Τρίτη 30 Ιουνίου 2009

Εν τέλει, εντελώς!






Η απάντηση που περίμενα τόσες μέρες, από την Αγροφυλακή, δόθηκε!
Δεν ήταν δημόσια.


Ήταν τηλεφωνική, ιδιωτική και άκρως απολογητική.
Βεβαίως και δεν με ικανοποίησε.
Εξάλλου τα 100 Ευρώ της «αποζημίωσης», ακόμα δεν έχουν αποδοθεί.
Έφαγε που έφαγε και έχασε απού έχασε!

Καλά να πάθω.
Ο θρασήτατος.
Αυτός είμαι εγώ.
Που τόλμησα και αντέδρασα στη κοροϊδία.
Στη εξευτελιστική καταπάτηση κάθε δικαίου μου.
Έπρεπε από την αρχή, να ομολογήσω.
Ότι φταίω.
Ότι ενόχλησα πολλαπλώς.
Τα πρόβατα.
Τον ιδιοκτήτη τους.

Το χωράφι μου δεν έπρεπε να είναι περιφραγμένο.
Τα πρόβατα περνώντας κάτω από τα σύρματα, ξεμαλλιάστηκαν.
Αρκετές τούφες αγνού παρθένου μαλλιού, έμμειναν στα σύρματα.
Οι πιρουέτες που αναγκάστηκαν να κάνουν περνώντας το πέτρινο φράχτη, ήταν σίγουρα επικίνδυνες.
Αν έσπαγαν κανένα πλευρό, και έτσι ξεμαλλιασμένα, τι μόστρα θα έκαναν στο τσιγκέλι του χασάπη, ε;
Αφήστε που οι ελιές τις οποίες έφαγαν, ήταν βιολογικής καλλιέργειας.


Άρα δηλητηριώδεις!
Επομένως φτηνά τη γλίτωσαν.
Από εμένα τον ασυνείδητο.
Αδίκησα και τον καλοπροαίρετο κτηνοτρόφο.
Ο οποίος λόγω οικονομικής κρίσης, μπορεί να μην είχε τροφές.
Τα άμοιρα τα ζωντανά έπρεπε να πεθάνουν από τη πείνα;
Είμαι ασυγχώρητος.
Με καταδικάζω ως εγκληματία.
Από πρόθεση και εκ προμελέτης.
Να ζητήσω δημόσια συγνώμη;
Ποτέ!
Θα χαρακτηριστώ … χέστης.
Κατά τη γνωστή παροιμία.
Και αυτό δεν το θέλω.
Φτάνουν, όλα τα άλλα που μου καταλογίζουν.
Να αναλάβω να χτυπώ, με μαστίγιο, στη πλατεία της Δημοτικής αγοράς των Χανίων


(τι επικοινωνιακή, φοβερή και τρομερή τουριστική ατραξιόν),


όσους συναδέλφους αγρότες προβαίνουν σε ανάλογες ,


παράλογες και αχαρακτήριστες καταγγελίες;
Ξεκινώντας πρώτα από εμένα;
Να αρμέγω, και να γαλακτοκομώ, για το υπόλοιπο της ζωής μου,


τα πρόβατα του κτηνοτρόφου που αδίκησα;
Ευχαρίστως!
Αλλά.
Τι μισθό θα παίρνω;
Μαζί με τα ποσοστά της τουριστικής ατραξιόν του μαστιγώματος.
Βεβαίως.
Από πιο πολιτικό γραφείο να περάσω,


για να πάρω το χαρτί του διορισμού μου;
Και τα σταυρωμένα ψηφοδέλτια,


των εκλογών των επόμενων 50 χρόνων.
Για μένα και για όλο μου το σόι.
Μέχρι 100ού βαθμού!
Για να μην ξεχνιόμαστε.
Διότι, σε αυτή τη ζωή, όλα πληρώνονται.
Με απόδειξη….

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Της βρωμούσας....


Ένας πολύ μεγάλος μπελάς για τις καλοκαιρινές καλλιέργειες κηπευτικών είναι η κλασοπαπαδιά ή βρωμούσα. Ειδικά στις βιολογικές καλλιέργειες. Τα πιο ευπαθή φυτά είναι φασόλια, ντομάτες, καλαμπόκια, μπάμιες και πιπεριές.


(Στις φωτογραφίες βλέπεται μία … ομαδική «συνέρευση», για τη διαιώνιση του είδους τους!)

Ένας πολύ καλός συνδυασμός για την απομάκρυνση τους και την ικανοποιητική ελαχιστοποίηση των ζημιών, είναι η χρησιμοποίηση του φυτού ντάτουλα ή δατούρα ή διαβολόχορτου (datura strammonium – inoxia) και του «απιριού».




Ο ντάτουλας, είναι φυτό, που θεωρείται ζιζάνιο. Στη βιβλιογραφία αναφέρεται ότι διώχνει τις κλασοπαπαδιές. Στη πράξη όμως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Όπου υπάρχουν ντάτουλες, οι κλασοπαπαδιές πηγαίνουν σε αυτούς και όχι στα καλλιεργούμενα φυτά. Ένας ντάτουλας κάθε 30-40 φυτά, αρκεί.
Το «απίρι», είναι σκόνη από ασβέστη και θειάφι ανακατεμένα. Αυτό χρησιμοποιούσαν οι παλιοί αγρότες «εκείνα» τα χρόνια.! Σκόνιζαν πολύ καλά τα φυτά πρωινές ώρες που είχε υγρασία και … ησύχαζαν από τις κλασοπαπαδιές. Πράγμα το οποίο κάνω και εγώ.
Τώρα τελευταία υπάρχει στο εμπόριο και μία «φυσική σκόνη», η καολίνη, την οποία επιτρέπει ο κανονισμός, αλλά δεν γνωρίζω, ούτε τον τρόπο χρήση της, ούτε την αποτελεσματικότητα της. Διότι δεν την χρησιμοποιώ και ούτε πρόκειται να το κάνω. Όταν είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από τον αποτελεσματικό συνδυασμό του ντάτουλα και του «απιριού»….



Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

Δεν υπάρχει στο χάρτη!











Από όσο είμαι σε θέση να ξέρω, είναι η μοναδική παραλία της νότιας Κρήτης, που αντί να κοιτάζει προς το Νότο, κοιτάζει προς Βορρά. Από αύριο και για τις επόμενες Κυριακές του Καλοκαιριού, θα λιάζω και θα δροσερεύω τη ... κορμάρα μου εκεί! Δυστυχώς άλλου είδους διακοπές δεν μου επιτρέπονται για φέτος. Ευτυχώς που υπάρχει και αυτή η δυνατότητα.....
Δρόμος δεν πάει εκεί, άρα δουλεύει το ... ποδαράτο! Και δεν είναι όλη δική μου. Τη έχουν ανακαλύψει και αρκετοί ξένοι.

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Χαλάλι μας....




Θα μπορούσαν να είναι, φωτογραφικά στιγμιότυπα, από το γάμο του Ανθυποκαίσαρα Μπουμπούκιου Κοπάνους.
Κάλλιστα.
Αμ δε!
Είναι δυό άσχημες γωνιές, της όμορφης, όσο επιτρέπουμε, πατρίδας μας. Από τις πάμπολλες. Που είναι διάσπαρτες παντού.
Συνήθως δεν περνούν από εκεί τουρίστες.
Περνούν μόνο μύγες και αρουραίοι.
Παράσημα του παστρικού πολιτισμού μας.
Πληρώνουμε ανακύκλωση. Και δεν έχουμε. Τουλάχιστον αυτή που θα έπρεπε.
Πληρώνουμε τους εργολάβους καθαριότητας των Δήμων. Και αυτοί κάθονται. Πως να ξέρουν, πότε και που θα πετάμε, εμείς οι … «νοικοκυραίοι», ότι μας ξεπερισεύει.
Ένα τηλεφώνημα αρκούσε. Στις υπηρεσίες καθαριότητας των Δήμων. Πριν τα … αμολήσουμε!
Που δεν γίνεται.
Ποτέ.
Διότι, ως «νοικοκυραίοι», δεν είμαστε υπέρ αυτού του είδους των εξυπηρετήσεων.
Κοστίζουν.
Είμαστε υπέρ των «άλλων».
Που δεν κοστίζουν…..

Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Κλωσσουδάκια*.







Είναι μία ντόπια και πολύ παλιά ποικιλία ατζουριού.



Τη κληρονόμησα από το πατέρα μου και τη διατηρώ, καλλιεργώντας την κάθε χρόνο.
Δεν έχει καμία σχέση, ως προς τη γεύση, με τα γνωστά λοιπά "ξυλάγγουρα".



Είναι δροσερό, τρυφερό, μυρωδάτο και πολύ νόστιμο!
Μπαίνει στις σαλάτες, μαζί με ντομάτα και γλιστρίδα.
Γίνεται όμως και μόνο του σαλάτα.
Κομμένο σε 4 μακρόστενες φέτες, με λίγο αλάτι, είναι άριστο συνοδευτικό ούζου…

(*ονομάζονται έτσι, λόγω του μικρού μεγέθους τους, αλλά και γιατί οι ατζουριές τα παράγουν μαζεμένα.)






Θα τα βρείτε στα καταστήματα του Συνεταιρισμού "γαία" και στο ... κήπο μου!

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009

Η άπάντηση που δεν ήρθε ακόμα...




Έχω μία γειτόνισσα, φίλο-γατη. Ο γάτος της, άσπρος και κόκκινος. Κλασικός αρσενικός. Του σπιτιού και της γειτονιάς. Ο πιο όμορφος και ο πιο καλοταϊσμένος γάτος της περιοχής. Διότι η περιποίηση που είχε, ήταν άλλο πράγμα!
Ώσπου , εντελώς ξαφνικά σταμάτησε να τρώει. Ο γάτος. Πάνω από 15 ημέρες δεν άγγιζε το πιάτο του. Μόνο νερό έπινε. Πολύ νερό. Αντί να αδυνατίζει, πρηζόταν. Στις 2 βδομάδες περίπου που γινόταν αυτό, είχε γίνει διπλάσιος. Μπαλόνι!
Μέγα θέμα η στεναχώρια της γειτόνισσας. Προβληματισμός μεγάλος. Για την αρρώστια του γάτου. Κόντεψε να σκάσει. Η γειτόνισα. Όχι ο γάτος.
Στο υπόστεγο της αυλής μου, είχα φυλάξει πρόχειρα ένα τσουβάλι βιολογικό λίπασμα. 25 κιλών. Από αυτά του εμπορίου. Με έγκριση. Όταν πήγα να το ανοίξω για να βάλω στο δυόσμο, που με πολύ κόπο είχα ξεχορταριάσει, είδα ότι το τσουβάλι ήταν σκισμένο και σχεδόν άδειο!
Τα έβαλα με τη μητέρα μου. Νόμισα ότι εκείνη το είχε ανοίξει. Για τις γαρδένιες της. Που ήταν ολάνθιστες και μυρωδάτες. Όμως δεν το είχε πειράξει. Διότι δεν το είχε δει.
Πάνω που προσπαθούσε να με πείσει ότι δεν το είχε πειράξει, τον είδα. Το γάτο. Που έτρωγε το υπόλοιπο λίπασμα!
Βρέθηκα προ μεγάλου διλήμματος.
Ήταν ή δεν ήταν αγροζημιά αυτό;
Να φωνάξω τον Αγροφύλακα;
Που κατόπιν θα μου έφερνε τον Αγρονόμο-«εκτιμητή»;
Και πόσο άραγε θα εκτιμούσε τη ζημιά;
Το τσουβάλι κόστιζε 25 Ευρώ. Με Φί-πι-ά.
Άντε να υποχρέωναν τη γειτόνισσα να μου έδινε 1 Ευρώ. Συμβολικά. Στη καλλίτερη των περιπτώσεων. Διότι αν τους τρατάριζε από αυτά τα υπέροχα ξεροτήγανα ή αυγοκαλάμαρα που φτιάχνει, συνοδευμένα με Αποκορωνιώτικη τσικουδιά, μέχρι και υπόχρεο θα με έβγαζαν. Ότι πήγα να της δηλητηριάσω το γάτο. Τρέχα γύρευε δηλαδή….
Με σύμφερε κάτι τέτοιο;
Σαφώς, όχι.
Προτίμησα να είμαι εγώ εκείνος που θα φάει, όχι ένα ξεροτήγανο ή ένα αυγοκαλάμαρο, μα…
… Ένα δίσκο ξεροτήγανα και άλλον ένα αυγοκαλάμαρα.
Απέρριψα λοιπόν την ιδέα, να φωνάξω τον Αγροφύλακα.
Και φώναξα τη γειτόνισσα.
Τώρα είμαι εγώ εκείνος που πρήζομαι!
Μη με ρωτήσετε γιατί!
Μη με ρωτήσετε γιατί.
Απάντηση δεν θα πάρετε.
Όπως δεν πήρα ούτε εγώ.
Ακόμα.
Έχω υπομονή….

ΥΓ: Υπάρχει και συνέχεια. Από την επόμενη εβδομάδα όμως. Εν τω μεταξύ, καλό Σαββατοκύριακο!

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Περιμένω....


Λίγο πολύ είναι γνωστές, σε όλους μας, οι θεραπευτικές ιδιότητες της φασκομηλιάς.
Ίσως, λιγότερο γνωστή είναι η χρήση της στη μαγειρική.
Εκείνο όμως που γνωρίζουν ελάχιστοι, είναι οι έντομο-απωθητικές της ιδιότητες της .
Και εξηγώ τι εννοώ.
Προσπαθώντας όλα αυτά τα χρόνια να διαφυλάξω, από τα … σπόρο-μαμούνια, τους αποθηκευμένους σπόρους των 20 περίπου ντόπιων ποικιλιών, εποχιακών (υπαίθριων) φρούτων και λαχανικών, που κληρονόμησα από το πατέρα μου, αλλά και που βρήκα στη συνέχεια μόνος μου ψάχνοντας, πειραματίστηκα αρκετά.
Χρησιμοποίησα κατά καιρούς σκόνη ασβέστη, σπιτικό σαπούνι, λάδι, αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν και τόσο ικανοποιητικά. Σε κάποιες περιπτώσεις από αυτές τα αποτελέσματα ήταν απλώς απογοητευτικά.
Όταν χρησιμοποίησα τη φασκομηλιά σώθηκα!
Στα δοχεία μικρά ή μεγάλα που αποθήκευα τους σπόρους, τοποθετούσα και λίγα φύλλα ή κομμάτια (ανάλογα με τη ποσότητα των σπόρων) φασκομηλιάς.
Έτσι οι προσβολές από τα έντομα ήταν όχι απλά ελάχιστες, αλλά ανύπαρκτες…..

Δυστυχώς τα αδέσποτα πρόβατα και κατσίκες από τους ελαιώνες δεν τα διώχνει!
Αυτά λέει θα τα διώχνουν ….

«τα τοπικά Αστυνομικά Τμήματα με την συνεργασία των ΤΑΕ και της Αγροφυλακής»


…. κατά τον Γενικό Αστυνομικό Διευθυντή Περιφέρειας Κρήτης, Υποστράτηγο κ. Νίκο Μπεσίρη.
Υποθέτω, όπως η συμπαθέστατη κυρία του «Μεγκαλίσιους».
Ξούτ- ξούτ.
Καλά!

Δεν θα φάω.
Δεν θα φάω!
Έχει …ζιγουρόσουπα!

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

Τα καλάθια και τα κεράσια.







Από την εποχή που επανιδρύθηκε η Αγροφυλακή, απέφυγα να σχολιάσω θετικά ή αρνητικά, δημοσίως το παραμικρό. Παρά τις πολλές αφορμές που δόθηκαν, εξ αιτίας των ένθερμων δηλώσεων, μέχρι γελοιότητας, υποστηρικτών της επανίδρυσης.
Ως αγρότης, επομένως άμεσα ενδιαφερόμενος, μία άποψη τη δικαιούμουν.
Την οποία απέκτησα!
Πριν από 10 ημέρες περίπου, πήγα σε ένα περιφραγμένο από παντού με σύρματα χωράφι μου, να απλώσω τα λάστιχα του ποτίσματος στα περίπου 50 μουρέλια ελιάς που υπάρχουν εκεί. Αυτό που είδα με εξόργισε. Τα σύρματα της περίφραξης από τη μια μεριά ήταν σπασμένα. Από μία άλλη πλευρά ο πέτρινος φράκτης, γκρεμισμένος. Και τα μουρέλα φαγωμένα. Από πρόβατα.
Πήρα τηλέφωνο στο Δήμο ζητώντας τον Αγροφύλακα. Μου έδωσαν ένα τηλέφωνο γειτονικού Δήμου. Τον βρήκα και τον ενημέρωσα για τη ζημιά. Σε 20 λεπτά ήταν στο χωράφι. Είδε τις ζημιές. Βρήκε από πού μπήκαν τα πρόβατα. Και με ρώτησε αν υποψιάζομαι ποιος είναι ο ιδιοκτήτης τους. Όχι αυθαίρετα, αλλά δικαιολόγησα το γιατί, του έδωσα τα ονόματα 2 ύποπτων κτηνοτρόφων.
Με παρακάλεσε να του αφήσω μερικές ημέρες περιθώριο, για να ψάξει. Έψαξε και βρήκε. Έλειπαν όμως οι αποδείξεις. Οι οποίες ήρθαν από μόνες τους, 3 ημέρες μετά. Τα πρόβατα τα εντόπισα ξανά μέσα στο χωράφι. Αδέσποτα. Ο κτηνοτρόφος ιδιοκτήτης τους, ο ένας από τους 2 που είχα υποψιαστεί και που αρχικά ισχυριζόταν ότι τα είχε στον Ομαλό, δεν μπορούσε πλέον, να μην αποδεχτεί τις ευθύνες του για τη ζημιά.
Ο αγροφύλακας επέστρεψε ξανά χθες, συνοδευόμενος από έναν Αγρονόμο-εκτιμητή. Που θα έβλεπε τη ζημιά και θα τη κοστολογούσε. Ούτως ώστε να αποζημιωθώ από τον κτηνοτρόφο.
Ο αγρονόμος-εκτιμητής είδε και εκτίμησε. Για 50 μουρέλα φαγωμένα, 100 Ευρώ! Υπόψη ότι τα μουρέλα αυτά, με το χιονιά του 2004, είχαν πάθει μεγάλη ζημιά. Και μόνο φέτος, μετά από πολύ κόπο, φροντίδα και πολλά έξοδα, θα είχαν μια ικανοποιητική σοδειά.
Ο αγρονόμος-«εκτιμητής» με τη συγκεκριμένη εκτίμηση και κοστολόγηση:
· Απαξίωσε την ευσυνειδησία και την άριστη επαγγελματική αποτελεσματικότητα του Αγροφύλακα.
· Προσέβαλε το δίκαιο και μηδένισε παράλληλα τους κόπους τόσων ετών, ενός νομοταγούς πολίτη.
· Επιβράβευσε τον κακό επαγγελματία και κακομαθημένο κτηνοτρόφο, «υποχρεώνοντας» τον, στη καταβολή ενός εξευτελιστικού ποσού, χωρίς να τον υποχρεώσει να περιορίσει τα αδέσποτα πρόβατα του.

Ερωτώ λοιπόν προς κάθε κατεύθυνση, περιμένοντας απάντηση.

Αυτός ο Αγρονόμος, με τι προσόντα ή εφόδια εκτιμά και κοστολογεί τις ζημιές;
Ποια είναι τα κριτήρια επιλογής του για τη συγκεκριμένη δουλειά;
Με πιο τρόπο εκτιμά και κοστολογεί αυτού του είδους τις ζημιές;
Μήπως η γνωριμία με τον παρανομούντα κτηνοτρόφο;
Ή μήπως η όποια πολιτική τους συγγένεια;
Έτσι θα καταπολεμηθεί αυτού του είδους η παραβατικότητα;
Περιμένω απάντηση!
Όπως και αρκετοί άλλοι συνάδελφοι αγρότες, που έχουν υποστεί τέτοιου είδους ζημιές με τις ανάλογες κοστολογήσεις. Σε όλο το νομό.
Περιμένω απάντηση.
Επιμένω.
Από τους επικεφαλείς των … «επανιδρυθέντων».
Και φυσικά, από τους ένθερμους υποστηρικτές τους…..

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Τα κροκοδείλια δάκρυα είναι παντός καιρού...




(ευχαριστώ τη Στέλλα για τις φωτογραφίες)


Η ταφόπλακα για τα κρητικά ελαιόλαδα, έχει μπει προ πολλού.
Ακριβώς πριν από 14 ολόκληρα χρόνια.
Όταν άρχιζαν οι πρώτες δακτυλοδειχτούμενες τότε, προσπάθειες τυποποίησης.
Και ομαδοποίησης της εμπορίας του ελαιόλαδου.
Υπό συγκεκριμένη ενιαία ετικέτα.
Τότε που δεν υπήρχαν επιχορηγήσεις.
Ή επιστροφές ποιοτικών παρακρατημάτων.
Υπήρχε μόνο η αγωνία για το μέλλον.
Και το μεράκι.
Αυτοί που σήμερα πρωτοστατούν στις άναρθρες κραυγές.
Έκκλησης βοήθειας από παντού.
Για την ακύρωση της απόφασης του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Που απορρίπτει το φάκελο ΠΟΠ «Κρήτη».
Μήπως μπορούν να θυμηθούν τι δεν έκαναν τότε;
Ως όφειλαν.
Μήπως μπορούν να θυμηθούν τι έκαναν τότε;
Ως δεν όφειλαν.
Από τα σημαντικά διευθυντικά πόστα, ηγεμονίας του πρωτογενούς τομέα, που κατείχαν;
Ερωτώ χωρίς να περιμένω απάντηση.
Πολλοί θα αναρωτηθούν «τότε τι ψάχνεις».
Ένα είναι σίγουρο.
Ότι δεν ψάχνω «πράσινα άλογα», στους ελαιώνες.
Αφού ποτέ δεν έχασα….

Ρεστία*





Τη Κυριακή, αργά, το βράδυ.
Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.
Των Ευρωεκλογών.
Κλάμα γοερό ακούστηκε στον αέρα.
Ερχόταν από τη πλευρά του γαλάζιου.
Του βαθύ γαλάζιου.
Του απέραντου γαλάζιου.
Της θάλασσας.
Έκλαιγαν οι ρέγκες.
Εμάς.
Όλους



* «ρεστία»: λέξη ναυτικής ορολογίας που σημαίνει το δυνατό «βωβό» κυματισμό, η ύπαρξη του οποίου, υποδηλώνει ότι μία κακοκαιρία έρχεται ή φεύγει
….

Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

Πάρτε κόϊζμε!


Εδώ τα καλά νέα.
Εδώ και όχι αλλού τα φρέσκα νέα:
Το τελευταίο γκά-λο-π!
Το πρώτο έ-ξι-τ πόλ!!
Τα αποτελέσματα των εκλογών!!!
Όλα φρέσκα και λαχταριστά!!!!!
Πρώτος από όλους.
(Τη "ρετσινιά", της πρωτοπορίας, τη τιμώ, όσο μπορώ....)






Τρία πουλάκια κάθονταν.

Ήταν τυφλά.

Ήταν πεινασμένα.

Και ... ξεβράκωτα!

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009

Σαπουνοφουσκίτσες ... λαχανί!




Κάποιες «τρέντυ» πολιτικές παραφυάδες.
Του στυλ «όπου τηλεοπτική κάμερα και χαρά, εμείς πρώτοι».
Που ευελπιστούν να αντικαταστήσουν τους παλαιοκομματικούς μαθουσάλες.
Όταν αποφασίσουν να αποσυρθούν.
Γιατί , για να τους αποσύρει το εκλογικό πόπολο, λίγο δύσκολο το βλέπω.
Ανακάλυψαν τη «Πράσινη Ανάπτυξη».
Εν είδη αναπτυξιακού νεωτερισμού.
Και ανανέωσης του πολιτικού λόγου.
Δυστυχώς, το μόνο που προκύπτει, από τα με σκέρτσο χωρίς νάζι, λεγόμενα τους είναι ότι…
… Ο Παναθηναϊκός, θα γίνει ισόβιος κυπελλούχος - πρωταθλητής Ελλάδος, Ευρώπης και Μουντιάλ, άμα λάχει!
Χωρίς αγώνες!!!
Και έτσι θα σωθεί η Κρήτη, η Ελλάδα, ο πλανήτης όλος, από τη καθολική παρακμή.
Τέτοια ευτυχία.
Από τη Δευτέρα.
Της επιφοίτησης του Αγίου Πνεύματος.
Εν τω μεταξύ, για τη Κυριακή,
«Καλό … βόλι»…..

Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009

ΝΕ-ΝΙ-ΚΗ-ΚΑ-ΜΕΝΝΝΝΝ!







Αφού ο ΟΗΕ.
Κατάφερε να λύσει το Κυπριακό.
Το Παλαιστινιακό.
Και τα λοιπά μεγάλα ζητήματα του Πλανήτη μας.
Μπορεί απερίσπαστος.
Και … ουδετερικότατος.
Όπως πάντα.
Να ασχοληθεί και με την επίλυση του Εφετειακού ζητήματος της Κρήτης.