Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Συμφορά….




Τι έπαθε η κυρία;
Που είναι οικολόγα.
Και της διατροφής.
Της υγιεινής.
Γιατί λιγοθύμησε;
Πήρε ένα μαρουλάκι.
Τρυφερό.
Βιολογικό.
Να το κάνει σαλάτα.
Και καθώς το ξεφύλλιζε.
Για να το πλύνει.


Την είδε.


Μία κάμπια.
Πράσινη.
Τιτανοτεράστια.
Μήκους δύο χιλιομέτρων.
Παρά χίλια ενιακόσια ενενήντα εννέα μέτρα.
Και ενενήντα εννέα πόντους.
Μετά συγχωρήσεως....

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Καλή Νύχτα...



Φεύγω.
Πάω ταξίδι.


 Στο κρεβάτι μου.
Για ύπνο.


Δεν είμαι κότα.

Κουρασμένος, ταλαίπωρος άνθρωπος είμαι.


Και θα ονειρευτώ….

 

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Μη μιλάς, μη γελάς.


Αφήστε μας.
Χωρίς δουλειές.
Αρπάξτε.
Την αξιοπρέπεια μας.
Τις ζωές μας.
Ότι έχουμε.
Και δεν έχουμε.
Πετάξτε μας.
Στους δρόμους.
Που ευτυχείς εργολάβοι φτιάχνουν.
Στείλτε την Αστυνομία.
Των χορηγών.
Της διαπλοκής.
Εξαθλιώστε μας.
Χωρίς αναισθητικό.
Κοστίζει.


Μετά.
Βάλτε μας.
Να κοιμηθούμε.
Σε  λαϊκά υπνωτήρια.
Ξενώνες αστέγων.
Ταΐστε μας.
Σε συσσίτια αλληλεγγύης.
Σώστε μας.
Σωτήρες μας…..

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Καζάντια !


Αυτή ήταν η σοδειά μου σήμερα.


Ελιές. 


Ή μάλλον ελίτσες.
Μαργαριτάρια.
Μαύρα.
Θησαυρός.
Αμύθητος.
Ανεκτίμητος.


Και εγώ μαχαραγιάς.


Ή τέλος πάντων.
Κάτι τέτοιο.

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Στη κορφή.


Την είχα πάρει.
Την απόφαση.
Θέλοντας και μη.
Ότι έπρεπε κάποια ημέρα να ξεκινήσω τις ελιές.
Αυτές τις ελάχιστες.
Που δεν έφαγε ο δάκος.
Και το χώμα.
Προγραμματίστηκα λοιπόν.
Τη μια ημέρα κουβάλησα τα δίχτυα και τις τσούλες.
Την άλλη ημέρα τα έστρωσα.
Την επομένη δοκίμασα το μηχανάκι.
Το ελαιοραβδιστικό.
Ύστερα πήρα ρεπό μία ημέρα.
Χθες.
Σήμερα πήγα ορεξάτος-ορεξάτος.

 
Πετούσα.
Από κλαδί σε κλαδί.
Και από κορφή σε κορφή.
Παρά το γεγονός ότι ήμουν μισοξενύχτης.


Αιτία η συναυλία της «Οκτάβα».
Στην  ΕΡΑ Χανίων.
Χθες βράδυ.


Το συγκρότημα ήταν εξαίρετο.
Όσοι άκουσαν τη ζωντανή μετάδοση, που ήταν πανελλαδική, μέσω της ΕΡΑ Θεσσαλονίκης, το γνωρίζουν.
Περάσαμε όμορφα.
Και τα παιδιά της ΕΡΑ ακόμα ομορφότερα.
Όλοι μαζί σαν μια οικογένεια.
Μεγάλη.
Πήραμε όλοι δύναμη.
Μέσα από αυτήν την αγωγή ψυχής.
Για να συνεχίσουμε.
Αλήθεια.
Που ήταν τα τοπικά ΜΜΕ ;
Που υποτίθεται ότι υποστηρίζουν;
Τι;
Έλα μου ντε…..

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Το πρήξιμο.



Έχω φτάσει σε μια ηλικία.
Που δεν μπορώ άλλο.
Να ανεχθώ. 
Διακριτικά.
Κόσμια.
Ευγενικά.
Ψύχραιμα.
Ανθρώπους.
Απόλυτους.
Θεωρητικούς.
Με στείρες ιδεολογίες.
Εκτός πραγματικότητας.
Τις οποίες υπερασπίζονται με κάθε τρόπο.


Ανάγωγο.
Εμπαθή.
Ανυποχώρητο.
 Με ισχυρογνωμοσύνη.

 Και άκρατο εγωισμό.
Δεν μπορώ.


Συγνώμη….

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Σημάδια;


Ευτυχισμένα αυτά τα μυρμήγκια.
Φτιάχνουν τις φωλιές τους όπου τους αρέσει.
Όπως τους αρέσει.
Χωρίς να νοιάζονται.
Για φόρους και χαράτσια.


Μοναχικές. 


Ή ολόκληρα χωριά.
Δεν ξέρω, γιατί, ειδικά φέτος, τις φτιάχνουν τόσο κοντά.
Σχεδόν τη μια δίπλα στην άλλη.
Μπορεί να είναι και μία φωλιά.
Με μεγάλο πληθυσμό 
που χρειάζεται πολλές εξόδους-εισόδους.
Όπως και αν είναι, όλο και κάτι θα σημαίνει αυτό.
Που μόνο αυτά γνωρίζουν.
Εμείς μόνο να υποθέσουμε μπορούμε.
Θα μας πάρουν  τα χωράφια οι σόϊ-μπλε – πράσινοι;
Θα κάνει σεισμό και δεν θα μείνει τίποτα όρθιο;
Θα μας χτυπήσει τσουνάμι;
Θα  μας πιάσει κυκλώνας –  τέρας;  
Θα μας έρθει στο κεφάλι το βυτίο με τα φάρμακα που μας ψεκάζουν;
Ή μήπως κάνας κομήτης.
Θα χτυπήσει το κινητό και θα είναι ο Άδωνης;
Θα δείξει….

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

Γκόϊνγκ; Μπόϊνγκ!


Τα εισιτήρια.
Του Μουντιάλ.
Στη Βραζιλία.
Κοστίζουν.
Από 66 έως 731 Ευρώ.
Ναι.
Εφτακόσια τριάντα και ένα.
Βάλτε ξενοδοχεία.
Αεροπορικά εισιτήρια.
Φαγητό.


Ο κούκος, αηδόνι.
Και ο στούρνος στη γωνία.
Οι φιλόδοξοι.
Οι ονειροπόλοι.
Που ετοιμάζεστε από τώρα.
Για να πάτε.
Ξεχάστε το.
Κοιτάξτε να βάλετε κάνα φράγκο στην άκρη.
Για τα ντιλίβερι.
Και τις μπύρες.
Άντε και κάνα παγωτό.
Στο τσακίρ κέφι.
Της νίκης. 
Λέμε.
Ίσα ίσα που προλαβαίνετε….

Είμαι γραφικός και μου αρέσει….


Για αυτούς που δεν γνωρίζουν.
Τη πραγματική έννοια.
Της λέξεως «γραφικός».
Και τη χρησιμοποιούν.
Για συνανθρώπους τους.
Με απαξίωση.
Θέλοντας να τους μειώσουν.
Όπως, καλή ώρα,  εμένα.
Σύμφωνα με τα περισσότερα λεξικά.
Γραφικός είναι αυτός που σχετίζεται με τη γραφή.

 Με το γράψιμο.


Επίσης γραφικός είναι ο όμορφος.
Ο χαριτωμένος.
Ο ξεχωριστός.
Ενίοτε ο ευχάριστος.
Ο συμπαθής.

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Ο Τζέϊμς Πάρις....


Ας ήμαστε σοβαροί.
Με τους σοβαρούς.

Επιπλέον.
Ειλικρινείς.
Μεγαλόψυχοι.
Απαρνούμενοι.
Το πειρασμό.
Της γραφικότητας.
Ο Σκουλάκης.


Ως Δήμαρχος.
Έχει κάνει.
Έργο.
Μέγα και τρανό.
Που θα μείνει στην ιστορία.
Του αιώνα.
Του άπαντα.
Επομένως δεν του πρέπει.
Να το χαρακτηρίζουμε ως  αναλογικό.
Μα «φόρ ντή».
Όπως λέμε «φόρ σήζονς».
Δηλαδή παντός καιρού.
Δεν θα προβληθεί στο «Ελληνίς».
Ούτε στο «Μέγκα Πλέϊς».
Ή στο «Αττικόν».

Στο «Σινεάκ» του αρμόζει….

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

Γαλήνη; Γαλήνη!


Το καράβι.

Αν συγχωρέσεις τον εαυτό σου
αν καταφέρεις ν' αγαπήσεις λένε
αυτό το μαύρο φως αλλάζει χρώμα
νομίζω λένε κάτι ακόμα.
Μοιάζουνε μαύρα τα νερά που ταξιδεύουμε
όμως εμείς βλέπουμε χρώματα κι ακόμα
πάνω στο Boundy λένε αντέχουμε.

Στα μονοπάτια αυτά που χάραξες

τα φίδια ζητάνε να συρθώ για να περάσω
θα κατεβαίνω μέχρι να φτάσω
κάτω από τόνους πλαστικά σκουπίδια
εκεί που λάμπουν τα χαμένα δαχτυλίδια
στην αμμουδιά σου, να μη ξεχάσω
της μοναξιάς μου το γεράκι να γυμνάσω
τα φίδια κρέμονται απ' το δέντρο σαν θηλιά
μα αν τους ξεφύγω μπορεί να πιάσω
το άλογο σου απ' το λαιμό και αγκαλιά
να ταξιδεύουμε μέσα στη μέρα
που χρόνια τώρα τρέχω να προφτάσω.

Τι είν' η γαλήνη, τι είν' η γαλήνη

αν συγχωρέσεις τον εαυτό σου
λένε πως βλέπεις την απάντηση γραμμένη στη σελήνη.

Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Ξύλινα Σπαθιά
Πρώτη εκτέλεση: Ξύλινα Σπαθιά

Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013

Πίτσι-πίτσι.



Αγαπώ το.
Αυτό το γλυκό.
Ήσυχο.
Μονότονο.

Ψιλόβροχο.
Για πολλούς λόγους.


Κυρίως ποτίζει.
Και με ξεκουράζει.
Μου δίνει κέφι.
Όρεξη για ζωή…

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Κοπριές.



Άλλη μία είδηση.
Που πέρασε στα πολύ-πολύ ψηλά των εφημερίδων.
Και κάποιων εξειδικευμένων επί αγροτικών θεμάτων περιοδικών.
Αλλού δεν «έπαιξε».
Και γιατί να «παίξει»;
Οι Καναδοί, κέρδισαν.
Τη μάχη.
Της φέτας.
Το ανακοίνωσαν ο Πρόεδρος της Κομισιόν και ο Πρωθυπουργός του Καναδά.
Στις Βρυξέλλες.
Ερήμην των δικών μας.
Η συμφωνία καθόρισε και το τι θα αναγράφεται στις συσκευασίες.
Δίπλα στον όρο «φέτα» θα αναφέρεται με μικρά γράμματα ο γεωγραφικός προσδιορισμός «παράγεται στο Καναδά». Το γάλα που θα χρησιμοποιούν θα είναι αγελαδινό. Άρα δεν θα είναι φέτα. Θα είναι «λευκό τυρί».
Η αντίδραση των «δικών» μας;
Τσαυτάρη και σία;
Όπου «Τσαυτάρης» για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης  και Τροφίμων.
Σκορπίζουν δεξιά και αριστερά διαβεβαιώσεις.
Και πεποιθήσεις.
Ότι μετά από αυτή τη συμφωνία η ελληνική φέτα θα είναι πιο προστατευόμενη στην Καναδική αγορά. Δεν θα υπάρξει καμία επίδραση στην αγορά της Ευρώπης γιατί δεν πρόκειται να γεμίσει καναδική «φέτα».
Ας βελάξουμε  λοιπόν.
Εθνικά υπερήφανοι.


Μού-ουουουου……..

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

Ποια είσαι εσύ Μωρή;




Το βλέπω.
Έρχεται.
Η υστερία.
Ζήλιας.

Από τη Μανωλίτσα.
Για τον καλό της.


Μαλλί με μαλλί να πιάνονται.
Τρίχα να μην απομένει.
Στη θέση της.

Σαν τον Ξέρξη.




Άστραψε.
 Βρόντηξε.


Έβρεξε δυνατά.
Έριξε χαλάζι.


Πλημμύρες.
Κατολισθήσεις.
Ζημιές.


Άσε τα "σιφώνια".
Ακραία καιρικά φαινόμενα.
Ακραία;

 Που-εί-ναι-ο-Δέν-ν-δει-ας;
Που είναι τα ΜΑΤ;
Να μαστιγώσουν.
Να συλλάβουν.
Το κακό.
Ατίθασο.
Τρομοκράτη.
Καιρό;

Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

Ξε-πλύματα.


Τζιτζίκια στα μέσα του Νοέμβρη;


Τζιτζίκια στα μέσα του Νοέμβρη!
Τόσο πραγματικό.
Όσο το διαβάζετε.

Θα βρέξει όμως.
Ας προετοιμαστούμε.
Κατάλληλα.
Για να βγούμε έξω.
Χαρούμενοι.

Να συναντήσουμε τη βροχή.
Να αφήσουμε τις σταγόνες.
Να μας βρέξουν.
Να μας καθαρίσουν.
Τα μαλλιά.
Που με τις δεκαετίες αραιώνουν.
 Και τα μυαλά.
Που για δεκαετίες μένουν στα ίδια.
Είναι ανάγκη.
Επείγουσα.
 Να φρεσκαριστούν.
Να αλλάξουν……

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

Περί-γραφικότητες.



Αυτοί.
Ανακατεύουνε.
Την απόγνωση.
Με μια ξύλινη κουτάλα.
Για να νομίσουμε.
Πως κάτι κινείται.
Ευχάριστο.


Εμείς.
Δίνουμε περισσότερη σημασία.
Στο ποιος είναι αυτός.
Που λέει κάτι.
Το οτιδήποτε.
Και λιγότερη.
Στο τι είναι.
Αυτό που λέει.

Αλλά.
Και γιατί το λέει….

Δεν αγνοούν. Τον αφανισμό της θέλουν.


Η γεωργία υπό διωγμό.


Στις 18 του Σεπτέμβρη του 2013 ήρθαν στο φως της δημοσιότητας οι πρώτες πληροφορίες για ενδεχόμενη φορολόγηση των αγροτεμαχίων. Στη συνέχεια οι πληροφορίες αυτές επιβεβαιώνονται με το νομοσχέδιο που ήρθε για δημόσια διαβούλευση και στο οποίο εφαρμόζονται «οικονομίστικοι» μαθηματικοί τύποι ξένοι προς την επιστήμη της Αγροτικής Οικονομίας και της Γεωργικής Λογιστικής και Εκτιμητικής ακόμα και στις στάνες και στις ομβροδεξαμενές!
Δεν ζητείται η γνώμη του κατά το σύνταγμα συμβούλου της Πολιτείας του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας. Ξεχνιέται από τους συντάκτες του νομοσχεδίου, πως το έδαφος για τη γεωργία είναι «συντελεστής παραγωγής» και κατά συνέπεια η αξία του εξαρτάται από εντελώς διαφορετικές από το οικόπεδο παραμέτρους. Αγνοείται πως η μόνη μέθοδος εκτίμησης της παραγωγικής αξίας του γεωργικού εδάφους είναι η κεφαλαιοποίηση της απολαμβανόμενης εγγείου προσόδου. Γι’ αυτό και σε καμία χώρα του κόσμου δεν φορολογείται ο συντελεστής παραγωγής της γης, αλλά η τελική επιτυγχανόμενη παραγωγή.
Η γεωργία με την ευρεία της έννοια, η μητέρα όλων των άλλων τεχνών κατά τον Ξενοφώντα δεν είναι ασφαλής. Όπως έλεγε και ο αείμνηστος καθηγητής Β. Χρηστίδης είναι η «τέχνη του εξαρτάται». Κι αυτό επιβεβαιώνεται περισσότερο σήμερα με την επιδείνωση του φαινόμενου της υπερθέρμανσης του πλανήτη και τη δυσάρεστη απόληξη της κλιματικής αλλαγής, που κάνει δυναμικά την εμφάνισή της και στη χώρα μας.
Πράγματι ιδιαίτερα στην Κρήτη η παρατεταμένη ξηρασία, η συχνότητα και η μεγαλύτερη διάρκεια του καύσωνα, η αφομοίωση των εποχών, η συχνότητα των ανεμοθυελλών και καταιγίδων, η μεγάλη θερμοκρασιακή διαφορά νύχτας και ημέρας, η διαταραχή του βιορυθμού των φυτών και της επιβλαβούς πανίδας είναι οι βασικές αιτίες της ολοένα μειούμενης γεωργικής παραγωγής. Σ’ αυτές τις αιτίες τελευταία συγκαταλέγεται και η οικονομική κρίση που «γονατίζει» στην κυριολεξία καλλιεργητές και κτηνοτρόφους. Η ελαιοπαραγωγή πότε με τους νοτιάδες πότε με τη βαρυχειμωνιά αποδεκατίζεται. Κι όση μένει γίνεται βορά του δάκου, που ο βιολογικός του κύκλος επιμηκύνεται. Τα αμπέλια όσα έμειναν από τη φυλλοξήρα και την ευρωπαϊκή πολιτική για μείωση των εκτάσεων «πέφτουν» θύματα του ανέμου και του περονοσπόρου. Τα εσπεριδοειδή εξαντλούνται από την πρωτανθία, «σχίζονται» οι καρποί πριν την ώρα τους και ωριμάζουν πριχού αποκτήσουν το φυσιολογικό τους χρώμα. Οι καστανιές «θυσιάζονται» στον «βωμό» των επάρατων ασθενειών της μελάνωσης και του έλκους και της κρατικής αδιαφορίας. Οι θερμοκηπιακές καλλιέργειες αν «γλιτώσουν» από τις ξενόφερτες ασθένειες και εχθρούς, που βρήκαν με την κλιματική αλλαγή «πρόσφορο» πεδίο ανάπτυξης, θα «αποτελειωθούν» από την καταστροφή των κατασκευών από ανεμοθύελλα και χαλαζόπτωση και την ακραία διαφοροποίηση της θερμοκρασίας ημέρας και νύχτας. Η αιγοπροβατοτροφία υποφέρει από την ερημοποίηση και την παρατεταμένη ξηρασία, που εξαφανίζει τη βοσκήσιμη χλωρίδα.
Αυτή λοιπόν την «αιμάσσουσα» οικονομικά γεωργία «έβαλε» στο μάτι το Υπουργείο Οικονομικών. Επιδιώκει τη φορολόγηση των αγροτεμαχίων, βοσκοτόπων και μαντριών αγνοώντας την αντιαναπτυξιακή επίδραση ενός τέτοιου εγχειρήματος. Κι ας γνωρίζει πως ήδη η κλιματική αλλαγή μειώνει σε ετήσια βάση την παραγωγή στο αμπέλι κατά 30%, στην ελαιοκαλλιέργεια κατά 20% και στο βαμβάκι και στα δημητριακά κατά 15 – 20%. Κάποιος όμως πρέπει να υπενθυμίσει στην Πολιτεία πως ο μαρασμός της φυτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής ιδιαίτερα σε περιόδους οικονομικής κρίσης μπορεί να σημάνει και τον αφανισμό της.
Δρ Βαγγέλης Α. Μπούρμπος
γεωπόνος – ερευνητής
Σάββατο 9-11-2013