στον τουρισμό.
Χρηματοδοτούμε.
Χιλιάδες επιδοτούμενες διακοπές.
Με την Εργατική Εστία.
Και την Αγροτική Εστία.
Ανοίξαμε τα μουσεία.
Όλη μέρα.
Με μεγάλη επιβάρυνση όλων μας.
Κάνουμε τα στραβά μάτια.
Σε περίεργες «μαθητείες».
Ρουμάνων και Ουκρανών.
Τάχα μαθητών-υπαλλήλων πρακτικής άσκησης.
Καταστρέψαμε.
Καταστρέφουμε ακόμα.
Συνειδητά.
Το περιβάλλον όλων μας.
Για να χρησιμοποιούν ωραίες παραλίες και θέσεις.
Οι  «επιχειρηματίες» του τουρισμού.
Ανεχόμαστε «μαύρη» οικονομία.
Σε συναλλαγές.
Χωρίς παραστατικά.
Χωρίς φορολόγηση στις τουριστικές περιοχές.
Και αυτοί.
Μας το ανταποδίδουν με αρπαχτές.
Προσπαθώντας.
Να βγάλουν τα σπασμένα τους.
Από τους πολυπληθείς.
Φτωχοτουρίστες.
Που έχουν κατακλείσει.
Την Ελλάδα.

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

Εν αρχή, μάπα εντελώς.




Όταν και άμα.
Βρεθεί.
Φέτος.
Καρπούζι.
Που θα είναι.
Γλυκό.
Μυρωδάτο.
Νόστιμο.
Τραγανό.
Χωρίς να κολοκυθοφέρνει.
Δηλαδή να τρώγεται.
Με ευχαρίστηση.
Όχι να το τρώγω.
Και να με τρώει.

Θα το ταριχεύσω.
Νοστιμιάς ένεκεν.
Ως το τελευταίο.
Των εύγεστων καρπουζιών….

Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

Μόνο αυτό;


Σύμφωνα με μία ανταπόκριση.
Του ΑΠΕ που δημοσιεύθηκε στα σημερινά «Χανιώτικα Νέα».
Σχετική με μία έρευνα που αφορά το πόσο επηρεάζει η κρίση τα παιδιά.
Και που μπορείτε να τη διαβάσετε όλη εδώ.  
Κρατάω τη τελευταία παράγραφο:
«Τέλος, ζητήθηκε από τους μαθητές των σχολείων να απαντήσουν σε ερωτήσεις ελεύθερης ανάπτυξης, όπως για παράδειγμα: «Τι μπορεί να κάνει ένας έφηβος, γενικά, για να επιβιώσει στην οικονομική κρίση». Η νεολαία φαίνεται να πιστεύει πως είναι απαραίτητη η μείωση των εξόδων (αποταμίευση), η αισιόδοξη διάθεση και στάση για εύρεση εργασίας, η μόρφωση σε συνδυασμό με την καλλιέργεια του ήθους, η αποδοχή ή και προσφορά βοήθειας σε κοινωνικούς φορείς καθώς και τεράστια αποθέματα υπομονής.»
Καλά είναι όλα αυτά.
Κάτι, όμως δεν σας λείπει;
Πιο ουσιαστικό;
Πιο ελπιδοφόρο;
Που αρχίζει από "Ε";
Ε;

Έλα μωρέ!




Επειδή.
Μία προκαταβολική.
 Πρόωρη ...

……Θερμο-πληξί-αση.
Τη πάθαμε.


Καύσωνας είναι.
Την ημέρα η θερμοκρασία.
Να είναι πάνω από 40 βαθμούς Κελσίου.
Και τη νύχτα.
Να μην πέφτει.
Κάτω από 30.


Ας σοβαρευτούμε.
Επιτέλους.
Σχετικοί.
Άσχετοι.
Επιστήμονες.
Και ερασιτέχνες…..

Εβίβα!



Στην αγαπημένη γωνιά.
Άλλο ένα.
Όμορφο.
Μαγευτικό.
Χαλαρωτικό.
Δειλινό.
 Ότι πρέπει.
Μετά από άλλη μία.
Κουραστική.
Αγχοτική ημέρα.
Το κρασάκι είναι κερασμένο.
Να είναι καλά που το έβγαζε.
Και που το κέρναγε….

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2014

Ξεμάτιασμα;


Άμα  αρχίζει η ημέρα.
Η εβδομάδα.
Από το ξεκίνημα της.
Αξημέρωτα. 


Με πονοκέφαλο.
Που δεν λέει να φύγει.
Άστα να πάνε….

Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

Καντεμιά;



Μια ελιά είχε πολύ βεντέμα φέτος.
Όλες οι άλλες.
Παρά τη περυσινή ακαρπία.
Έχουν μια φούντα εδώ.
Μια φούντα εκεί.
Μια φούντα παραπέρα.


Ε, από αυτή τη μία.
Ο προχθεσινός αέρας.
Κατέβασε.
Έσπασε.
Τη μισή…..

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

Στο δόξα πατρί!


Ναι ρε! 
Αποθεώστε. 
Τη ξεφτίλα. 
Της "καλλιτεχνικής" σαχλαμάρας. 
Που φύτρωσε πριν 20 χρόνια. 
Μπορεί και 30. 

Για να ανθίσει απόψε. 
Στα μούτρα μας…..

Προγραμματιστείτε…..


 

Μαζί θα τα φάμε: το γλέντι της Πρωτοβουλίας Πολιτών την Παρασκευή στην Αμπεριά!



Υπάρχει κάτι στη δημοτική μας κίνηση που προεκλογικά σίγουρα αθετήσαμε: να διασκεδάσουμε, και αυτό δεν μπορεί να περάσει έτσι. Η Πρωτοβουλία Πολιτών - Πρώτα ο Άνθρωπος καλεί όλες και όλους την Παρασκευή 20 Ιούνη, στις 8μ.μ., στο πάρκο της Αμπεριάς, σε ένα χώρο που συμβολίζει για την πόλη μας την ανάγκη αξιοποίησης του δημόσιου χώρου προς όφελος της κοινωνίας. Εκεί, θα συναντηθούμε, θα τραγουδήσουμε, θα χορέψουμε, θα ψήσουμε, θα φάμε και θα πιούμε. Με προσκεκλημένες τις πρωτοβουλίες  των  γειτονιών  και τις δομές κοινωνικής αλληλεγγύης της πόλης. Με στόχο να καταφέρουμε να καλύψουμε τα χρέη του προεκλογικού αγώνα και να δώσουμε το στίγμα της συνέχειας μαζί με τους πολίτες. Θα μας συντροφεύσουν μουσικά: To ντουέτο «AmmA»,  Πρόδρομος Καραδεόγλου και Κώστας  Κεχράκος, σε παραδοσιακά μουσικά μοτίβα της  Μεσογείου με στοιχεία τζαζ και αυτοσχεδιασμού, και οι «Έντεχνοι Λαϊκοί», με  λαϊκά και ρεμπέτικα τραγούδια.
Να είστε εκεί, γιατί μαζί θα τα φάμε.

Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

Τι καλούδια μας μαγειρεύουν;


 Η “ουτοπία των πολυεθνικών”, αν υπογραφεί, θα γίνει δυστοπία των λαών


Η TTIP (Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων) δεν είναι από τα θέματα που αναλύονται με «δυό λόγια», αφού, αν και θεωρητικά πρόκειται για μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου, ουσιαστικά, και για να έχει λόγο ύπαρξης, θα επέμβει και θα επηρεάσει πολλούς τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής των συμβαλλομένων χωρών. Στο σύμπαν του φιλελευθερισμού, των κερδοσκόπων και του διεθνούς κεφαλαίου, ωστόσο, δεν αποτελεί «κοσμογονία» αλλά μάλλον επέκταση και αναβάθμιση του ελέγχου των κρατικών και κοινωνικών μηχανισμών παγκοσμίως και κατ’ επέκταση της ζωής των πολιτών από εταιρικά συμφέροντα, μακράν ισχυρότερα από την παραδοσιακή παραγωγική και επιχειρηματική δραστηριότητα. Ενσωματώνει την εμπειρία από πολλές διακρατικές συμφωνίες που έχουν προηγηθεί, προσαρμοσμένη και τροποποιημένη υπό το πρίσμα των οικονομικών κρίσεων που έχουν αποδυναμώσει κράτη και λαούς. Απώτερος στόχος, η επέκταση και η αύξηση των κερδών των πολυεθνικών κολοσσών μέσω της κατάλυσης δικαιωμάτων και δημοκρατικών διαδικασιών.
Οι όροι που πιθανόν να υπογραφούν, είναι δεσμευτικοί -πραξικόπημα το χαρακτήρισε η Ντέμπι Μπάρκερ, διευθύντρια διεθνούς προγράμματος του Κέντρου για τη Διατροφική Ασφάλεια των ΗΠΑ- και μετά την επικύρωσή τους, κυριολεκτικά δεν υπάρχει επιστροφή, αφού στο μέλλον οι νομοθεσίες των κρατών θα πρέπει να προσαρμόζονται σε αυτούς.
Η γερμανίδα δημοσιογράφος, Ούλρικε Χέρμαν επισήμανε ότι οι δασμοί μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ είναι ήδη σε χαμηλά επίπεδα και το μεταξύ τους εμπόριο φθάνει στο 1,8 δισ. ευρώ. Έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι η TTIP δεν είναι απλώς μια εμπορική αλλά μια «ζωντανή», διαρκής και «πανταχού παρούσα» συμφωνία που απειλεί να καταλύσει τελωνειακούς κανονισμούς και ελέγχους ποιότητας, προδιαγραφών, φυτοϋγείας, ασφάλειας.

Ο διά­λο­γος με­τα­ξύ των με­γα­λύ­τε­ρων πο­λυε­θνι­κών Ευ­ρώ­πης και Η­ΠΑ, με τη μορ­φή ε­λι­τί­στι­κης και κλει­στής δια­βού­λευ­σης, ξε­κί­νη­σε το 1995. Σκο­πός του ή­ταν η άρ­ση των κα­νο­νι­σμών που ε­μπο­δί­ζουν την ε­πέ­κτα­σή τους και στις δύο πλευ­ρές του Ατλα­ντι­κού.

Σε θε­σμι­κό ε­πί­πε­δο, ω­στό­σο, οι συ­νο­μι­λίες α­ναγ­γέλ­θη­καν τον Φε­βρουά­ριο 2013 α­πό τον ί­διο τον α­με­ρι­κα­νό πρό­ε­δρο Μπα­ράκ Ομπά­μα. Τον Ιού­λιο του 2013, ξε­κί­νη­σε ο πρώ­τος κύ­κλος δια­πραγ­μα­τεύ­σεων για τη Διατ­λα­ντι­κή Ζώ­νη Ελεύ­θε­ρου Εμπο­ρίου (TAFTA) που με­το­νο­μά­στη­κε σε TTIP για λό­γους «αι­σθη­τι­κής». (Το ό­νο­μα θύ­μι­ζε τη συν­θή­κη ACTA που υ­πο­τί­θε­ται ο­τι προ­φύ­λασ­σε τα πνευ­μα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα, αλ­λά η ο­ποία στό­χευε στη νο­μι­μο­ποίη­ση του ε­λέγ­χου των δια­δι­κτυα­κών δρα­στη­ριο­τή­των και α­πορ­ρί­φθη­κε α­πό το Ευ­ρω­παϊκό Κοι­νο­βού­λιο το 2012.)
Ο 5ος κύ­κλος συ­νο­μι­λιών πραγ­μα­το­ποιή­θη­κε 19-23 Μαΐου (πα­ρα­μο­νές ευ­ρωε­κλο­γών) στο Άρλιν­γκτον των Η­ΠΑ και οι συ­νο­μι­λίες έ­χει προ­βλε­φθεί να ο­λο­κλη­ρω­θούν μέ­χρι το 2015, στό­χος που θεω­ρεί­ται α­νέ­φι­κτος, αν δη­μο­σιο­ποιη­θούν οι ό­ροι της TTIP και δο­θεί βή­μα για δη­μό­σια δια­βού­λευ­ση.
Πρώ­το «συ­να­γερ­μό» για τις προ­θέ­σεις της συμ­φω­νίας α­πο­τε­λεί το γε­γο­νός ο­τι οι δια­πραγ­μα­τεύ­σεις διε­ξά­γο­νται σε «κλί­μα ε­μπι­στευ­τι­κό­τη­τας», σύμ­φω­να με την ε­πί­ση­μη ο­ρο­λο­γία. Τα πρα­κτι­κά και τα προ­σχέ­δια των δια­βου­λεύ­σεων δεν δη­μο­σιο­ποιού­νται και με­τά τα αι­τή­μα­τα των ε­μπλε­κο­μέ­νων χω­ρών για δια­φά­νεια και δη­μό­σιο διά­λο­γο, αλ­λά και διαρ­ροές, μό­νο κά­ποιοι α­πό τους ό­ρους έ­γι­ναν γνω­στοί. Η πρό­σβα­ση α­κό­μα και για κυ­βερ­νη­τι­κούς α­ξιω­μα­τού­χους της ΕΕ εί­ναι πε­ριο­ρι­σμέ­νη σε κα­θο­ρι­σμέ­να α­να­γνω­στή­ρια α­πό ό­που τα έγ­γρα­φα α­πα­γο­ρεύε­ται να α­πο­μα­κρυν­θούν ή να α­ντι­γρα­φούν. Επι­πλέ­ον, ού­τε οι βου­λευ­τές των ε­θνι­κών κοι­νο­βου­λίων έ­χουν πρό­σβα­ση στα αι­τή­μα­τα των Η­ΠΑ στα ο­ποία ε­μπλέ­κο­νται οι χώ­ρες τους.
Ένα χρό­νο αρ­γό­τε­ρα, και λό­γω των α­ντι­δρά­σεων που δη­μιουρ­γή­θη­καν και α­πό τις δύο πλευ­ρές του Ατλα­ντι­κού, η ε­πί­ση­μη πλη­ρο­φό­ρη­ση έ­λα­βε τη μορ­φή προ­πα­γάν­δας που α­πλώς ε­πι­διώ­κει να κα­θη­συ­χά­σει με πα­ρα­πλα­νη­τι­κό, αν ό­χι λαϊκι­στι­κό τρό­πο, την κοι­νή γνώ­μη και βε­βαίως, με ό­λα τα δια­θέ­σι­μα μέ­σα και Μέ­σα, εκ­θειά­ζο­νται τα ο­φέ­λη που θα προ­κύ­ψουν για τις δύο πλευ­ρές.
Σύμ­φω­να με τις προ­σε­κτι­κές δια­τυ­πώ­σεις, οι στό­χοι και τα ω­φέ­λη για τις Η­ΠΑ πε­ρι­λαμ­βά­νουν «οι­κο­νο­μι­κή α­νά­πτυ­ξη, θέ­σεις ερ­γα­σίας και διε­θνή α­ντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα», ε­νώ η Ευ­ρω­παϊκή Επι­τρο­πή «δια­φη­μί­ζει» τις δια­πραγ­μα­τεύ­σεις με τον ι­σχυ­ρι­σμό πως «ό­σο με­γα­λύ­τε­ρη η α­πε­λευ­θέ­ρω­ση του ε­μπο­ρίου, τό­σο κα­λύ­τε­ρο το συ­νο­λι­κό α­πο­τέ­λε­σμα». Το οι­κο­νο­μι­κό ό­φε­λος έ­χει υ­πο­λο­γι­στεί α­πό την Επι­τρο­πή (αι­σιό­δο­ξα) σε 0,5% μέ­χρι το 2027 (0,036% α­νά έ­τος).
Μάλ­λον τα­πει­νω­τι­κό για τους λα­ούς της Ευ­ρώ­πης μοιά­ζει το ε­πι­χεί­ρη­μα ό­τι η οι­κο­νο­μι­κή ω­φέ­λεια για την οι­κο­νο­μία της ΕΕ, ι­σο­δυ­να­μεί με έ­να ε­πι­πλέ­ον πο­σό 545 ευ­ρώ ε­τη­σίως για έ­να τε­τρα­με­λές νοι­κο­κυ­ριό! Και με ποιό κό­στος;

Θέ­σεις ερ­γα­σίας


Πα­ρά τις αλ­μα­τώ­δεις «προό­δους» της ΕΕ στην υ­πο­βάθ­μι­ση των ερ­γα­σια­κών δι­καιω­μά­των, οι Η­ΠΑ δια­τη­ρούν το πλε­ο­νέ­κτη­μα, α­φού δεν έ­χουν ε­πι­κυ­ρώ­σει διε­θνείς συμ­βά­σεις του Διε­θνούς Οργα­νι­σμού Εργα­σίας. Συν­δι­κά­τα ερ­γα­ζο­μέ­νων και α­πό τις δύο πλευ­ρές α­ντι­λαμ­βά­νο­νται τον κίν­δυ­νο για τις κα­τα­κτή­σεις τους και τις ό­ποιες διεκ­δι­κή­σεις τους στο μέλ­λον. Οι ί­διοι οι Αμε­ρι­κα­νοί, που έ­χουν ή­δη χά­σει θέ­σεις ερ­γα­σίας ως συ­νέ­πεια της α­ντί­στοι­χης συμ­φω­νίας Η­ΠΑ, Κα­να­δά και Με­ξι­κού (NAFTA), ε­πι­κε­ντρώ­νο­νται στους κιν­δύ­νους διά­σπα­σης των ερ­γα­ζο­μέ­νων, την κα­τά­λυ­ση των ερ­γα­σια­κών δι­καιω­μά­των και την α­φαί­ρε­ση του δι­καιώ­μα­τος σε α­περ­γία. Στον το­μέα της αύ­ξη­σης θέ­σεων ερ­γα­σίας, την ο­ποία οι δύο πλευ­ρές ευαγ­γε­λί­ζο­νται, η ί­δια η Ευ­ρω­παϊκή Επι­τρο­πή, στην Αξιο­λό­γη­ση Επι­πτώ­σεων της TTIP, α­να­γνω­ρί­ζει «τα συ­γκρι­τι­κά πλε­ο­νε­κτή­μα­τα της βιο­μη­χα­νίας των Η­ΠΑ έ­να­ντι των ευ­ρω­παίων ο­μο­λό­γων τους και τις συ­να­κό­λου­θες αρ­νη­τι­κές συ­νέ­πειες», ε­νώ προ­βλέ­πει ό­τι συ­γκε­κρι­μέ­νοι πα­ρα­γω­γι­κοί το­μείς «θα ο­δη­γη­θούν σε α­να­διάρ­θρω­ση». Η κα Χέρ­μαν ε­πέ­μει­νε ό­τι η κα­τα­νά­λω­ση, και ά­ρα η πα­ρα­γω­γή και οι θέ­σεις ερ­γα­σίας, δεν θα αυ­ξη­θούν και η μό­νη δια­φο­ρο­ποίη­ση θα α­φο­ρά στο πού πα­ρά­γε­ται το προϊόν.

 

Ασφά­λεια τρο­φί­μω­ν

Προ­σπά­θεια σύ­γκλι­σης δύο δια­φο­ρε­τι­κών κό­σμων. Οι Η­ΠΑ εί­ναι ο πα­ρά­δει­σος των ε­ται­ρειών βιο­τε­χνο­λο­γίας, ε­κεί­νων που δη­μιουρ­γούν με­ταλ­λαγ­μέ­νες καλ­λιέρ­γειες, χη­μι­κά που ε­πη­ρεά­ζουν το αν­θρώ­πι­νο ορ­μο­νι­κό σύ­στη­μα ή ε­ντο­μο­κτό­να και τις ο­ποίες δεν έ­χει κα­τα­φέ­ρει να πε­ριο­ρί­σει και να α­ντι­με­τω­πί­σει το α­με­ρι­κα­νι­κό νο­μι­κό σύ­στη­μα. Επι­πλέ­ον, πρα­κτι­κές στην κτη­νο­τρο­φία (αυ­ξη­τι­κές ορ­μό­νες στο βο­δι­νό κρέ­ας) και στην ε­πε­ξερ­γα­σία και πώ­λη­ση τρο­φί­μων (χη­μι­κή ε­πε­ξερ­γα­σία - χλω­ρίω­ση κρέ­α­τος που­λε­ρι­κών και μη σή­μαν­ση προϊό­ντων με με­ταλ­λαγ­μέ­να συ­στα­τι­κά), πα­ρα­μέ­νουν α­πα­γο­ρευ­μέ­νες στην ΕΕ. Οι δια­φο­ρές στις νο­μο­θε­σίες α­πο­τε­λούν ε­μπό­διο για τις ε­ξα­γω­γές των Η­ΠΑ και η TTIP έ­χει σα­φή στό­χο τη σύ­γκλι­ση, τον ε­ναρ­μο­νι­σμό και την ο­μοιο­μορ­φία, μέ­σω της υ­πο­βάθ­μι­σης των υ­φι­στά­με­νων κρι­τη­ρίων ποιό­τη­τας και α­σφά­λειας, ό­χι βε­βαίως προς ό­φε­λος της δη­μό­σιας υ­γείας.

Η Ντέ­μπι Μπάρ­κερ τό­νι­σε ό­τι αρ­χι­κές «α­συμ­φω­νίες» δεν πρέ­πει να κα­θη­συ­χά­ζουν τους πο­λί­τες α­φού δε­δο­μέ­νης της μυ­στι­κό­τη­τας και της ε­μπλο­κής των α­με­ρι­κα­νι­κών ε­ται­ρι­κών λό­μπι, α­κό­μα και γε­νι­κευ­μέ­νοι ό­ροι που θα δεί­χνουν κα­θη­συ­χα­στι­κοί, τε­λι­κά θα μπο­ρούν να με­τα­στρα­φούν με κα­νο­νι­στι­κές ρυθ­μί­σεις. Ήδη χα­ρα­κτη­ρί­ζο­νται «μη ε­πι­στη­μο­νι­κά τεκ­μη­ριω­μέ­να» τα ευ­ρω­παϊκά πρό­τυ­πα α­σφα­λείας που λει­τουρ­γούν α­πα­γο­ρευ­τι­κά για ει­σα­γω­γές τρο­φί­μων -εμ­βο­λια­σμέ­να κρέ­α­τα, με­ταλ­λαγ­μέ­να κ.ά.- και άλ­λων προϊό­ντων.

Πε­ρι­βάλ­λο­ν


Τα α­νε­παρ­κή και κά­τω α­πό κοι­νω­νι­κές πιέ­σεις βή­μα­τα που έ­χουν γί­νει για την προ­στα­σία του πε­ρι­βάλ­λο­ντος θα α­ντι­στρα­φούν αν τε­λε­σφο­ρή­σουν οι πιέ­σεις για άρ­ση των νο­μο­θε­σιών και των κα­νο­νι­σμών της ΕΕ, η ο­ποία έ­χει θέ­σει αυ­στη­ρό­τε­ρους στό­χους α­πό τις Η­ΠΑ για τις εκ­πο­μπές διο­ξει­δίου του άν­θρα­κα και έ­χει δια­φο­ρε­τι­κές νο­μο­θε­σίες στην πα­ρα­γω­γή, α­ξιο­λό­γη­ση και χρή­ση το­ξι­κών χη­μι­κών. Η πα­ντο­κρα­το­ρία των πε­τρε­λαϊκών αμ­φι­σβη­τεί τα ευ­ρω­παϊκά πρό­τυ­πα που λει­τουρ­γούν πε­ριο­ρι­στι­κά για τις ε­ξα­γω­γές τους.

Πρό­κει­ται για έ­ναν το­μέα ό­που η ΕΕ α­ντι­στέ­κε­ται σθε­να­ρά, θέ­το­ντας ό­ρο την προ­σαρ­μο­γή της α­με­ρι­κα­νι­κής νο­μο­θε­σίας στα ευ­ρω­παϊκά δε­δο­μέ­να. Στο πα­ρα­σκή­νιο, ω­στό­σο, και σύμ­φω­να με πλη­ρο­φο­ρίες, η ΕΕ, πα­ρά τις προ­δια­γρα­φές για τα ο­ρυ­κτά καύ­σι­μα, έ­χει ή­δη ει­σά­γει φορ­τία πισ­σώ­δους πε­τρε­λαίου α­πό τον Κα­να­δά. Αν λη­φθεί υ­πό­ψη το γε­γο­νός ό­τι οι Η­ΠΑ πιέ­ζο­νται για την κα­τα­σκευή του α­γω­γού Keystone XL που θα με­τα­φέ­ρει το καύ­σι­μο α­πό τον Κα­να­δά στον Κόλ­πο του Με­ξι­κού, το προς ε­ξα­γω­γή προϊόν α­να­ζη­τά έ­τοι­μο προο­ρι­σμό την ΕΕ.

Δη­μό­σιες υ­πη­ρε­σίες και πα­ρο­χές


Αν η Ελλά­δα θεω­ρη­θεί α­ντι­προ­σω­πευ­τι­κό δείγ­μα, η ι­διω­τι­κο­ποίη­ση δη­μό­σιων πα­ρο­χών ό­πως η υ­γεία, η παι­δεία και το νε­ρό, βρί­σκο­νται σε «κα­λό δρό­μο» και στην ΕΕ. Αμε­ρι­κα­νι­κή α­παί­τη­ση εί­ναι η α­πε­λευ­θέ­ρω­ση των υ­πη­ρε­σιών, πε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων και των δη­μό­σιων, ό­πως προ­στα­τεύο­νται α­κό­μα και α­πό τη συμ­φω­νία GATS του Διε­θνούς Οργα­νι­σμού Εμπο­ρίου (WTO). Η ΕΕ φαί­νε­ται να την α­πο­δέ­χε­ται, με ε­ξαί­ρε­ση τα δι­κα­στι­κά σώ­μα­τα, την α­στυ­νό­μευ­ση συ­νό­ρων και τον έ­λεγ­χο ε­ναέ­ριας κυ­κλο­φο­ρίας. Μια τέ­τοια ε­ξέ­λι­ξη θα ση­μαί­νει ό­τι αυ­τές οι υ­πη­ρε­σίες δεν θα προ­στα­τεύο­νται α­πό τις ε­θνι­κές νο­μο­θε­σίες και -χει­ρό­τε­ρο ό­λω­ν- με­τά την ι­διω­τι­κο­ποίη­ση, θα κα­θί­στα­ται ου­σια­στι­κά α­δύ­να­τη η ε­πά­νο­δος στο προ­η­γού­με­νο κα­θε­στώς. Ευ­ρω­παίοι α­ξιω­μα­τού­χοι έ­χουν εκ­φρά­σει α­νη­συ­χίες για τις υ­πη­ρε­σίες υ­γείας, α­φε­νός λό­γω της α­νε­παρ­κούς προ­στα­σίας τους α­πό την Συν­θή­κη της Λι­σα­βό­νας, α­φε­τέ­ρου λό­γω των ε­πι­θε­τι­κών πο­λι­τι­κών των α­με­ρι­κα­νών -η Μπάρ­κερ τους χα­ρα­κτή­ρι­σε «ο­δο­στρω­τή­ρες» που δεν βγαί­νουν α­πό δια­πραγ­μα­τεύ­σεις χω­ρίς να α­πο­κο­μί­σουν κέρ­δη-, οι ο­ποίοι μό­νο ως ε­μπό­διο βλέ­πουν τις ευ­ρω­παϊκές νο­μο­θε­σίες.

Οι α­νη­συ­χίες α­πό την πλευ­ρά της α­ντί­στα­σης στις Η­ΠΑ πε­ρι­λαμ­βά­νουν δύο κομ­βι­κά θέ­μα­τα κοι­νω­νι­κής πρό­νοιας. Το έ­να εί­ναι οι δια­τά­ξεις για την α­γο­ρά το­πι­κών προϊό­ντων (Buy America) και το άλ­λο, το ο­ποίο οι εκ­πρό­σω­ποι των α­με­ρι­κα­νι­κών ε­ται­ρειών ε­πι­θυ­μούν δια­καώς να α­πα­λει­φθεί, εί­ναι η Αρχή της Προ­φύ­λα­ξης, που α­πο­τε­λεί βα­σι­κή αρ­χή διε­θνών συμ­βά­σεων του Ο­ΗΕ, έ­χει υιο­θε­τη­θεί α­πό την ΕΕ και α­φο­ρά στις προ­δια­γρα­φές για τα τρό­φι­μα, την κτη­νο­τρο­φία και τις καλ­λιέρ­γειες με κρι­τή­ριο τις ε­πι­πτώ­σεις στο πε­ρι­βάλ­λον, στην α­σφά­λεια και στη δη­μό­σια υ­γεία.

Προ­στα­σία προ­σω­πι­κών δε­δο­μέ­νω­ν


Τα ε­ται­ρι­κά κέρ­δη εί­ναι α­σύμ­βα­τα με την ε­λεύ­θε­ρη πρό­σβα­ση των πο­λι­τών στις πλη­ρο­φο­ρίες και ευ­θέως α­νά­λο­γα με την ε­ται­ρι­κή πρό­σβα­ση στις ε­πι­κοι­νω­νίες και στα προ­σω­πι­κά δε­δο­μέ­να των πο­λι­τών. Η συμ­φω­νία θα δί­νει στις ε­ται­ρείες δι­καίω­μα πρό­σβα­σης σε προ­σω­πι­κά δε­δο­μέ­να για «ε­μπο­ρι­κούς σκο­πούς». Επί­σης, με το πρό­σχη­μα της πνευ­μα­τι­κής ι­διο­κτη­σίας, της πα­τέ­ντας και των ε­μπο­ρι­κών ση­μά­των, θα ε­γεί­ρο­νται ε­μπό­δια στη δη­μό­σια πρό­σβα­ση σε γνώ­σεις και πλη­ρο­φο­ρίες α­κό­μα και για σχο­λεία ή βι­βλιο­θή­κες, ό­πως α­πο­τυ­χη­μέ­να α­πο­πει­ρά­θη­καν να ε­πι­βά­λουν η ACTA στην ΕΕ και η SOPA στις Η­ΠΑ.

Κι ε­νώ οι α­πο­κα­λύ­ψεις του Έντουαρ­ντ Σνόου­ντεν για τις υ­πο­κλο­πές και τις πα­ρα­κο­λου­θή­σεις α­πό υ­πη­ρε­σίες των Η­ΠΑ εί­χαν ε­φο­διά­σει την ΕΕ με έ­να ι­σχυ­ρό δια­πραγ­μα­τευ­τι­κό μέ­σο («Επο­χή», 23.3.2014), πρό­σφα­τα οι Η­ΠΑ πέ­ρα­σαν σε πα­γκό­σμια «α­ντε­πί­θε­ση», ε­πι­στρα­τεύο­ντας έ­να νέο «φά­ντα­σμα», αυ­τό της βιο­μη­χα­νι­κής κα­τα­σκο­πείας.

Επί­λυ­ση δια­φο­ρών κρά­τους-ε­πεν­δυ­τών (ISDS)


Το ISDS ί­σως εί­ναι η με­γα­λύ­τε­ρη α­πει­λή που θέ­τει η TTIP. Πρό­κει­ται για το μη­χα­νι­σμό διαι­τη­σίας με­τα­ξύ των κρα­τών και των ε­πεν­δυ­τώ­ν-ε­ται­ρειών, τον ο­ποίο η ΕΕ ε­πι­θυ­μεί να προ­συ­πο­γρά­ψει.

Τα διαι­τη­τι­κά δι­κα­στή­ρια α­πο­τε­λού­νται α­πό ι­διώ­τες δι­κη­γό­ρους, πα­ρα­κά­μπτου­ν/α­χρη­στεύουν τα ε­θνι­κά νο­μι­κά συ­στή­μα­τα και οι α­πο­φά­σεις τους έ­χουν ως τώ­ρα δι­καιώ­σει τις ε­ται­ρείες-ε­πεν­δυ­τές, σε βά­ρος των χω­ρών.
Τα πα­ρα­δείγ­μα­τα κρα­τών που υ­πο­χρεώ­θη­καν να πλη­ρώ­σουν ε­ξω­πραγ­μα­τι­κές α­πο­ζη­μιώ­σεις, σκια­γρα­φούν α­δρά τους κιν­δύ­νους. Μέ­σα στην ΕΕ, α­ντι­προ­σω­πευ­τι­κή εί­ναι η πε­ρί­πτω­ση της σουη­δι­κής πο­λυε­θνι­κής ε­ται­ρείας ε­νέρ­γειας, η ο­ποία μή­νυ­σε τη γερ­μα­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση και α­ξίω­σε α­πο­ζη­μίω­ση 3,7 δισ. ευ­ρώ, ό­ταν α­πο­φά­σι­σε να κλεί­σει τους σταθ­μούς πυ­ρη­νι­κής ε­νέρ­γειας με­τά την κα­τα­στρο­φή της Φου­κου­σί­μα.
Οποια­δή­πο­τε προ­σπά­θεια δια­φο­ρο­ποίη­σης του κα­θε­στώ­τος και των ό­ρων κερ­δο­φο­ρίας των ε­ται­ρειών, θα ε­πι­σύ­ρει μη­νύ­σεις και υ­πέ­ρο­γκες α­πο­ζη­μιώ­σεις.
Όπως ε­πι­σή­μα­νε η Ούλ­ρι­κε Χέρ­μαν, η Ελλά­δα εί­ναι ι­διαί­τε­ρα ευά­λω­τη στις α­ξιώ­σεις των ε­πεν­δυ­τών (δε­δο­μέ­νου του «ορ­γα­σμού» ι­διω­τι­κο­ποιή­σεων), οι ο­ποίοι θα έ­χουν δι­καίω­μα να α­πο­ζη­μιω­θούν α­κό­μα και στις πε­ρι­πτώ­σεις που οι ερ­γα­σια­κές σχέ­σεις, η φο­ρο­λό­γη­ση ή άλ­λες δια­τά­ξεις δια­φο­ρο­ποιη­θούν με­τά την πραγ­μα­το­ποίη­ση της ε­πέν­δυ­σης. Αυ­το­νό­η­το εί­ναι ό­τι οι τε­ρά­στιες α­πο­ζη­μιώ­σεις που α­πο­φα­σί­ζο­νται βα­ρύ­νουν τους φο­ρο­λο­γού­με­νους.
Το ISDS θεω­ρεί­ται τό­σο ευ­νοϊκό για τις ε­ται­ρείες, ώ­στε αρ­κε­τές εγ­χώ­ριες με­τα­φέ­ρουν την έ­δρα τους στο ε­ξω­τε­ρι­κό προ­κει­μέ­νου να υ­πα­χθούν σε κα­θε­στώς ξέ­νων ε­πεν­δυ­τών.
Η α­ντί­θε­ση που εκ­δη­λώ­θη­κε με ε­πι­στο­λή α­πό 200 ορ­γα­νι­σμούς σε Ευ­ρώ­πη και Αμε­ρι­κή και α­πό κυ­βερ­νή­σεις χω­ρώ­ν-με­λών της ΕΕ, υ­πο­χρέω­σαν την Ευ­ρω­παϊκή Επι­τρο­πή να α­να­στεί­λει τις δια­πραγ­μα­τεύ­σεις για το ISDS, προ­κει­μέ­νου να γί­νει δη­μό­σια δια­βού­λευ­ση. Ο ε­πί­τρο­πος ε­μπο­ρίου της ΕΕ, Κα­ρέλ Ντε Γκού­χτ, α­πο­κά­λυ­ψε ω­στό­σο ό­τι σκο­πός της α­να­στο­λής εί­ναι να πει­στούν οι σκε­πτι­κι­στές και ό­χι να α­να­θεω­ρη­θούν οι σχε­τι­κοί ό­ροι.
Η Επι­τρο­πή έ­χει α­ναρ­τή­σει σχε­τι­κό ε­ρω­τη­μα­το­λό­γιο στον ι­στό­το­πό της, στο ο­ποίο οι πο­λί­τες μπο­ρούν να α­πα­ντούν σε «ε­πι­δέ­ξια» δια­τυ­πω­μέ­νες ε­ρω­τή­σεις, μέ­χρι τις 6.7.2014 (ec.europa.eu/yourvoice/ipm/forms/dispatch). Οπωσ­δή­πο­τε δεν πα­ρα­σχέ­θη­κε α­πό τα θε­σμι­κά όρ­γα­να της ΕΕ ε­παρ­κής, σα­φής και α­ντι­κει­με­νι­κή πλη­ρο­φό­ρη­ση προ­κει­μέ­νου να το­πο­θε­τη­θούν (με αυ­τόν το μό­νο τρό­πο) οι πο­λί­τες.
Η «ου­το­πία των πο­λυε­θνι­κών», ό­πως ο­νο­μά­ζουν την TTIP οι φο­ρείς α­ντί­στα­σης, αν υ­πο­γρα­φεί, θα γί­νει δυ­στο­πία των λαών.


Εσείς τι ξέρετε για την TTIP;


Την ενημέρωση που αποφεύγουν μεθοδικά οι επίσημες εμπλεκόμενες πλευρές, Ευρωπαϊκή Ένωση και ΗΠΑ, για το κρίσιμο θέμα της Διατλαντικής Εταιρικής Σχέσης Εμπορίου και Επενδύσεων (Transatlantic Trade and Investment Partnership-TTIP), ανέλαβαν στην Ελλάδα (προεδρεύουσα του Συμβουλίου της ΕΕ από την αρχή του 2014), το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς. Επιπλέον των ενημερωτικών εκδόσεών τους, διοργάνωσαν, την Τρίτη, συναντήσεις με δημοσιογράφους και το κοινό και, την Τετάρτη, παρουσίαση σε πολιτικό και επιστημονικό προσωπικό.

Η γερμανίδα δημοσιογράφος (της εφημερίδας «die tageszeitung») Ούλρικε Χέρμαν και η διευθύντρια του διεθνούς προγράμματος Center for Food Safety στις ΗΠΑ, Ντέμπι Μπάρκερ, στη σπάνια -αν όχι μοναδική- στην Ελλάδα ενημέρωση, αναφέρθηκαν στα σημεία-κλειδιά της TTIP και στις παγίδες και στους κινδύνους για τις χώρες και τους λαούς και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Η ενημερωτική έκδοση του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ από τον Τζον Χίλαρι, (εκτελεστικός διευθυντής της οργάνωσης War on Want - Πόλεμος στην Ένδεια), οι ομιλήτριες και η πλούσια αρθρογραφία (εκτός Ελλάδας), δίνουν το στίγμα της TTIP και το εύρος των επιπτώσεων στους τομείς που οι εμπνευστές της σχεδιάζουν να περιλαμβάνει.

Ελι­σά­βετ Πε­τρί­δου
Εφημερίδα «Η εποχή»

Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

Τα παράσιτα.



Γεμίσαμε.




Και ψύλλους.
Αυτό δεν είναι χώρα.


Στάβλος είναι.
Νάχαμε και ένα μερακλή.
Που να τον λέγαν.


Ηρακλή………

Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

Κάλιο τρία και στα δίχτυα…



Είχα βάλει στοίχημα.
Ότι θα φάμε τρία.
Από τη Κολομβία.
Και φυσικά κέρδισα.
Δεν θα σας πω.
Ποιος έχασε.
Και τι κέρδισα.
Άλλο είναι το ζητούμενο.



Σύμφωνα με τους εγχώριους παπαγάλους.
Αν η Ελλαδάρα.
Προκριθεί.
Στην επόμενη φάση.
Οι επενδυτές.
Οι «παίχτες».
Των αγορών.
Θα τρέξουν.
Να αγοράσουν.
Τις παραλίες.
Φιλέτα.
Που ξεπουλάει.
Το ΤΑΥΠΕΔ.
Για αυτό χαρείτε τις.
Όσο είναι καιρός.
Όντας ήσυχοι.
Ότι είναι.
Το μοναδικό μέρος.
Που δεν θα σας τη «πέσουν».
Τα ΜΑΤ.
Γιατί μετά το Μουντιάλ.


Ποιος ξέρει.
Τι γίνεται.
Ειδικά.
Άμα κερδίσουμε το κύπελλο.
…. Το παγκόσμιο!  

Σάββατο 14 Ιουνίου 2014

Βούρ στο .... γό-γι-αρτ.


Από τις 5 Ιουνίου (ΦΕΚ B/1432-4.6.2014) με Κοινή Υπουργική απόφαση, τέθηκε σε ισχύ ο κανονισμός βάσει του οποίου θα απονέμεται το ελληνικό σήμα στο γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Φορέας απονομής του εν λόγω σήματος ορίζεται ο ΕΛΓΟ− ΔΗΜΗΤΡΑ. Για την απονομή του ελληνικού Σήματος πρέπει να τηρούνται τα κάτωθι:
1.     Το γάλα να προέρχεται από κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις στην Ελλάδα.
2.     Οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας & συσκευασίας να εδρεύουν στην Ελλάδα.
3.     Tα συστατικά να είναι ελληνικής προέλευσης.
4.     Το ρύζι στο «ρυζόγαλο», να είναι ελληνικής προέλευσης.
5.     Το γάλα και τα προϊόντα γάλακτος στα «επιδόρπια» να είναι ελληνικής προέλευσης.
6.     Το μέλι στα «επιδόρπια με βάση το γάλα», να είναι ελληνικής προέλευσης
7.     Να καθιερώνεται και να τηρείται διαδικασία ιχνηλασιμότητας.


 Αφού στα «επιδόρπια» δεν υπάρχει ίχνος γάλακτος, πως αυτό πρέπει να είναι «ελληνικής προελεύσεως»;

Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014

Στο «γαλατικό» ραδιόφωνο.

Σήμερα.
Στην ΕΡΑ Χανίων.


Ένα χρόνο.


Μετά το «κλείσιμο» της. 


Μια σχέση.
Αθώα.


Σχέση αγώνα.
Αντίστασης.


Συντροφικότητας.
Αξιοπρέπειας. 


Ζωής. 


Που δεν πρέπει.


Να πάει χαμένη….

Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

Κλα(σ)μένα όνειρα.


Δεν μιλάμε.
Για τη καταστροφή.
Μιας Κυριακής.
Μιας αργίας.
Ενός πρωινού.
Ενός απογεύματος.
Μιας βραδιάς.
Μιλάμε.
Για τη καταστροφή.
Μιας ζωής.
Τριάντα.
Και τεσσάρων.
Χρόνων.......

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014

Τα λέγαμε και κλαίγαμε…..





ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ

Προς: κ. Αντώνη Σαμαρά. Πρωθυπουργό.
          κ. Ευάγγελο Βενιζέλο Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και Υπουργό Εξωτερικών.
          κ. Γιάννη Μανιάτη Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
          κ. Γεώργιο Καρασμάνη  Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.



Ο  Συνεταιρισμός  Παραγωγών Καταναλωτών Οικολογικών Προϊόντων «γαία» κατά καιρούς έχει εκφράσει δημόσια  την ανησυχία του  για τα συνεχόμενα διατροφικά σκάνδαλα,   τους πλημμελείς ελέγχους της αγοράς των τροφίμων από τους κρατικούς φορείς,  την πολύ χαμηλή ποιότητα των ευρέως διαδεδομένων συμβατικών προϊόντων, την ασύδοτη και ανεξέλεγκτη χρησιμοποίηση των μεταλλαγμένων χωρίς σήμανση και ιχνηλασιμότητα, ιδιαίτερα στις ζωοτροφές.
Στην χώρα μας δεν καλλιεργούνται μεταλλαγμένα και αντικειμενικά δεν υπάρχει επιμόλυνση. Γι αυτό τα ελληνικά βιολογικά προϊόντα είναι καθαρά και έτσι πρέπει να μείνουν.
Η επικείμενη απόφαση, μετά από πρόταση της Ελληνικής προεδρίας, για την ελεύθερη καλλιέργεια και διακίνηση  των μεταλλαγμένων σε όσες χώρες της Ε.Ε. το επιθυμούν, επομένως και στην Ελλάδα, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους. Και αυτό διότι θεωρούμε ως δεδομένη την  επιμόλυνση  των βιολογικών προϊόντων από τα μεταλλαγμένα.
 Η ΕΕ κάτω από την πίεση των μεγάλων παγκόσμιων εταιρειών βιοτεχνολογίας, προσπαθεί να μην αφήσει τίποτα αμόλυντο και αγνό. Προσπαθούν όλοι μαζί οι κερδοσκόποι να καθιερώσουν τα μεταλλαγμένα στη συνείδηση του κόσμου και στην αγορά. Η κίνηση αυτή, πέραν όλων των άλλων, όχι μόνο εξισώνει  τη βιολογική γεωργία με τη καλλιέργεια των μεταλλαγμένων , αλλά και επί της ουσίας,  την καταργεί.
 Για το λόγο αυτό απαιτούμε:
  • τα Ελληνικά Βιολογικά προϊόντα να προστατευτούν από τη  μεταλλαγμένη επιμόλυνση. Η χώρα μας μπορεί και πρέπει να θεσμοθετήσει αυστηρότερους κανόνες από την ΕΕ.
  • Απαιτούμε την πλήρη απαγόρευση κάθε εισαγωγής, διακίνησης, εμπορίας, χρήσης ή καλλιέργειας μεταλλαγμένων, εφαρμόζοντας  ειλημένες αποφάσεις των  Αυτοδιοικήσεων για «περιοχές ελεύθερες από μεταλλαγμένα» , την «Αρχή της Προφύλαξης» και το «Πρωτόκολλο Βιοασφάλειας της Καρθαγένης».
Για το ΔΣ
Παγιαυλάς Νικόλαος
Πρόεδρος