Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

…. Και εμείς αγρούς φορολογούσαμε!


 Δαβίδ εναντίον Γολιάθ



Τον δικό του πόλεμο εναντίον του κολοσσού αγροχημικών προϊόντων Monsato ξεκίνησε ένας 75χρονος αγρότης από την Ιντιάνα αναζητώντας δικαίωση και μαζί απάντηση σε μερικά από τα πιο καυτά ερωτήματα της σύγχρονης γεωργίας: Έχει το δικαίωμα μια εταιρεία να «πατεντάρει» τη φύση; Ποιος ελέγχει τα δικαιώματα των σπόρων; Είναι η σύγχρονη γεωργία όμηρος μιας χούφτας επιχειρήσεων;
Ο λόγος για τον καλλιεργητή σόγιας Βέρνον Χιου Μπόουμαν, που είδε την υπόθεσή του εναντίον του υπεραιωνόβιου επιχειρηματικού κολοσσού να εκδικάζεται την περασμένη Τρίτη από το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ.
 Αιτία της δικαστικής διαμάχης είναι η παραβίαση των δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας με τα οποία η Monsato προστατεύει τους ανθεκτικούς στα ζιζανιοκτόνα γενετικά τροποποιημένους σπόρους σόγιας Roundup Ready που παράγει. Βάσει αυτής της πατέντας, η Monsato επιβάλλει στους αγρότες να χρησιμοποιούν τους μεταλλαγμένους σπόρους της μόνο για μια καλλιέργεια. Οι αγρότες δεν μπορούν να αποθηκεύσουν μέρος της παραγωγής τους και να το χρησιμοποιήσουν σε μιαν άλλη μεταγενέστερη σπορά, όπως έκαναν επί χιλιάδες χρόνια οι πρόγονοί τους. Οφείλουν να προβαίνουν σε νέα δαπάνη κάθε άνοιξη προκειμένου να προμηθευτούν τους καινούργιους και πανάκριβους σπόρους της Μonsato. Οι σπόροι αυτοί χρησιμοποιούνται σήμερα στο 90% των καλλιεργούμενων εκτάσεων σόγιας στις ΗΠΑ.

 Ο Μπόουμαν δεν παραβίασε άμεσα την πατέντα της Μonsato, αφού δεν χρησιμοποίησε ξανά κάποιους από τους σπόρους που είχε αγοράσει από αυτήν. Θέλοντας όμως να έχει μια δεύτερη -και υψηλότερου ρίσκου- σοδειά στην ίδια χρονιά αποφάσισε να αγοράσει το 2007 πιο φτηνούς σπόρους από μια σιταποθήκη. Μεταξύ αυτών των σπόρων υπήρχε και μεγάλη ποσότητα σπόρων δεύτερης γενιάς της Monsato.
 Oταν η Monsato πληροφορήθηκε το γεγονός, προχώρησε αμέσως σε αγωγή κατά του Μπόουμαν. Ισχυρίστηκε ότι ο καλλιεργητής σόγιας χρησιμοποίησε σπόρο δεύτερης γενιάς παραβιάζοντας την πατέντα, παραμερίζοντας βέβαια το γεγονός ότι αυτός είχε πωληθεί από τρίτο μέρος και ότι δεν ήταν ο αυθεντικός. Κέρδισε πρωτόδικα την υπόθεση και στον Μπόουμαν επιδικάστηκε πρόστιμο 84.500 δολαρίων.
 Από το 2010 η Monsato έχει καταθέσει 136 ανάλογες αγωγές εναντίον 400 αγροτών και 53 μικρών επιχειρήσεων. Κέρδισε και τις 11 που εκδικάστηκαν. Τα συνολικά της κέρδη από τους μικρούς καλλιεργητές τα τελευταία χρόνια ανέρχονται στα 23 εκατ. δολάρια.
Παρ’ όλα αυτά, ο 76χρονος καλλιεργητής σόγιας δεν απελπίστηκε και έφτασε ως το Ανώτατο Δικαστήριο. Απ’ ό,τι φάνηκε όμως την περασμένη Τρίτη δύσκολα θα κερδίσει την υπόθεση.


 Και πώς να την κερδίσει άλλωστε όταν ένας εκ των δικαστών, ο Κλάρενς Τόμας, ήταν δικηγόρος της Monsato στη δεκαετία του ’70; Πώς να την κερδίσει όταν η κυβέρνηση Ομπάμα τάχθηκε μέσω του υπουργείου Δικαιοσύνης αμέσως υπέρ του κολοσσού; Όταν οκτώ μέλη του αμερικανικού Κοινοβουλίου –και από τα δύο κόμματα- έχουν μετοχές της.
 Η Μonsato συνεισέφερε περισσότερα από 500.000 δολάρια στους υποψηφίους των τελευταίων εκλογών, κυρίως σε Ρεπουμπλικάνους, ενώ συνολικά πέρυσι ξόδεψε για λόμπι περί τα 6 εκατ. δολάρια. Άνθρωποι της εδώ και χρόνια εναλλάσσονται σε καίριες κυβερνητικές θέσεις προωθώντας τα συμφέροντά της.


 Μαζί της την περασμένη Τρίτη είχε εκτός απ’ όλους τους παραπάνω και κολοσσούς του software, όπως η Microsoft και η Apple, κορυφαίες εταιρείες βιοτεχνολογίας και νανοτεχνολογίας, εταιρείες ερευνών και πλειάδα επιχειρηματικών συνδέσμων, που γνωρίζουν ότι αν κάτι πάει στραβά σε αυτή τη δίκη τα κέρδη που διασφαλίζουν με τις αμφιλεγόμενες πατέντες τους θα κινδυνεύσουν. Η απόφαση του δικαστηρίου αναμένεται τον Ιούνιο.
Του Μπάμπη Μιχάλη
 24/02/2013
«Η Εφημερίδα των Συντακτών»

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Διασπορείς: «για τη διάσωση, διατήρηση και αναδιανομή των παραδοσιακών ποικιλιών»


 
Η βιωσιμότητα και η ευκολότερη διάθεση των ντόπιων ποικιλιών της Ελλάδας, διασφαλίζεται με την ύπαρξη όσο το δυνατόν περισσότερων τοπικών ομάδων που συγκεντρώνουν και μοιράζουν τον πλούτο τους με υπομονή και επιμονή. Οι διασπορείς συλλέγουν, διασώζουν, καλλιεργούν και αναδιανέμουν στις γιορτές που διοργανώνουν, παλιές παραδοσιακές ποικιλίες λαχανικών, οσπρίων, σιτηρών και βοτάνων. Παραδοσιακές ποικιλίες από την Κρήτη, την Ελλάδα και όλο τον κόσμο. Οι παραδοσιακές ποικιλίες δεν είναι υβρίδια και έτσι μπορούμε να είμαστε αυτάρκεις και υπερήφανοι που κρατάμε τον δικό μας σπόρο κάθε χρόνο.


Σας περιμένουμε στην 2η γιορτή ανταλλαγής παραδοσιακών ποικιλιών που διοργανώνουν οι διασπορείς το Σάββατο 2 Μαρτίου 2013, από τις 12:00 - 4:00μμ, στην πόλη της Ιεράπετρας, [στο λοφάκι με το μύλο, στο πρώην εργοστάσιο ΜΙΝΩΣ, απέναντι από το ΕΠΑΛ] για να προμηθευτείτε σπορικά παραδοσιακών ποικιλιών και να συζητήσουμε για το πώς μπορούμε να διαχειριστούμε καλύτερα τον σπόρο που θα πάρουμε από την γιορτή, πώς θα εξάγουμε και θα διατηρήσουμε τον σπόρο από τις ποικιλίες που θα καλλιεργήσουμε και τι θα πρέπει να προσέξουμε. 


Να σημειώσουμε ότι:

Στην γιορτή δεν επιτρέπεται η διακίνηση εμπορικών υβριδίων.
Στην γιορτή δεν επιτρέπεται η διακίνηση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (GMO΄s).
Οι σπόροι που διακινούνται μέσω των διασπορέων δίδονται εντελώς δωρεάν.


Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε στο τηλέφωνο: 2842080365
Aλεξ. Παπάγου 2 τ.κ. 72200 ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ ΚΡΗΤΗΣ  τηλ. 28420-80365

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

Εκεί θα είναι το ζουμί….



Απόψε και σε λίγη ώρα από τώρα, ο  Γιάννης Μακριδάκης, στο Νεώριο Μόρο, με αφορμή το βιβλίο του «Το ζουμί του πετεινού», θα μιλήσει για το «Άλλο είναι η ζωή και άλλο αυτό που ζούμε». Φυσικά θα ακολουθήσει συζήτηση για τη ζωή στη φύση, ως πρόταση διεξόδου από το τέλμα της ζωής στην οικονομική κρίση. Ανεξάρτητα με το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος μαζί του, θα είναι μία πολύ όμορφη, ενδιαφέρουσα  βραδιά. Καλλίτερη από το να κάτσει κάποιος στο σπίτι και να φάει στη μάπα τις χοντράδες, κρυάδες και κρυομπλαστριές, του λαϊκιστή πια Λαζόπουλου.
Προλαβαίνετε!

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Λέξεις , σκέψεις……..


Γιατί;
Όταν τους βλέπω.
Και ακούω.
Όλους αυτούς.
Τους ευεργέτες μας.
Τους σωτήρες μας.
Του στανιού.
Να μιλούν για ένα νέο Σύνταγμα.
Γιατί ανατριχιάζω;

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Διατροφικά χλιμιντρίσματα.


 

Η φαινυλβουταζόνη στο νέο διατροφικό σκάνδαλο με το κρέας του αλόγου 

Από τα «Χανιώτικα Νέα»

Δημοσιεύθηκε στις: 20-02-2013 

 

Το καταναλωτικό κοινό σε όλο τον κόσμο έχει κυριευτεί από πανικό. Η εμπιστοσύνη του κλονίζεται. Δεν ξέρει πλέον τι πρέπει να καταναλίσκει. Δεν γνωρίζει τι κρύβεται πίσω από κάθε τρόφιμο. Από τη μια μεριά η συμβατική γεωργία εφοδιάζει το τραπέζι του με προϊόντα γεμάτα από αγνώστου μεταβολισμού και δυσμενών επιδράσεων δραστικές ουσίες.
Ο Courtine θα παραδεχτεί πως στο ημερήσιο πιάτο του καταναλωτή εμπεριέχονται πάνω από 40 δραστικές ουσίες. Χρόνο με τον χρόνο παρουσιάζεται και ένα νέο διατροφικό σκάνδαλο. Φαίνεται πως η κερδοφρένια δεν έχει ηθικό και κοινωνικό φραγμό. Τι να πρωτοθυμηθεί ο καταναλωτής: τις τρελές αγελάδες; το σκάνδαλο με τη μελαμίνη; τα πουλερικά και τη mozzarella  με τη διοξίνη; τα αγγούρια, τα φύτρα και τα μπιφτέκια με το βακτήριο της Escherichia coli; το «λάδι» από τα υπόλοιπα εστιατορίου; το χοιρινό κρέας που γινόταν βοδινό με την προσθήκη ενός προσθετικού που περιείχε τον τοξικό καρκινογόνο και ογκογόνο βόρακα; τα σάπια κρέατα του   Buffalo Grill; τις «βόμβες» - καρπούζια εξαιτίας της λίπανσης με  forchlorfenuron; ή τα τυριά με το βακτήριο Listeria monocytogenes; 

Τούτες τις μέρες, πριν καλοστεγνώσει το μελάνι για το διατροφικό σκάνδαλο της μελαμίνης, έρχεται στο προσκήνιο της δημοσιότητας κι εκείνο του αλογίσιου κρέατος. Εδώ τώρα δεν γίνεται μόνο πρόσμιξη του αλογίσιου κρέατος με το βοδινό για να «βαπτιστεί» το μίγμα και να μοσχοπουληθεί ως βοδινό. Το πράγμα προχωρά και πιο πέρα. Χρησιμοποιείται επικίνδυνο αλογίσιο κρέας που περιέχει το αντιφλεγμονώδες φάρμακο φαινυλβουταζόνη (Phenylbutazone). Τα επικίνδυνα αυτά μίγματα έχουν διοχετευτεί στις ευρωπαϊκές αγορές και όχι μόνο. Μπήκαν με απλά λόγια για καλά στην τροφική αλυσίδα του Ευρωπαίου καταναλωτή. Η Αγγλία, η Γαλλία, η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, η Κύπρος, η Ρουμανία, η Σουηδία, η Νορβηγία, η Γερμανία η Ιρλανδία και η Αυστρία βρίσκονται στη δίνη του διατροφικού αυτού σκανδάλου. Η Ρωσία περιμένει στον προθάλαμο. Η Ελλάδα με τον Ενιαίο Φορέα Ελέγχου Τροφίμων ψάχνεται.
Πολλά ακούγονται. Η Αγγλία μιλά σε σχετική έκθεση πως είμαστε ακόμα στην «κορυφή του παγόβουνου». Λέγεται συχνά πως πίσω από το σκάνδαλο αυτό κρύβεται η ιταλική, η πολωνέζικη και η ρωσική μαφία. Πολλοί υποστηρίζουν πως στα μίγματα αυτά κρεάτων συμμετέχει και το υπομονετικό γαϊδούρι. Οσον αφορά στην απόδοση των ευθυνών εδώ επικρατεί πραγματικό «μπάχαλο». Το κάθε κράτος μετακυλίει την ευθύνη στο άλλο. Η Ιρλανδία και η Αγγλία κατηγορούν την Πολωνία. Αυτή το αρνείται. Η Σουηδία δείχνει με το δάχτυλο τη Γαλλία. Αυτή πάλι υποπτεύεται την Κύπρο, τη Ρουμανία και τις Κάτω χώρες.

Ποια είναι, λοιπόν, αυτή η φαινυλβουταζόνη; Πρόκειται για ένα στεροειδές κτηνιατρικό φάρμακο που δίνεται ως αντιφλεγμονώδες στα ζώα για βραχυχρόνια ανακούφιση από τον πόνο και αντιμετώπιση του πυρετού. Είναι γνωστή και με το χημικό της όνομα 4-βουτυλο-1 ,2-διφαινυλ-πυραζολιδινο-3 ,5-διόνη καθώς και με το ξενόγλωσσο Bute. Ο χημικός της τύπος είναι C 19 H 20 N 2 O 2 . Αρχικά χρησιμοποιήθηκε και στον άνθρωπο για την αντιμετώπιση της ρευματοειδούς και ουρικής αρθρίτιδας. Πολύ γρήγορα όμως απαγορεύτηκε η χρήση της. Κι αυτό γιατί είχε σοβαρές παρενέργειες όπως καταστολή παραγωγής των λευκών αιμοσφαιρίων  και απλαστική αναιμία.
Σήμερα η φαινυλβουταζόνη βρίσκει εφαρμογή στα άλογα. Κι επειδή πολλές ευρωπαϊκές χώρες τρώνε το αλογίσιο κρέας επιτρέπεται η χρήση της μόνο για τα άλογα του ιπποδρομίου. Συστήνεται για αναλγησία στην περίπτωση λοιμώξεων και μυοσκελετικών παθήσεων και ως αντιπυρετικό. Χορηγείται επίσης μερικές φορές και στους σκύλους που υποφέρουν από χρόνιο πόνο εξαιτίας της οστεοαρθρίτιδας.
Η φαινυλβουταζόνη πέρα από την καταστολή παραγωγής των λευκών αιμοσφαιρίων και την απλαστική αναιμία δεν έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα να προκαλεί στον άνθρωπο καρκινογένεση. Εντούτοις όμως υπάρχουν αναφορές για πρόκληση καρκίνου των νεφρών και του συκωτιού καθώς και μεταβολή της δομής των χρωμοσωμάτων των κυττάρων του μυελού των οστών στα ποντίκια. Ακόμα πρέπει να τονιστεί πως η παρουσία της φαινυλβουταζόνης μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα στο αίμα και τη διάρκεια της δράσης της φαινυτοΐνης, του βαλπροϊκού οξέος, των σουλφοναμιδίων, της σουλφονυλουρίας, των αντιδιαβητικών παραγόντων, των βαρβιτουρικών, της προμεθαζίνης, της ριφαμπικίνης, της χλωρφαινιραμίνης, της διφαινυδραμίνης και της πενικιλλίνης G.

Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, το γεγονός ότι πολλοί φιλόζωοι αγωνίζονται για να καταργηθεί η κατανάλωση του αλογίσιου κρέατος. Και δεν είναι μόνο συναισθηματικοί οι λόγοι, αφού το άλογο, όπως η γάτα και ο σκύλος, είναι φίλος του ανθρώπου. Το αλογίσιο κρέας είναι «βολικό» για τη δημιουργία μιγμάτων κατεψυγμένων κρεάτων που δεν τα «τρώνε ούτε οι γάτες». Το κυριότερο δε είναι τούτο: όταν το αλογίσιο κρέας δεν καλοψήνεται κινδυνεύει να μεταφέρει στον άνθρωπο την ασθένεια τη γνωστή με το όνομα τριχινέλλωση. Η ασθένεια αυτή οφειλόμενη στον παθογόνο νηματώδη Trichinella spiralis προκαλεί οξεία ή χρόνια παρασίτωση του λεπτού εντέρου και του μυϊκού ιστού. Είναι πέρα για πέρα κατά συνέπεια πετυχημένος ο χαρακτηρισμός του διατροφικού αυτού σκανδάλου ως «αλογογκαίητ» (horsegate).

 



Δρ Βαγγέλης Α. Μπούρμπος

*γεωπόνος, ερευνητής, οικοτοξικολόγος

 


Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

Και οι γόπες έχουν την αξία τους


Αποτσιγαρα μετατρεπονται σε πλαστικο

 Ανακυκλωση απο την Terra Cycle

 

Σε λίπασμα και βιομηχανικό πλαστικό μετατρέπει τα αποτσίγαρα η αμερικανική εταιρεία TerraCycle. Η Terra Cycle ανήκει στον επιχειρηματία Τομ Ζάκι και ανακυκλώνει μια σειρά εναλλακτικών υλικών ή αντικειμένων όπως παπούτσια, σαγιονάρες, οδοντόβουρτσες και “κάψουλες” για καφέ. Το πρόγραμμα Cigarette Waste Brigade θα προβλέπει τη συλλογή υλικών που έχουν να κάνουν με τα τσιγάρα και την καύση τους όπως αποτσίγαρα, πακέτα καπνού, περιτυλίγματα, φίλτρα τσιγάρων, ακόμη και στάχτη.

 

Αντίθετα με την κοινή άποψη, οι γόπες δεν είναι βιοδιασπώμενες και περιέχουν οξική κυτταρίνη, η οποία στην πραγματικότητα είναι πλαστικό πολυμερές. Σε πρώτη φάση οι τοξίνες από τις γόπες απομακρύνονται με ακτίνες γ και στη συνέχεια τα απόβλητα διαχωρίζονται ώστε να μετατραπούν σε άλλα προϊόντα, όπως σταχτοδοχεία. Απαιτούνται 1000-2000 γόπες για ένα πλαστικό σταχτοδοχείο και περισσότερες από 200.000 για μια πολυθρόνα κήπου. Όχι ότι υπάρχει έλλειψη πρώτων υλών καθώς υπολογίζεται ότι το 37% των απορριμμάτων παγκοσμίως είναι αποτσίγαρα, με το συνολικό τους νούμερο να εκτιμάται σε 2 τρισ. ετησίως. Ο καπνός υποβάλλεται σε διαδικασία κομποστοποίησης, η στάχτη χρησιμοποιείται σε λιπάσματα και τα αποτσίγαρα μετατρέπονται σε πλαστικά σφαιρίδια, τα οποία ανακυκλώνονται αφού πρώτα έχουν αφαιρεθεί οι τοξίνες.


Η καπνοβιομηχανία χρηματοδοτεί το πρόγραμμα Cigarette Waste Brigade του Ζάκι σε μια προσπάθεια να αποσπάσει θετική δημοσιότητα, πόσω μάλλον όταν έχει αποκλειστεί από τη διαφημιστική βιομηχανία. Έτσι, για κάθε γόπα που στέλνουν οι καπνιστές οι καπνοβιομηχανίες συλλέγουν 1 σεντ του δολαρίου το οποίο πάει σε φιλανθρωπικές οργανώσεις. Για την ιστορία, ο Τομ Ζάκι εγκατέλειψε το πανεπιστήμιο Πρίνστον για να ιδρύσειτην TerraCycle με έδρα το Νιου Τζέρσεϊ.


—Κινέζικη ιδέα
Την ιδέα για ανακύκλωση τσιγάρων είχαν εισάγει Κινέζοι επιστήμονες το 2010. Έρευνα που παρουσιάστηκε στο Industrial & Engineering Chemistry Research και τις οποίας επιλήφθηκαν Κινέζοι επιστήμονες τα αποτσίγαρα περιέχουν ουσίες προστατευτικές για τον χάλυβα τύπου Ν80 που χρησιμοποιείται ευρέως σε αγωγούς πετρελαίου. Συγκεκριμένα, επιβραδύνουν τη διάβρωση του μετάλλου και θα μπορούσαν να αποτρέψουν βλάβες και κοστοβόρες διακοπές στην παραγωγική διαδικασία. Ο επικεφαλής της έρευνας Ζουν Ζάο και η ερευνητική του ομάδα εκτιμούν ότι κάθε χρόνο 4,5 τρισεκατομμύρια αποτσίγαρα καταλήγουν στο περιβάλλον με καταστροφικές συνέπειες εξαιτίας των τοξινών που περιέχουν.


 

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

Τυφώνας και δεν κουνιέται φύλλο!


 Στο "σφυρί" 22 περιφερειακά αεροδρόμια – Τι ισχύει για Ηράκλειο, Χανιά

  
Ομαδοποιούνται και βγαίνουν στο «σφυρί» 22 από τα 37 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας
και η επίσημη πρόσκληση αναμένεται να δημοσιοποιηθεί από το ΤΑΙΠΕΔ ως το τέλος του μήνα.

Το κρίσιμο για τους επιβάτες θέμα είναι το ύψος των τελών στάθμευσης αεροσκαφών, που επηρεάζει τις τιμές των εισιτηρίων. Σήμερα, για κοινωνικούς ή στρατιωτικούς λόγους λειτουργούν αεροδρόμια που ουσιαστικά επιδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό, αφού σε αντίθετη περίπτωση το εισιτήριο θα έφθανε έως και τα 600 Ευρώ.
 

Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι το ενδιαφέρον των επίδοξων επενδυτών επικεντρώνεται σε Ρόδο, Κέρκυρα, Χανιά, Κω, Ζάκυνθο, Σάμο, Σαντορίνη, Μυτιλήνη και Μύκονο.


Από τα 15 αεροδρόμια που κατατάσσονται στα… αζήτητα, τα δύο, της Κοζάνης και της Καστοριάς, προβλέπεται να παραχωρηθούν στην περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας. Τα υπόλοιπα θα ενταχθούν σε ένα φορέα του Δημοσίου, που αργότερα θα επιδιωχθεί να παραχωρηθεί σε ιδιώτες, τουλάχιστον ως προς το management.


Πηγές του υπουργείου Υποδομών  ανέφεραν στην Εφημερίδα των Συντακτών ότι:


►Στο πακέτο δεν περιλαμβάνεται προς το παρόν το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, όπου είναι σε εξέλιξη σημαντικά έργα που προχωρούν με μεγάλες υπερβάσεις στον προϋπολογισμό και το χρονοδιάγραμμα.


►Η περίπτωση του Ηρακλείου θα συνεξεταστεί με τους σχεδιασμούς για νέες εγκαταστάσεις στο Καστέλι, που θα είναι μικρότερο σε σχέση με τα αρχικά σχέδια. Δεν αποκλείεται να χρηματοδοτηθεί και από κρατικά κονδύλια.


►Χωριστή περίπτωση αποτελεί το «Ελ. Βενιζέλος». Γίνονται διερευνητικές συζητήσεις για να πωληθεί η συμμετοχή του Δημοσίου, που ανέρχεται στο 55%. Το αεροδρόμιο θεωρείται από τα ακριβότερα στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα τα τουριστικά γραφεία να στρέφονται σε περιφερειακούς προορισμούς.
 

 Αυτά έγραφε «Η Εφημερίδα Των Συντακτών», το προηγούμενο Σάββατο. Από τότε, αν και  πέρασαν 6 ημέρες,  δεν ακούστηκε, ούτε γράφτηκε τίποτα. Από κανένα. Γενικώς. Δεν το πήραν χαμπάρι; Ασχολούνται μόνο με τη «σωτηρία» του λιμανιού της Σούδας και δεν προλαβαίνουν; Το υποβάθμισαν; Το έθαψαν; Το έκαναν  γαργάρα;  Βολεύει; Απορία και ένια την  έχω. Γιατί μέχρι πριν από λίγο καιρό όλοι σκιζόντουσαν για την επέκταση του,  δυσανασχετούσαν με το δικαστικό μπλοκάρισμα που είχε κάνει ο Μπόμπολας για τα έργα επέκτασης του, από άλλο εργολάβο και ανησυχούσαν για το κίνδυνο να χαθούν τα χρήματα του ΕΣΠΑ….

Όπα!  


Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

Χοντρό δούλεμα καλοζωισμένης εργολαβίας.


Πήγα σήμερα στο απεργιακό συλλαλητήριο. Που έγινε στη πλατεία της Δημοτικής Αγοράς. Ο κόσμος σαφώς ήταν λιγότερος. Αποκαρδιωτικά λιγότερος. Από τις προηγούμενες φορές.  Να πιάσω τα τετριμμένα; Αφήστε το.  Έχουν ειπωθεί και γραφτεί, χιλιάδες φορές, από άλλους καλλίτερα από μένα.
Δεν είχα σκοπό, να κάτσω να γράψω κάτι, επ΄αυτού. Παρόλο που είχα τη φωτογραφική μηχανή μαζί μου δεν τράβηξα φωτογραφίες.  Βλέποντας όμως στη τηλεόραση τις τοπικές ειδήσεις, στο κανάλι του μεγαλοεργολάβου, πήρα χοντρές ανάποδες.
Ειπώθηκε ότι στην απεργία συμμετείχαν και το σύνολο των εφοριακών. Και ότι η εφορία ήταν κλειστή. Η αλήθεια είναι ότι, ναι η εφορία ήταν κλειστή. Μα δεν την είχαν κλείσει οι απεργοί εφοριακοί. Την είχαν αποκλείσει οι διαμαρτυρόμενοι αγρότες. Που είχαν κατέβει και αυτοί στο συλλαλητήριο. Κουβέντα δεν ειπώθηκε για αυτό τον αποκλεισμό.  Οι εφοριακοί ήταν απάνω και «λούφαραν». Ένας μάλιστα έφερε και κέρασε τους αγρότες γλυκά. Βρέθηκαν στο άψε σβήσε  οι τσικουδιές και το πανηγύρι άρχισε!
Επομένως;
Ή μας δουλεύουν και σε τοπικό επίπεδο ψιλό γαζί (έλα, δεν το πιστεύω) ή δεν κάνουν οι δημοσιογράφοι του σταθμού, καλά  τη δουλειά τους. Διαλέγετε και παίρνετε….

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Μουσιού Κά-νιμπαλ.



Ο Μουσιού π-γ-εζι-ντέ-ντ…
…Είναι πάντα καλός φίλος.


Όπως ο γύπας,


Ή ένα  κοράκι.

Το ίδιο κάνει…. 


Επίκαι(γ)ο δε νομί-ζετέ;

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Φωθιά στα μπατζάκια τους….


Έγινε εδώ στα Χανιά. Και όμως δεν μαθεύτηκε. Δεν κυκλοφόρησε. Μια γυναίκα αξιωματικός της Πυροσβεστικής έκανε καψόνια αντί για εκπαίδευση στους υφισταμένους συναδέλφους της.
Τους υποχρέωνε  να φορούν  στα κεφάλια,  διπλή νάιλον σακούλα με την επωνυμία γειτονικού παντοπωλείου, επάνω από την  αναπνευστική μάσκα  και στη συνέχεια τους υποχρέωνε να ανεβοκατεβαίνουν με σκάλα στην οροφή υδροφόρου οχήματος, καθώς και να περνούν από διαμπερείς κύστες - θυρίδες υδροφόρων οχημάτων.
Σε όλη  τη διάρκεια της αυτοσχέδιας εκπαίδευσης φώναζε στους υπαλλήλους και  βιντεοσκοπούσε! Αυτή η εκπαίδευση επαναλαμβανόταν από την εν λόγω αξιωματικό για τέσσερις και πλέον ημέρες.


 Ο θεός και η ψυχή της τι άχτι τους είχε. 
Γιατί δεν μπορεί να της την έδωσε έτσι ξαφνικά……

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

Έχουμε και απεργία εκείνη την ημέρα….


 Όλοι/όλες στη δίκη (στις 20-2-2013) των αγωνιστών του Αποπηγαδίου. Η τρομοκρατία δεν θα περάσει.


Στις 20 Φλεβάρη 2013 στα δικαστήρια των Χανίων δικάζονται πέντε          αγωνιστές του Αποπηγαδιού, (από τους δεκάδες που ήταν παρόντες), επειδή υπερασπίστηκαν το φυσικό περιβάλλον και τα  νερά του Αποπηγαδιού, αλλά και τις περιουσίες τους, από τα αρπακτικά των θυγατρικών της EDF, της εταιρείας με τα δεκάδες πυρηνικά εργοστάσια. Πρόκειται για μια ακόμη από τις πολλές μηνύσεις που  έγιναν στον αγώνα μας για τη διάσωση του Αποπηγαδιού στα πλαίσια του εκφοβισμού, στοχοποιώντας επιλεκτικά τους πέντε συναγωνιστές, καθ’ υπόδειξη της εταιρείας και με τη συνδρομή μεγάλης αστυνομικής δύναμης. Οι πέντε κατηγορούνται για «παράνομη βία» επειδή λέει «έβαλαν τα κορμιά τους» μπροστά στις μπουλντόζες της πολυεθνικής, τη βία της οποίας κανείς δεν είδε…


Γιατί δικάζονται στο πλημμελειοδικείο Χανίων  στις 20-2-2013 οι κάτοικοι του Αποπηγαδιού;
Στις 8-4-2010 η εταιρεία Αιολική Μουσούρων ΑΕ. (θυγατρική της Γαλλικής πολυεθνικής EDF)   με συνοδεία ισχυρής αστυνομικής δύναμης, παρουσία δύο δικηγόρων, τριών μηχανικών, δύο εργολάβων  και 7-8 πληρωμένων μπράβων, ανέβηκε στο Αποπηγάδι προκειμένου να συνεχίσει τη διάνοιξη δρόμου για την τοποθέτηση ανεμογεννητριών. Στο βουνό βρέθηκε αντιμέτωπος μόνος του απέναντι στους τραμπούκους της εταιρείας ο 75χρονος ιδιοκτήτης της επίμαχης έκτασης, στην οποία χωρίς τη συναίνεση του θα γινόταν η τοποθέτηση των τριών πρώτων ανεμογεννητριών από τις (110) δεκάδες που σχεδιάζονται, μαζί με υβριδικά συστήματα αντλιοταμίεσης των εκατοντάδων χιλιάδων κ.μ. νερού. (Υπό το βλέμμα της αστυνομίας,) Οι εντεταλμένοι τραμπούκοι  της εταιρείας χτύπησαν με μανία τον 75χρονο γέροντα με ραβδιά και αφού τον έριξαν κάτω τον πατούσαν στον λαιμό. Αφού τελείωσε ο ξυλοδαρμός του ιδιοκτήτη και με τη μπουλντόζα να συνεχίζει ανενόχλητα τη δουλειά της στο χωράφι του, άρχισαν σιγά-σιγά να φτάνουν στο βουνό (μετρημένοι στα δάχτυλά) αγωνιζόμενοι κάτοικο των όμορων χωριών, και αλληλέγγυοι πολίτες, που ανταποκρίθηκαν στην κάλεσμα του για συμπαράσταση. Με τους δικηγόρους και το «επιστημονικό προσωπικό» της εταιρείας να τραβάνε επιδεικτικά με βιντεοκάμερες, οι τραμπούκοι επιτέθηκαν αναίτια σε δύο αγωνιζόμενα αδέρφια που έφταναν εκείνη τη στιγμή από το ρίζωμα του βουνού. (Σε έναν εκ των τραμπούκων η εταιρεία είχε τάξει θέση φύλακα στο αιολικό πάρκο που θα κατασκεύαζε. )Τον μικρότερο αδερφό έσωσε με έγκαιρη παρέμβασή του αγωνιζόμενος κάτοικος πιάνοντας την κατσούνα λίγο πριν φτάσει το κεφάλι του.

Τότε οι άνθρωποι της εταιρείας έδωσαν σήμα και ήρθε η ισχυρή αστυνομική δύναμη που είχε φτάσει στο σημείο των εργασιών μαζί με τον τοπικό διοικητή Καντάνου και πολλούς ασφαλίτες. Το επίσημο κράτος  έπειτα από εντολή της εταιρείας (λοιπόν με τη δικηγορίνα της Αιολικής Μουσούρων (αυτή που τραβούσε βίντεο τον ξυλοδαρμό του γέροντα (και δούλευε στο γραφείο της νομικής συμβούλου του τότε Πρωθυπουργού Παπανδρέου)), πέρασε χειροπέδες σε δύο αγωνιστές που διαμαρτυρήθηκαν ειρηνικά (έβαλαν συμβολικά τα σώματα τους μπροστά στις μπουλντόζες) και  έκανε μηνύσεις σε μερικούς ακόμα που βρισκόταν ειρηνικά για συμπαράσταση στο βουνό.
Η τηλεφωνική παρέμβαση του παππού Μανώλη Σολανάκη και των άλλων συναγωνιστών στην εκπομπή της Κ. Πολύζου στην νέα τηλεόραση, προκάλεσε την οργή του τότε βουλευτή, που ήρθε εσπευσμένως στο σημείο, για να ζητήσει το λόγο, διέκοψε προσωρινά τις εργασίες, αλλά και μας υποσχέθηκε ότι δεν θα "κουνήσουν" οι μπουλντόζες την επομένη, και ότι είχε κανονίσει σύσκεψη στα Χανιά.
Την επομένη δυστυχώς, πιστέψαμε στα λόγια του και πήγαμε όλοι για την υποτιθέμενη σύσκεψη, που δεν έγινε ΠΟΤΕ γιατί λέει ... πήγαμε πολλοί. Βεβαίως και οι μπουλντόζες είχαν ξεκινήσει να δουλεύουν από τις 3 τα χαράματα, τελειώνοντας την χάραξη του δρόμου, μέχρι τις α/ν. 

Τώρα το ποιοι θα έπρεπε να σύρονται ως κατηγορούμενοι στα δικαστήρια στην υπόθεση του Αποπηγαδιού αποτελεί ρητορική ερώτηση. Μάλλον ισχύει το ρητό ότι η δικαιοσύνη είναι σαν το φίδι που δαγκώνει πάντα τον ξυπόλυτο. Δεν θεωρούμε πάντως αυτή τη δικαστική δίωξη ύστερα από μήνυση της εταιρείας (αστυνομίας) ασύνδετη από τη φάμπρικα διώξεων που έχει στηθεί στα Χανιά, και σ’ όλη τη χώρα. Μια φάμπρικα που έχει σκοπό να αποδυναμώσει το λαϊκό κίνημα με τις μεμονωμένες στοχοποιήσεις, που επιθυμεί να τρομοκρατήσει και να φιμώσει όσους αγωνίζονται για τη γη και τα νερά τους, για τα βουνά, τα πουλιά, την ελευθερία τους εν τέλει και τη ζωή την ίδια.
Οι συναγωνιστές μας διώκονται γιατί υπερασπίστηκαν το Αποπηγάδι από τις παρανομίες της εταιρείας και την καταστροφή του, αφού όπως έχουν βεβαιώσει οι αρμόδιες υπηρεσίες, έχουν παραβιαστεί από την εταιρεία οι εγκεκριμένοι περιβαλλοντικοί όροι, στην διάνοιξη του δρόμου πρόσβασης, (κατασκευάστηκε δρόμος "αεροδρόμιο"), στη θέση και στο μέγεθος των πλατειών για τις α/ν, στις ράμπες ελιγμών. Για αυτές τις παρανομίες έχουν γίνει μηνύσεις και έχουν επιβληθεί πρόστιμα, από τις αρμόδιες υπηρεσίες. 
Νομίζουνε ότι θα μας φοβερίσουνε  και ότι θα μας σπάσουνε το ηθικό. Μα είναι οικτρά γελασμένοι! Η ψυχή μας δεν υποτάσσεται δεν φυλακίζεται δεν λυγάει ότι και να  κάνουν. Είναι λεύτερη και θα παραμένει απροσκύνητη πάντα!
Με αλληλεγγύη θα παλεύουμε πάντα ενάντια στου κόσμου την αδικία, θα υπερασπιζόμαστε όσα μας ανήκουν, θα αγωνιζόμαστε δίπλα στους συνανθρώπους μας.
Δεν μας φοβίζετε. Μας εξοργίζετε.
Όλοι/όλες στη δίκη των αγωνιστών του Αποπηγαδίου. Η τρομοκρατία δεν θα περάσει.



Πρωτοβουλία κατοίκων Σπίνας, Φλωρίων, Παλαιών Ρουμάτων και Σέμπρωνα - ΑΠΟΠΗΓΑΔΙ
Παγκρήτιο Δίκτυο ενάντια στις βιομηχανικές Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, Συντονιστικό Χανίων

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Τι να μας κάνει μια ζωή.



Κάποτε….

Σήμερα….

Λές;;;


Μπά αυτό είναι….




Και συνεχίζουμε….

.................................................

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Σεμνά και με μέτρο...


Έλα.
Διθυράμβους να βλέπω.
Και να ακούω.
Για τα εκατομμύρια …. ρεύσεων χρημάτων ΕΣΠΑ.
Προς τα Χανιά.
Και μόνο.
Από την υφυπουργοποίηση του Τσιριάκο.
Με αυτό το αντικείμενο…..

Που είναι τα ρέστα μας, οέο;


Άγιοι Απόστολοι Χανίων
ΝΙΚΗ ΜΕΝ Η ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ – ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ 130 ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ;


Η ανακοίνωση της υπογραφής μεταξύ Δήμου Χανίων και Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου για την παραχώρηση της δημόσιας έκτασης των Αγίων Αποστόλων χαιρετίστηκε από το Δήμο και τα ΜΜΕ ως «ικανοποίηση του αιτήματος φορέων και πολιτών των Χανίων». Όμως, εμείς δε βιαζόμαστε να πανηγυρίσουμε ότι «λύθηκε το θέμα», πριν δούμε τι ακριβώς υπογράφτηκε και τι ακριβώς παραχωρήθηκε.
Ήδη από τις πρώτες ανακοινώσεις διακρίνουμε μια πρώτη «απώλεια» περί τα 130 στρέμματα από τη δημόσια έκταση: Η δημόσια έκταση στους Αγίους Αποστόλους είναι 584 στρέμματα. Η ανακοίνωση του Δήμου λέει ότι του παραχωρήθηκαν 456 στρέμματα. Οπότε προκύπτει λογικά κι αβίαστα το ερώτημα: Πού πήγαν τα υπόλοιπα στρέμματα της δημόσιας έκτασης; Γιατί δεν παραχωρήθηκαν κι αυτά στο Δήμο Χανίων;
Κι ακόμη, ποιο ακριβώς κομμάτι της δημόσιας έκτασης είναι αυτό που δεν παραχωρήθηκε στο Δήμο Χανίων; Και τι σκοπεύει να το κάνει η κυβέρνηση αυτό το κομμάτι; Να το πουλήσει; Να το τσιμεντοποιήσει κατά τα παλιά σχέδια;
Αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απαντηθούν άμεσα. Γι’ αυτό το λόγο η Οικολογική Πρωτοβουλία ζήτησε και περιμένει άμεσα από το Δήμο το ακριβές κείμενο που υπογράφτηκε με τους συνημμένους χάρτες του, για να ξέρουμε πού βρισκόμαστε.
Εννοείται ότι η παραχώρηση των 4/5 της δημόσιας έκτασης των Αγίων Αποστόλων ήταν αποτέλεσμα κύρια της πολύχρονης κινητοποίησης χιλιάδων πολιτών που αντιτάχθηκαν στα σχέδια ιδιωτικοποίησης και τσιμεντοποίησης ολόκληρης ή μέρους της δημόσιας έκτασης, για την οποία υπήρχε η πρόθεση δημιουργίας ξενοδοχείου και συνεδριακού κέντρου για 2000 άτομα, δημιουργία κλειστής πλαζ για τους πελάτες του ξενοδοχείου και επιβολή εισιτηρίου σε άλλη μια τουλάχιστον από τις παραλίες της δημόσιας έκτασης και άλλα τέτοια …. φιλοπεριβαλλοντικά και φιλολαϊκά.
Σε αυτά έχει προστεθεί και η δικαστική διεκδίκηση τμήματος της δημόσιας έκτασης από ιδιώτες κληρονόμους κατοίκου της περιοχής, της οποίας η έκταση είχε απαλλοτριωθεί το 1965 (!), με το αιτιολογικό ότι δεν εκπληρώθηκε ο σκοπός της απαλλοτρίωσης, η τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. Βέβαια, αγνοείται σκοπίμως ότι υπάρχουν στη δημόσια έκταση των Αγίων Αποστόλων σειρά έργων του Δήμου που συμβάλλουν στην προσέλκυση τουριστών κι εξυπηρετούν και τους πολίτες (δωρεάν ντουζιέρες, καμπίνες, τουαλέτες, φωτισμός, γήπεδα ποδοσφαίρου, μπήτς βόλεϊ, ρακέτας κλπ). Κι ακόμη, τα δασάκια και το πράσινο που διατηρείται στην περιοχή δε συμβάλλει μόνο στο οξυγόνο της πόλης των Χανίων, αλλά αποτελεί και συγκριτικό πλεονέκτημα  για τις τουριστικές επιχειρήσεις και κατοικίες της περιοχής (κάθε ασχολούμενος με τον τουρισμό στην περιοχή μπορεί να προβάλλει διαφημιστικά ότι η επιχείρησή του βρίσκεται δίπλα σε πάρκο με πράσινο, δάσος, γήπεδα διαφόρων αθλημάτων και παραλίες με δωρεάν πρόσβαση). Για το θέμα αυτό η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων έχει προσφύγει υπέρ του δημοσίου στο Συμβούλιο της Επικρατείας όπου εκδικάζεται η υπόθεση κι αναμένεται η απόφαση.

Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

Θεός σχωρέσει τα αποθαμένα μας…..


Απέχω.


Από τα μπλόκα στα Μεγάλα Χωράφια.
Μέχρι να τις ξεμπλέξω.
Την «Ενωτική» Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων.
Και την Ομοσπονδία  Αγροτικών Συλλόγων «Η Ενότητα».
Εν τω μεταξύ.
Βρίσκομαι στο φυσικό μου χώρο.


Στα απέραντα χωράφια.
Ας βρέχει.
Είναι πιο όμορφα εκεί.
Με τη βροχή να πέφτει.

 Να κάνει μπουρμπουλήθρες.
Φουσκάλες.
Πέφτοντας στις κολύμπες.
Μαρτυρώντας το πολύ νερό που θα ακολουθήσει.
Και αυτό η γιαγιά  μου το έλεγε.
Δεν ήταν φαν του Σάκη.
Δεν μπορούσε να είναι.
Γιατί όταν βγήκε ο Σάκης στο γυαλί, εκείνη είχε πεθάνει.
Ήταν όμως Καιρού-βίτσα....

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

Όϊ Σβούρους!


Η Κρήτη στην πρίζα

ΦΑΡΑΩΝΙΚΑ ΕΡΓΑ ΜΕ FAST TRACK ΚΑΙ «ΠΡΑΣΙΝΟ» ΜΑΝΔΥΑ

Οι εγκαταστάσεις Βιομηχανικών ΑΠΕ μεταβάλλουν το νησί σε πηγή ενέργειας για όλη την Ευρώπη, αλλά με βαρύ κόστος για το περιβάλλον και τους κατοίκους του

Γράφει ο ΙΟΣ
Όταν πριν από δεκαπέντε χρόνια άρχισε να εφαρμόζεται για πρώτη φορά στη χώρα μας με μεγάλη καθυστέρηση η νομοθεσία για την προώθηση των ΑΠΕ (Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας) οι σκεπτόμενοι πολίτες υποδέχτηκαν με μεγάλες προσδοκίες αυτή την ενεργειακή στροφή του ελληνικού κράτους. Επιτέλους έβλεπαν ότι απομακρυνόταν η χώρα από την προσκόλληση στον λιγνίτη που έχει καταστρέψει εκτεταμένες περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, ειδικά στη Δυτική Μακεδονία. Μόνο που είχαν ξεχάσει τότε οι υπεύθυνοι να μας ενημερώσουν ότι επρόκειτο να προσθέσουν ένα μικρό «β» στα αρχικά της νέας «πράσινης» ενέργειας.
Οι βιομηχανικές ΑΠΕ (βΑΠΕ) δεν έχουν καμιά σχέση με την ήπια χρήση «καθαρών» μορφών ενέργειας, δηλαδή της αιολικής και της ηλιακής. Δεν πρόκειται πλέον για μικρές διάσπαρτες μονάδες που προσαρμόζονται στην τοπική κλίμακα. Μιλάμε για τεράστιας έκτασης αιολικά, φωτοβολταϊκά ή ηλιοθερμικές εγκαταστάσεις, οι οποίες δίνουν το δικό τους στίγμα σε πολύ μεγάλες εκτάσεις, ενώ απαιτούν και πυκνά δίκτυα (δρόμους, γραμμές μεταφοράς) που αλλάζουν ριζικά τη μορφή του εδάφους. Ο τρόπος που σχεδιάζεται να αναπτυχθούν οι μονάδες της βΑΠΕ σ’ όλη την Ελλάδα προκαλεί δέος στις τοπικές κοινωνίες, οι οποίες εξεγείρονται απέναντι στον κίνδυνο μιας νέας καταστροφής. Και αυτή τη φορά η καταστροφή θα είναι «πράσινη».


 Η «ενέργεια» του κ. Στουρνάρα
 Μια βδομάδα πριν από τις εκλογές του περασμένου Ιουνίου δημοσιεύθηκαν στο ΦΕΚ (αρ. 1787 Β/ 6-6-12) οι υπουργικές αποφάσεις ένταξης στον περιβόητο νόμο 3894/2010 (τον επονομαζόμενο νόμο «fast track») τριών μεγάλων επενδύσεων βΑΠΕ στην Κρήτη:
 - «Αιολικό Σύστημα Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ)», που περιλαμβάνει κατασκευή 33 αιολικών σταθμών, συνολικής ισχύος 1.077 MW (359 ανεμογεννήτριες) στους τέσσερις νομούς της Κρήτης και κοινή διασύνδεσή τους με το Εθνικό Διασυνδεδεμένο Σύστημα Ενέργειας μέσω υποβρυχίου καλωδίου κυριότητας της «ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή ΑΒΕΤΕ»,

- «Κρήτη Πράσινο Νησί», που περιλαμβάνει κατασκευή 36 αιολικών σταθμών, συνολικής ισχύος 1.005,10 MW (437 ανεμογεννήτριες) στην Κρήτη και διασύνδεσή τους με το Διασυνδεδεμένο Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας μέσω κοινού υποβρυχίου καλωδίου, κυριότητας του Ομίλου «ELICA GROUP» και
 - «Κατασκευή ηλιοθερμικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συνολικής ισχύος 70 MW στη θέση Φουρνιά του Δήμου Σητείας ενεργειακής παραγωγής 378.306 MWh ετησίως», κυριότητας της «ΣΟΛΑΡ ΠΑΟΥΕΡ ΠΛΑΝΤ Λασίθι, Εναλλακτικές Πηγές Ενέργειας ΜΕΠΕ».
 Τις εσπευσμένες αυτές προεκλογικές αποφάσεις υπογράφει ο τότε πρόεδρος της αρμόδιας διυπουργικής επιτροπής Γιάννης Στουρνάρας και σημερινός τσάρος της οικονομίας.
 Για να έχουμε μια εικόνα των μεγεθών, αυτή τη στιγμή στην Κρήτη είναι εγκατεστημένη ισχύς 817 ΜW (θερμικά εργοστάσια) και 244 ΜW (ΑΠΕ). Οι ΑΠΕ συμμετέχουν κατά περίπου 20% στην ηλεκτροπαραγωγή και το δίκτυο έχει χαρακτηριστεί κορεσμένο με απόφαση της ΡΑΕ (απόφ. 85/2007).
 Η μέγιστη ετήσια ζήτηση τις ώρες αιχμής είναι 631,8 ΜW. Το μέγεθος της ισχύος για το οποίο έχει ζητηθεί άδεια παραγωγής αγγίζει τα 6.500 ΜW, είναι δηλαδή δεκαπλάσιο. Γιατί δεν είναι μόνο αυτές οι εταιρείες. Έχει ήδη ανακοινωθεί το πρόγραμμα της «ΔΕΗ Ανανεώσιμες» με συνολικό σχέδιο αιολικών σταθμών 1.339,8 MW, από τα οποία τα 873 MW προβλέπονται για την Κρήτη (291 ανεμογεννήτριες). Η «Venergia Τζαβάρας» σχεδιάζει αιολικά 500 MW, η «Ακτίνα Κρήτης» 315 MW (με συνολική πρόβλεψη 486,2 MW στην Κρήτη και τα Δωδεκάνησα και 371 ανεμογεννήτριες) και η «Παγκρήτια Ανανεώσιμες» 1.000 MW από φωτοβολταϊκούς σταθμούς, συνδεδεμένους και πάλι με υποβρύχιο καλώδιο.


 Οι εγκαταστάσεις ΑΠΕ έχουν ένα αδύναμο σημείο. Την απόλυτη εξάρτηση από τη δύναμη του ανέμου και την ηλιοφάνεια. Αυτό σημαίνει ότι για να μην προκαλούν αστάθεια στο σύστημα ηλεκτροδότησης πρέπει να στηρίζονται σε άλλες μονάδες παραγωγής ενέργειας. Η λύση για την Κρήτη έχει δοθεί με την παράλληλη κατασκευή των λεγόμενων «υβριδικών» σταθμών παραγωγής ενέργειας, στους οποίους συνδυάζεται η αιολική με την υδροηλεκτρική ενέργεια. Πρόκειται για μεγάλες εγκαταστάσεις με ταμιευτήρες στους οποίες αποθηκεύεται νερό, το οποίο αντλείται και με γεωτρήσεις. Οι κάτοικοι του νησιού φοβούνται ότι όλα αυτά οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση και του νερού.
 Μέχρι τα μέσα του περασμένου χρόνου είχαν πάρει άδειες 10 υβριδικοί σταθμοί (αιολικά 206,7 MW, ταμιευτήρες για 3.739.000 κ.μ. νερό). Έχουν υποβληθεί αιτήσεις και για άλλους 8 υβριδικούς σταθμούς με αιολικά 248 MW, ενώ ήδη έχουν αδειοδοτηθεί και 5 μεγάλοι ηλιοθερμικοί σταθμοί, συνολικής παραγωγής 243 MW.
 Είναι, λοιπόν, σαφές ότι το μεγάλο αιολικό και ηλιακό δυναμικό της Κρήτης θεωρήθηκε ευκαιρία για τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο και βέβαια δεν είναι άλλες από τις γνωστές πολυεθνικές για μια ακόμα ευκαιρία εύκολου κέρδους. Μόνο που το περιβαλλοντικό τίμημα είναι βαρύ για τις περιοχές όπου ήδη εγκαθίστανται αυτές οι μονάδες, εφόσον πρόκειται σε μεγάλο βαθμό για Ζώνες Ειδικής Προστασίας και περιοχές Natura. Με τη χωροθέτηση των βΑΠΕ θα ακυρωθούν παραγωγικές δραστηριότητες του πρωτογενούς τομέα και του τουρισμού, αλλά και μια σειρά από έργα που έχουν ενταχθεί στο ΕΣΠΑ. Οι συνέπειες της πυκνής αυτής χωροθέτησης θα είναι δραματικές για τη βιοποικιλότητα του κρητικού τοπίου.
 Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι βΑΠΕ είναι βιομηχανικές εγκαταστάσεις μεγάλης κλίμακας και όχι μόνο απαιτούν μεγάλες εκτάσεις για τη χωροθέτησή τους, αλλά χρειάζονται πλατείς δρόμους πάνω στα βουνά για να περάσουν οι μπετονιέρες και οι βαριές νταλίκες με τα τμήματα των ανεμογεννητριών. Οι ανεμογεννήτριες της εταιρείας ΤΕΡΝΑ θα είναι των 3 MW και της ELICA των 2,3 MW, με διάμετρο ρότορα τα 90 και 71 μέτρα αντίστοιχα.
 Σύμφωνα με την καταγγελία των κατοίκων, «για να εγκατασταθούν, θα χρειαστεί να ανοιχτούν πολλά χιλιόμετρα νέων δρόμων-λεωφόρων, για την πρόσβαση σε απάτητους παρθένους τόπους και τη μεταφορά του εξοπλισμού». Ενώ οι δασικοί δρόμοι περιορίζονται σε 5 μέτρα, εδώ απαιτούνται «λεωφόροι» 15 έως και 30 μέτρων, όπως έδειξε και η εμπειρία από τα έργα που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί. Το επόμενο στάδιο είναι η δημιουργία δικτύου καλωδίων που θα συνδέει όλες τις μονάδες. Και βέβαια απαιτείται πόντιση υποβρυχίων καλωδίων διασύνδεσης με το ηπειρωτικό σύστημα της χώρας και μάλιστα από κάθε ενδιαφερόμενη εταιρεία χωριστά.
 Για τη θεμελίωση του ηλιοθερμικού σταθμού απαιτούνται περίπου 3.000 στρέμματα, σε περιοχή που ορίζεται ως «ήπιας τουριστικής ανάπτυξης» από το Περιφερειακό Χωροταξικό Πλαίσιο, νοτιοδυτικά του Παλαίκαστρου. Η ίδια περιοχή έχει ενταχθεί στο διακρατικό πρόγραμμα Interreg Ελλάδα-Κύπρος 2007-2013, με προοπτική να ενταχθεί στο δίκτυο Γεωπάρκων της Unesco και στο Δίκτυο Ευρωπαϊκών Γεωπάρκων.

 Ανεμομαζώματα fast track
 Αυτή τη στιγμή δεν είναι γνωστή σε όλη της την έκταση η «αιολική επιδρομή» στην Κρήτη. Οι εταιρείες υποβάλλουν συνεχώς και νέες αιτήσεις, ενώ ιδρύονται όλο και περισσότερες ανώνυμες εταιρείες με στόχο την εκμετάλλευση των ΑΠΕ. Οι εταιρείες αυτές συχνά αλληλοδιαπλέκονται, πουλάει η μία στην άλλη συμμετοχές, ενώ από πίσω τους βρίσκονται και ορισμένοι πολυεθνικοί ενεργειακοί κολοσσοί, όπως η γαλλική Electricité de France (EdF), η οποία βέβαια είναι εταιρεία κυρίως πυρηνικής ενέργειας, αλλά δεν λέει όχι και στις βΑΠΕ, μέσω τις θυγατρικής της EdF Energies Nouvelles (ΕΕΝ), η οποία από το 2005 διαθέτει και ελληνικό παρακλάδι (ΕΕΝ Hellas), και η ιταλική ENEL.
 Η εταιρεία Invest in Greece (Επενδύστε στην Ελλάδα), στην οποία έχει ανατεθεί από την κυβέρνηση ο έλεγχος και η αξιολόγηση των αιτήσεων για το fast track, αρνήθηκε εγγράφως να παραχωρήσει στους φορείς της Κρήτης στοιχεία για τα έργα που έχει εγκρίνει. «Η άρνηση αυτή», δηλώνει το Παγκρήτιο Δίκτυο κατά των Βιομηχανικών ΑΠΕ, «ισοδυναμεί με παρεμπόδιση των πολιτών ακόμα και να ενημερωθούν για ζωτικές και πολιτικές αποφάσεις που υποκαθιστούν τον αναπτυξιακό, χωροταξικό και περιβαλλοντικό σχεδιασμό και όχι μόνο με προσχηματική άρνηση πρόσβασης στην περιβαλλοντική πληροφορία, όπως αναφέρεται στο έγγραφο με το οποίο η Invest in Greece αρνήθηκε την παραχώρηση στοιχείων».
 Ζητήσαμε από την αρχιτέκτονα του Ηρακλείου Βάννα Σφακιανάκη, η οποία παρακολουθεί από κοντά την πορεία αυτών των σχεδιασμών, να μας περιγράψει τη θεσμική κατοχύρωση της νέας ενεργειακής πολιτικής. Κατά τη γνώμη της, «η νομοθεσία παραβιάζει τα όρια». Το 2001, με τον Ν. 2941 έγινε το πρώτο βήμα. Καθορίστηκε ότι τα έργα ΑΠΕ, ως έργα δημόσιας ωφέλειας, ανεξάρτητα από τον φορέα υλοποίησής τους (ιδιώτη ή το Δημόσιο), επιτρέπεται να πραγματοποιούνται σε δάση και δασικές εκτάσεις. Η άδεια που εκδίδεται για τα έργα αυτά αποτελεί νόμιμο τίτλο χρήσης της έκτασης και ο τίτλος αυτός παραμένει έγκυρος και ισχυρός ακόμα και αν αναγνωριστεί κάποιος άλλος ως ιδιοκτήτης της έκτασης. Ο ίδιος νόμος επέτρεψε και απαλλοτριώσεις ιδιωτικών εκτάσεων.
 Το δεύτερο βήμα έγινε το 2006 με τον Ν. 3468, ο οποίος καθόρισε ότι προωθείται κατά προτεραιότητα η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, έθεσε το πλαίσιο και τις εγγυήσεις για κάθε μορφή ΑΠΕ και δημιούργησε «Επιτροπή Προώθησης Επενδυτικών Σχεδίων Μεγάλης Κλίμακας για ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ (Συμπαραγωγή Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Αποδοτικότητας)». Ήταν μια πρώτη μορφή «fast track», τεσσεράμισι χρόνια πριν θεσμοθετηθεί ο γνωστός και ως «νόμος Παμπούκη». Ως «μεγάλη κλίμακα» θεωρήθηκαν τα 30 MW και ο προϋπολογισμός των 30 εκατ. Ευρώ.


 Το 2008, το Ειδικό Χωροταξικό για τις ΑΠΕ επέβαλε την εγκατάσταση των ΑΠΕ σε κάθε γωνιά της υπαίθρου που δεν είχε την τύχη να προστατεύεται από ειδικό προεδρικό διάταγμα. Το Ειδικό Χωροταξικό εξαιρεί τον δομημένο χώρο και τις διαμορφωμένες τουριστικές εγκαταστάσεις, θεωρώντας ότι ΑΠΕ μπορούν να είναι εγκαταστάσεις μεγάλης κλίμακας στην ύπαιθρο. Σύμφωνα με τις προβλέψεις αυτές, στην Κρήτη αποκλείονται ρητά από εγκατάσταση σταθμών ΑΠΕ μόνον η Σαμαριά και το Βάι, καθώς και αρχαιολογικές ζώνες Α” βαθμού προστασίας. «Στην Κνωσό επιτρέπεται», είναι το πικρό σχόλιο της κυρίας Σφακιανάκη.
 Το ευνοϊκό πλαίσιο για τις εγκαταστάσεις ΑΠΕ ενισχύθηκε το 2010 με τον Ν. 3851 της κυρίας Μπιρμπίλη. Οι ΑΠΕ αναβαθμίστηκαν σε έργα «υψίστης σημασίας», έτσι ώστε να δεσμεύονται οι δικαστικές αρχές και να υποχρεώνονται να απορρίπτουν τις προσφυγές. Με τις ρυθμίσεις αυτού του νόμου ενισχύεται περαιτέρω το Ειδικό Χωροταξικό για τις ΑΠΕ σε μια προσπάθεια να φανεί ότι υπερτερεί έναντι κάθε άλλης νομοθετικής διάταξης. Μάλιστα ο νόμος επιχειρεί να δεσμεύσει και τον πολεοδομικό σχεδιασμό, ορίζοντας ότι δεν μπορεί να θέτει περιοριστικές ρυθμίσεις για την ανάπτυξη έργων ΑΠΕ, πέρα απ’ όσα προβλέπονται από το Ειδικό Χωροταξικό.


 «Κραυγαλέα» αντισυνταγματικό
 Μόνο σήμερα μπορούμε να δούμε τις συνέπειες του Ν. 2941/2001 στις αλλαγές χρήσης γης στα βουνά και τους κάμπους της Κρήτης. Με την αξιοποίηση αυτού του νόμου επιτυγχάνεται η νομότυπη υφαρπαγή πατρογονικών περιουσιών. Η μέθοδος είναι απλή. Η ενδιαφερόμενη εταιρεία κάνει αίτηση για την εγκατάσταση αιολικού πάρκου σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Ακολουθεί ο χαρακτηρισμός αυτής της περιοχής ως δασικής από το δασαρχείο.
 Σύμφωνα με τον νόμο, αρκεί αυτός ο χαρακτηρισμός για να δοθεί η άδεια εγκατάστασης, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή όχι νόμιμου ιδιοκτήτη. Η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται κατά κόρον, προκειμένου να αποξενώσει τους κατοίκους όχι μόνο από τις ιδιοκτησίες τους, αλλά και από τον χώρο που περιβάλλει τους οικισμούς τους. Μ” αυτόν τον τρόπο για πρώτη φορά στην Ιστορία δημιουργείται κίνητρο για χαρακτηρισμό ως δασικών ολόκληρων περιοχών. Και βέβαια στόχος δεν είναι να προστατευθούν, αλλά ακριβώς ο αντίθετος: να αποδοθούν στους ιδιώτες προς εκμετάλλευση.
 Αυτόν τον παραλογισμό είχε επισημάνει κατά τη συζήτηση αυτού του νομοσχεδίου στη βουλή, τον Αύγουστο του 2001, η τότε αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία βρίσκεται σήμερα στην κυβέρνηση. Και ο καθηγητής Προκόπης Παυλόπουλος είχε διακηρύξει σε όλους τους τόνους την αντισυνταγματικότητα αυτής της ρύθμισης, εφόσον κατά τη γνώμη του παραβιάζεται μ’ αυτήν το άρθρο 24 του Συντάγματος, το οποίο αναφέρεται στην προστασία των δασών:
 «Με όλη την καλή πρόθεση σας το λέω, δεν ξέρω αν θα είστε κυβέρνηση όταν θα πληρώνουμε τα σπασμένα, αυτά που κάνετε τώρα, αλλά αν είστε ακόμη, εμείς θα το φέρουμε, για να σας το θυμίσουμε, είναι αντισυνταγματικές οι διατάξεις. Θα τις βρείτε μπροστά σας, γιατί όλες οι άδειες που θα δώσετε θα πέσουν. […] Γιατί δεν έχετε σε καμία περίπτωση λάβει υπόψη σας ότι σε δάση και δασικές εκτάσεις υπάρχει νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας που δεν επιτρέπει να δημιουργούνται τέτοιου είδους εγκαταστάσεις εν πάση περιπτώσει, παρά μόνο αν είναι ακραία η περίπτωση και έχουν εξαντληθεί όλες οι άλλες περιπτώσεις για εγκατάσταση. Είναι δηλαδή επικουρική η δυνατότητα εγκατάστασης και αυτό προϋποθέτει μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων ειδική για το ζήτημα αυτό. Σας είπα και πάλι και το ξαναλέω και οι εξ ημών νομικοί το γνωρίζουν και δεν χρειάζεται να πω τίποτα περισσότερο. Μα χρειάζεται φιλοσοφία για να καταλάβετε ότι πράξεις που έχουν κηρυχθεί παράνομες με αποφάσεις δικαστηρίων ως αντισυνταγματικές, γιατί παραβιάζουν το άρθρο 24, δεν μπορείτε να τις νομιμοποιήσετε; Δεν νομιμοποιούνται, δεν αποκτούν νόμιμο έρεισμα».
 Μια άλλη διάσταση έδινε στη δική της αγόρευση η άλλη επιφανής νομικός της Νέας Δημοκρατίας Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη: «Για να εξηγούμεθα, όλα αυτά, οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής κ.λπ., θα γίνονται πλέον από ιδιώτες, διότι έτσι θα πρέπει να μπορεί να γίνεται. Ακούστε όμως και τη συνέχεια. Τα έργα αυτά παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από οποιονδήποτε φορέα και αν υλοποιούνται, χαρακτηρίζονται εκ του νόμου ως «δημοσίας ωφελείας». Δηλαδή εδώ τι γίνεται; Βέβαια θα ακολουθηθεί ο νόμος περί απαλλοτριώσεων ως προς τη διαδικασία, την τιμή μονάδος στις αποζημιώσεις κ.λπ., αλλά το βασικό στοιχείο της απαλλοτρίωσης, η εξυπηρέτηση δημόσιας ωφέλειας, δεν κρίνεται κατά περίπτωση, αλλά χαρακτηρίζεται από τον νόμο a priori. Αυτά τα πράγματα, κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορούν να σταθούν και δεν μπορούν να ψηφιστούν. Δεν μπορούμε να τα ψηφίσουμε. Δεν μπορούμε δηλαδή κατά τρόπο τόσο κραυγαλέο να προχωρήσουμε αντίθετα από το Σύνταγμα».
 Και ναι μεν δεν τα ψήφισαν τότε οι της Νέας Δημοκρατίας, αλλά σήμερα με μεγάλο ζήλο τα εφαρμόζουν, μαζί με τους τότε αντιπάλους τους του ΠΑΣΟΚ. Ας προστεθεί ότι το νομοσχέδιο είχε περάσει τότε εσπευσμένα από το θερινό τμήμα της Βουλής, μαζί με ρυθμίσεις για τα… Ελληνικά Ναυπηγεία. Την αντισυνταγματικότητά του υπαινίχτηκε με διακριτικό αλλά σαφή τρόπο και η έκθεση της επιστημονικής
υπηρεσίας της Βουλής. Σήμερα διαπιστώνουμε τις καταστροφικές για το περιβάλλον συνέπειες της εφαρμογής του.
 Μια άλλη πολιτική
 Υπάρχει μια άλλη πολιτική για τις ΑΠΕ, η οποία θα ξεπερνούσε το αδιέξοδο στο οποίο μας οδηγεί η σημερινή κυρίαρχη πολιτική για τις βιομηχανικές ΑΠΕ; Η Βάννα Σφακιανάκη απαντά θετικά: «Μια εθνική πολιτική για τις ΑΠΕ θα μπορούσε και θα έπρεπε να βασιστεί σε ένα πρότυπο που θα εξασφαλίζει ενεργειακή ασφάλεια και αυτάρκεια που να αντέχει, ανεξάρτητα από συνεργασίες και ανταλλαγές. Αυτή η πολιτική θα έπρεπε να υιοθετήσει κατά προτεραιότητα ένα πρότυπο αποκεντρωμένης διαχείρισης που συνδέει τις ΑΠΕ με τους καταναλωτές και τις παραγωγικές δραστηριότητες στο πλαίσιο της αυτοπαραγωγής, με άμεση διασπορά των ωφελημάτων στην κοινωνία, και να μπει στον κόπο ν’ αποδείξει ότι είναι –αν είναι- αναγκαίο να αναλωθεί χώρος της υπαίθρου και πόσος, συνεκτιμώντας όλες τις άλλες δραστηριότητες και ανάγκες».
 Ένα τέτοιο πρότυπο εκ των πραγμάτων «συγκεντρώνει τις εγκαταστάσεις στον δομημένο χώρο, δεν έχει ανάγκη διανοίξεων νέων δρόμων και εγκαταστάσεων δικτύων στα βουνά και είναι ασύγκριτα πιο οικονομικό για το κοινωνικό σύνολο, που στο τέλος πάντα πληρώνει το κόστος των επενδύσεων». Κατά την κυρία Σφακιανάκη, αυτή η εθνική πολιτική πρέπει «να αποδείξει και να εγγυηθεί ότι θα κλείσουν θερμικά εργοστάσια, να θέσει σαφή χρονοδιαγράμματα για τον σκοπό αυτό, αποκλείοντας το ενδεχόμενο να συνεχίσουν να αναπτύσσονται, για να υποστηρίξουν –ως μονάδες βάσης- μια αέναη ανάπτυξη των ΑΠΕ, με στόχο την εξαγωγή ενέργειας σε τρίτους, ακόμα κι αν αυτό ζημιώνει τη χώρα».
 Αυτή η εθνική πολιτική για τις ΑΠΕ θα έπρεπε να συνδυαστεί με χωροταξικό σχεδιασμό που θα συνεκτιμήσει τις ανάγκες όλων των παραγωγικών τομέων και την προστασία του περιβάλλοντος και θα διαφυλάξει τους εθνικούς πόρους και πρώτα απ’ όλα το νερό και τη γη. Το συμπέρασμα είναι ότι «από έναν τέτοιο σχεδιασμό, για την κοινωνία και τη χώρα και όχι για τους δείκτες της «πράσινης ανάπτυξης», είναι βέβαιο ότι θα προέκυπτε ανατροπή του συνόλου της πολιτικής και της νομοθεσίας που ισχύει σήμερα». Ποιος είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει κάτι παρόμοιο;


  Το Αποπηγάδι δείχνει τον δρόμο
 Μία από τις πρώτες περιοχές της Κρήτης που έχουν δεχτεί την επίσκεψη των βιομηχανικών ΑΠΕ είναι το ιστορικό Αποπηγάδι των Χανίων. Την αρχική αδιαφορία των περισσότερων κατοίκων διαδέχτηκε η έκπληξη και τελικά η οργή, όταν διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για ένα τεράστιας έκτασης έργο, με δρόμους πλάτους δεκαπέντε μέτρων που διασχίζουν το βουνό και αποκλεισμό μεγάλων εκτάσεων από κάθε πρόσβαση. Οι κάτοικοι κατέφυγαν στο ΣτΕ, αλλά στάθηκαν και οι ίδιοι όρθιοι μπροστά στα μηχανήματα της εταιρείας που επιδίωκαν να ανοίξουν τους δρόμους. Ακόμα και η αστυνομική βία και οι συλλήψεις δεν τους έκαμψαν. Περιμένουν τώρα τη δικαίωσή τους από τη Δικαιοσύνη, αφού βέβαια έχει προχωρήσει μέρος του έργου.
 Η μεθόδευση στο Αποπηγάδι ακολουθεί το μοντέλο που βλέπουμε σε όλη την Κρήτη. Προηγούνται αιτήσεις μεγάλων επιχειρήσεων, οι οποίες εμφανίζονται με διάφορα εταιρικά σχήματα. Ακολουθούν στη συνέχεια αποφάσεις του δασαρχείου, με τις οποίες χαρακτηρίζονται «δασικές» οι επίμαχες εκτάσεις, χωρίς να υπολογιστούν οι ιδιοκτησίες και οι χρήσεις τους. Όταν φτάνει η πληροφορία στους κατοίκους είναι πλέον αργά. Τα περιθώρια αντίδρασης είναι ασφυκτικά.
 Αυτός είναι ο λόγος που συγκροτήθηκε από τα τέλη του 2011 «Παγκρήτιο Δίκτυο Αγώνα κατά των βιομηχανικών ΑΠΕ», που τον Οκτώβριο του 2012 κατέθεσε προσφυγές κατά των έργων αυτών, τις οποίες υπογράφουν 1.275 πολίτες από όλη την Κρήτη, 10 δημοτικά συμβούλια (Αγίου Νικολάου, Ιεράπετρας, Οροπεδίου Λασιθίου, Αρχανών Αστερουσίων, Ανωγείων, Μυλοποτάμου, Αμαρίου, Αγίου Βασιλείου, Σφακίων, Καντάνου-Σελίνου), δύο πανελλήνιοι φορείς (Σύλλογος Αρχιτεκτόνων – ΣΑΔΑΣ, Πανελλαδική Φιλοζωική Περιβαλλοντική Ομοσπονδία), 4 παγκρήτιοι φορείς (Γεωτεχνικό Επιμελητήριο, Ένωση Αγροτουρισμού, Σπηλαιολογικός Όμιλος, Σύλλογος Βιοκαλλιεργητών) και 78 επαγγελματικοί, περιβαλλοντικοί και πολιτιστικοί φορείς από όλη την Κρήτη. Η κινητοποίηση είναι πρωτοφανής και ο στόχος της είναι να εμποδίσει «την εγκατάσταση ενεργειακών εγκαταστάσεων βιομηχανικής κλίμακας», να υπερασπιστεί «τις ντόπιες παραγωγικές δραστηριότητες και τους παραγωγούς του τόπου» και να αγωνιστεί «για ένα παραγωγικό πρότυπο που θα ταιριάζει στην Κρήτη και θα σέβεται τους φυσικούς και πολιτιστικούς της πόρους και το απαράμιλλο κρητικό τοπίο».
 Ίσως έχει σημασία το γεγονός ότι μόλις λίγους μήνες μετά την εγκατάσταση των τριών ανεμογεννητριών στο Αποπηγάδι, η κακοκαιρία παρέσυρε τους στύλους που μετέφεραν την ηλεκτρική ενέργεια του αιολικού σταθμού. Οι στύλοι μαζί με τους μετασχηματιστές έγιναν κομμάτια. Ήταν η δεύτερη φορά μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα που αποδείχτηκε ότι οι κατασκευές αυτές δεν αντέχουν τις καιρικές συνθήκες, τον άνεμο και το χιόνι του βουνού. Κάποιοι το θεώρησαν σήμα και είπαν ότι η φύση εκδικείται. Το σίγουρο είναι ότι επιβεβαιώθηκε στην πράξη ο χάρτινος σχεδιασμός των τόσο σοβαρών, υποτίθεται, επενδύσεων. 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
 «Ανανεώσιμες πηγές κέρδους!», «Τα αφεντικά του ανέμου», «Kομπίνες με τουρμπίνες»
Sarajevo, Τεύχος 32 – Σεπτέμβρης 2009 http://www.sarajevomag.gr
Αφιέρωμα στις επιχειρηματικές διαστάσεις της επιδρομής των ΑΠΕ.
 Νέλλη Ψαρρού, «Αποπηγάδι: Nερό, το πιο πολύτιμο αγαθό!», Unfollow, τ. 7, Ιούλιος 2012
Ρεπορτάζ για την αντίσταση ενός χωριού στην εισβολή των ΑΠΕ.
 Τάσος Δημαλέξης, Victoria Saravia Mullin, Σταύρος Ξηρουχάκης, Κώστας Γρίβας,
«Εκτίμηση των επιπτώσεων στην ορνιθοπανίδα από τη δημιουργία και λειτουργία Αιολικών Πάρκων»
Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Αθήνα 2009.

ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ

«Πρωτοβουλία διάσωσης του Αποπηγαδιού» http://apopigadi.blogspot.gr
«Σήμερα Εμείς – Αύριο Εσείς» – μια ταινία για το Αποπηγάδι http://www.youtube.com/watch?v=OwKv2RnWarw
«Παγκρήτιο Δίκτυο Αγώνα κατά Βιομηχανικών ΑΠΕ» http://goo.gl/dNuWv
Ο ιστότοπος του δικτύου με πληροφορίες και ειδήσεις για τον αγώνα των κατοίκων. Παραπέμπει και στη σελίδα για τη συλλογή υπογραφών υποστήριξης.
 ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ: Τασος Κωστόπουλος, Αντα Ψαρρά, Δημήτρης Ψαρράς
«Η  ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ»

10/02/2013