Πασχαλιά....

.... χωρίς πασχαλίτσες γίνεται;

Δεν γίνεται!

Όχι.

Δεν έσβησα τα φώτα.
Για μία ώρα χθες το βράδυ.
Όπως δεν τα έσβησα ούτε πέρυσι.
Το θεώρησα κοροϊδία.

Έχω σταματήσει προ πολλού να κοροϊδεύω.
Τον εαυτό μου και τους άλλους.
Όπως επίσης έχω σταματήσει και να δέχομαι τη κοροϊδία.

Μ’ ένα σμπάρο, πολλά φίδια….

Από την ειδησεογραφία των ημερών αντιγράφω:

«Ως υπερασπιστής των ανδρών του Λιμενικού που φώναξαν τα ρατσιστικά συνθήματα κατά τη διάρκεια της παρέλασης της 25ης Μαρτίου εμφανίστηκε για δεύτερη ημέρα ο Γ. Καρατζαφέρης. Εξαπέλυσε επίθεση στον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, χαρακτηρίζοντάς τον «ουρά» του Αλέξη Τσίπρα.Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, σε ανακοίνωση του καλεί τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη να μην "στοχοποιεί πότε τους αστυνομικούς, πότε τους ειδικούς φρουρούς και πότε το Λιμενικό αλλά να εξασφαλίσει στη χώρα ευταξία η οποία έχει χαθεί ελπίζουμε όχι δια παντός" όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.»

Βγάζω το καπέλο.
Στα παλικάρια του Λιμενικού.
Στο κ. Καρατζαφέρη.

Και στους λοιπούς.
Δείχνοντας τους, το ανεγκέφαλο κεφάλι μου.
Εκφράζοντας, με αυτό τον τρόπο, τη χαρά και τη περηφάνια μου για τον ηρωισμό τους.
Τιμώντας τους γενναιόδωρα, πλην όμως ταπεινά, για την απαράμιλλη γενναιότητα τους.
Κήρυξαν την επανάσταση κατά της κατοχής των Αλβανών.
Κάλυψαν έτσι και ένα μεγάλο κενό στις σύγχρονες αναφορές της 25ης Μαρτίου.
Που αναφερόμαστε μόνο στους Τούρκους.
Ξεχνώντας τους Αλβανούς.
Ρίγη εθνικής ανατριχίλας διαπερνούν για άλλη μια φορά το κορμί μου.
Πάω να λιαστώ.
Πάνω σε μια πέτρα.
Μαύρη πέτρα.
Το αντηλιακό μη ξεχάσω.
Από λάδι Αλβανών….

… αυτό με δυναμώνει!

Ότι με κεντά
Ότι με πληγώνει.
Αυτό με αγαπά.
Αυτό με δυναμώνει.

Στίχοι: Θοδωρής Γκόνης
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Τραγουδά ο Δημήτρης Ζερβουδάκης.

Τωρινά μεγαλεία...

Η Εθνική Παλιγγενεσία.

Στολισμένη με τη σύγχρονη τρίχα της μόδας.

Έτοιμη.

Να βουτήξει στα βαθιά νερά.

Της Ιστορικής της Ευδαιμονίας.

Για να πνιγεί…

Περήφανη!

Δεν σφάξανε…..

Όταν ήμουν μικρό παιδί, μου έλεγε ο πατέρας μου «μάθε τέχνη και άστηνε». Καθώς ήταν ένας από τους παλαιότερους και καλλίτερους κλαδίσκους της περιοχής, ήταν και περιζήτητος. Εκείνα τα καλά χρόνια που τα εσπεριδοειδή ήταν όνομα και πράγμα, κατά του «χρυσά μήλα των Εσπερίδων». Έτσι μου έμαθε τη τέχνη του κλαδέματος. Την οποία κάθε τέτοια εποχή, ασκώ όχι μόνο στα δικά μου δέντρα, μα και σε ξένα. Μεροκάματο δηλαδή!
Δέκα πέντε ολόκληρα χρονάκια βιοκαλλιεργητής, τα έχω ‘κονομήσει χοντρά.
Από τις βιοκαλλιέργειες.
Και θέλω να τα ‘κονομήσω ακόμα χοντρότερα.
Δουλεύοντας μεροκάματα στους συναδέλφους.
Φαταούλας δηλαδή.
Όταν λέω φαταούλας το εννοώ.
Εγώ, στο κάθε πρώην – νυν - επόμενο ΓΑΠάκι, δεν δίνω Ευρουλάκι.
Καθώς κατέχω πλήρως το «γνώθι σαυτόν», χρωστάω μόνο στης Μιχαλούς και μόνο αυτή θα ξεχρεώσω, όταν έρθει εκείνη η ευλογημένη ώρα.
Στα «ευτυχισμένα» χρόνια του ’90, ήμουν όχι κλαδίσκος (άκου «κλαδίσκος», μορφωμένος άνθρωπος, κοσμοταξιδεμένος κιόλας!), μα … κομμωτής εσπεριδοειδών.
Σήμερα που οι εποχές είναι πιο άγριες, μελανότερες, αθλιότερες, μεταλλάχθηκα σε «δολοφόνο με το αλυσοπρίονο».
Για του λόγου το αληθές, οι παρακάτω φωτογραφίες αδιάψευστος μάρτυρας.

Πριν την επέμβαση….

….Μετά…..

….και τέλος τα προϊόντα της πρασινοβόρας τέχνης μου!
Μόνο μην με ρωτήσετε, όταν ..καλλιτεχνουργώ, τι ή ποιους έχω στο μυαλό μου.
Δεν θα σας πω.
Γιατί είναι πολλοί.
Πάρα πολλοί!
Να πάω σε γιατρό, να με κοιτάξει γιατί αυτό δεν είναι καλό;
Δεν θα είσαστε καλά.
Καθόλου, μα καθόλου καλά.
Θα μου πει, ότι έχω καταρράχτη στα μάτια.
Και σε αυτά του ποπού!
Ότι πρέπει να κάνω άμεσα εγχείρηση, αλλά θα χρειαστώ, ένα χιλιάρικο για το κάθε μάτι.
Τα οποία πρέπει να έχω στις τσέπες μου.
Ετοιμοπαράδοτα.

Ένα χιλιάρικο στη κάθε μία.

Για να μη φαίνονται προφανώς….

Από Μάρτη καλοκαίρι!

Εαρινή ισημερία ήταν και πέρασε.

Θύμιζε πολύ τη Πρωτομαγιά.

Αλλά, τι λέω, εγώ κοιμόμουν.

Γέμιζα τις μπαταρίες...

Ένι γουαίη, που λένε και τα ζουζουνάκια της άνοιξης πιά, "καλή άνοιξη"!

….. και δεν σφίξανε ακόμα οι ζέστες! Ούτε οι πείνες…

Ένας πιτσιρικάς 14-15 χρονών, οδηγώντας ένα μηχανάκι, χωρίς δίπλωμα, άδεια, κράνος, παραβίασε ένα ΣΤΟΠ, στο δρόμο της Χρυσσοπηγής. Ένα αυτοκίνητο που περνούσε εκείνη την ώρα, κόντεψε να το χτυπήσει. Ο οδηγός του έβρισε το πιτσιρικά και ο πιτσιρικάς ανταπάντησε με ένα ξερό «αϊ γα….σου μα…κα». Κατόπιν γκάζωσε και έφυγε. Ο οδηγός του αυτοκινήτου αφηνίασε! Πήρε από πίσω το μηχανάκι και άρχισε να το κυνηγά. Ο πιτσιρικάς τον πήρε είδηση και έστριψε από έναν δρόμο που έβγαζε στα λιόφυτα των Κατσιφαριανών. Μπροστά ο πιτσιρικάς πίσω το αυτοκίνητο. Φτάνοντας στα Κατσιφαριανά, ο πιτσιρικάς μπήκε σε ένα χωματένιο δρόμο, στενό τόσο, που ίσα – ίσα χωρούσε το αυτοκίνητο, γεμάτο λακκούβες, χαντάκια και λάσπες. Ξαφνικά σε μια στροφή, το μηχανάκι έπεσε πάνω σε ένα άλλο αυτοκίνητο, που ερχόταν από την αντίθετη πλευρά. Ο πιτσιρικάς με μία δεξιοτεχνική τερματοφυλακίστικη, βουτιά, βρέθηκε στην άκρια του δρόμου, πάνω στα χόρτα. Χωρίς να έχει χτυπήσει. Το αυτοκίνητο που τον καταδίωκε, έπεσε πάνω σε μια μουρνιά και έσπασε το προφυλακτήρα. Το μηχανάκι, με το χτύπημα του αυτοκινήτου που ερχόταν από την αντίθετη πλευρά, πετάχτηκε και χτύπησε τη πόρτα του άλλου αυτοκινήτου, βάζοντας την μέσα. Ακολούθησαν σκηνές απερίγραπτες. Κάλος, όχι ψευτιές! Συνοδεία …γαλλικών. Πλάκωσε και ο μπαμπάς του πιτσιρικά, μέσα σε 5 λεπτά. Ειδοποιημένος από το κανακάρη του, μέσω κινητού. Ένα γομάρι 2 μέτρα, φορτηγατζής το επάγγελμα! Ο οδηγός, που κυνηγούσε το πιτσιρικά, πήρε το διπλό-τσαλακωμένο αυτοκίνητο του, την αξιοπρέπεια του και έφυγε, γιατί αν έμενε σίγουρα θα τις έτρωγε. Αφού έφυγε, τα πνεύματα ηρέμησαν και οι εναπομείναντες τα βρήκαν.
Ερωτώ:
Ποιος φταίει;
Και απαντώ, ευθύς αμέσως:
Φταίει, ένας αναίσθητος, που λίγο πιο πέρα καθόταν στη σκιά ενός αβοκάντο και τους έκανε χάζι.
Καθαρίζοντας κρεμμύδια!
Χλωρά…..

Και τι δάκτυλος!

Τελικά στα Χανιά «του αριστερού παρακράτους της Σοβιετικής Ένωσης», δεν υπάρχει πλέον το Αυγό του Φιδιού. Υπάρχουν μόνο τα τσόφλια του. Διότι εκκολάφθηκε και το φίδι που βγήκε από αυτό, είναι κρυμμένο. Έτοιμο να χτυπήσει ύπουλα τον οποιοδήποτε ανυποψίαστο.
Έστω και με τον τρόπο που είδαμε όλοι, εκλήθη η Ελληνική Δικαιοσύνη να το βγάλει από τη τρύπα.
Τα κατάφερε.
Όπως έπρεπε.
Το είδαμε όλοι.
Να σέρνεται, αιφνιδιασμένο, για να κρυφτεί και πάλι.
Αυτοί που για πολύ καιρό, δεν το αντιμετώπιζαν, επειδή δεν προλάβαιναν, προστάτευαν, βλέπετε, το πολίτη (ποιόν από όλους, θα σας γελάσω) και τη περιουσία του, μήπως είναι καιρός να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, ως οφείλουν;
Χωρίς να κρύβονται πίσω από το δάκτυλο τους;

Χύμα η πίκρα.

Στενεχωρέθηκα.
Που η «Τσιβωτός του Νώε», δεν θα πάει στη «Ζζουρο-βίζζζιον»
Χάσαμε μία «μο-να-δι-τσή ευτσαιρεία» να προβληθεί η Κρήτη.
Τουριστικά.
Εκατομμύρια, εν δυνάμει μελλοντικών πελατών μας, θα έβλεπαν τα λυγερόκορμα τέκνα της Κρήτης.
Με τα σαλβάρια, τις στιβάνες και τα σαρίκια.
Να χορεύουν κάτι ανάμεσα σε συρτό, συρτάκι και … ραπ.
Δεν μπορεί.
Όλο και κάποιοι θα αναρωτιόντουσαν.
Από τους πελάτες μας.
Τι τα ταΐζει η μάνα τους.
Η Κρήτη εννοείται.
Και η απάντηση που προκύπτει αβίαστα και αυθόρμητα είναι:
Μα «ποιοτικά προϊόντα»!
Άχι.
Όφου.
Και διάλε………

Έστω και χωρίς …. Ρύζι!

Χθες με την απεργία.
Και με τις συγκεντρώσεις.
Δεν μπήκα στο κόπο να διαλέξω.
Σε ποιους θα χαρίσω την υποστήριξη μου.
Η Κοκό του ΠΑΜΕ, έκανε πιάτσα διαμαρτυρίας στα Νέα Καταστήματα.
Η Κική των λοιπών Δημοκρατικών δυνάμεων,

κοίταζε τον εαυτό της, διαμαρτυρόμενη, στις βιτρίνες της Αγοράς.
Την ίδια ώρα.

Προτίμησα να υποστηρίξω τη παρέα της αλανιάρας κότας.
Ήταν καλλίτερη.
Σαφώς ειλικρινέστερη.
Και ουσιαστικότερη....

Πάμε μποϊκοτάζ;

Τα καύσιμα στα πρατήρια καυσίμων και πάλι θα ακριβήσουν.

Αν όχι από αύριο, σίγουρα από μεθαύριο.

Η αύξηση δεν θα έχει να κάνει, με την επιβολή της αύξησης του ΦΠΑ.

Η διεθνής τιμή του πετρελαίου υποχώρησε!

Πάλι....

Πα-τά-τες!

Ένωσαν τις Κοινότητες με τους Δήμους, σύμφωνα με τα συμφέροντα τους. Μοίρασαν τα αξιώματα και άρχισαν να παριστάνουν τους Καίσαρες.
Νερώνειους ή Νευρώνιους Κοπάνους.
Επέλεξαν να πλαισιωθούν από δημοτικούς συμβούλους «πιόνια».
Με προσόντα, το «παρατρεχαμηλίκι» σε βουλευτάδες.
Και από γόνους μεγάλων φαμιλιών, με εξασφαλισμένη την εκλογή.
Στους προαύλιους χώρους των εκλογικών τμημάτων, μας ξαναθυμήθηκαν.
Φόρεσαν το πιο εγκάρδιο χαμόγελο τους.
Ζμπρώχθηκαν.
Ξεσυνορίστηκαν ποιος θα μας πρωτοχαιρετήσει δια χειραψίας.
Και μετά τις εκλογές;
Τί;
Έκαναν έργα.
Χωρίς μελέτες.
Όπως –όπως.
Έφραξαν χαντάκια.
Άνοιξαν δρόμους με το μάτι και με σπάγκους.
Τοποθέτησαν στύλους της ΔΕΗ, με τον απαραίτητο δημοτικό φωτισμό, σε αυλές. Έστρωσαν τις αυλές με άσφαλτο.
Βάπτισαν τους νέους, αλλά και παλιούς δρόμους με ονόματα πεθαμένων συγγενών τους.
Άσχετο με το αν οι μακαρίτες ήταν καπεταναίοι πλιατσικολόγοι και χίτες.
Έδωσαν άδειες λειτουργίας σε οχλούσες επιχειρήσεις συγγενών τους δίπλα σε κατοικίες.
Άφησαν να γίνουν παράνομες και επικίνδυνες για τους πεζούς προεκτάσεις επιχειρήσεων σε σταυροδρόμια.
Έφτιαξαν πεζοδρόμια που κοροϊδεύουν τους πεζούς.
Έκαναν αναδασώσεις με σφάκες, εξ Ολλανδίας.
Χρησιμοποίησαν τις «αναπτυξιακές εταιρείες» και τα προγράμματα «βοήθεια στο σπίτι», για προβολή και αρπαγή ψήφων.
Μετά τις εφαρμογές σχεδίων πόλεων, βρέθηκαν, εν κρυπτώ, οικοπεδάρχες, από τα ρετάλια ξένων ιδιοκτησιών.
Σφάχτηκαν μεταξύ τους , για θέσεις με μισθούς.
Έβαλαν τα παιδιά τους στο Δημόσιο.
Ραδιούργησαν.
Επιβουλεύτηκαν.
Παρίσταναν τους καμπόσους.
Τώρα όλοι αυτοί, εξ αιτείας της εφαρμογής του «Καλλικράτη», αγωνιούν.
Όχι για το πόσο θα ενισχυθεί η Δημοκρατία και η συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων.
Αλλά για το πως θα διατηρηθούν στη θέση τους.
Πώς θα συνεχίσουν να αρπάζουν.
Θα μπορέσει να μας απαλλάξει από όλους αυτούς ο Καλλικράτης;
Τους οποίους μας φόρεσε καπέλο και με το έτσι θέλω ο "Καποδίστριας";
Μακάρι…..

Ποικιλία υφαλοκρη-πίδων….

Εκεί που πλέαμε μεσοπέλαγα.
Εν πλήρη ευδαιμονία.
Σε κάλμα μπουνάτσα.
Μας προέκυψε.
Αυτό που μας έλειπε.
Η εθνική μας τσούλ(ι)α.
Αμέσως πιάσαμε τα μέτρα.
Όχι αυτά του Γ(κ)ΑΠ.
Αυτά ποιος τα λογαριάζει!
Αλλά βυθόμετρα και θερμιδόμετρα.
Για να δούμε πόσους πόντους απέχει.
Ο πάτος.
Και πόσες θερμίδες, σε πόντους πάντα, σκληρού, ωμού κρέατος, χωράνε ακόμα.
Σε αυτό το πάτο……

Λίγα ψίχουλα αποζημίωσης σας γυρεύω!

Είναι πλέον πασιφανές.
Η σημερινή κατάσταση και οι δραστηριότητες του ΕΛΓΑ, είναι μακράν, των πραγματικών λόγων ύπαρξης του. Λειτουργεί ως ρουσφετολογικός μηχανισμός, των εκάστοτε επικεφαλής του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, συμπεριλαμβανομένων και των αγροτών.
Με ρουσφέτια διορίζονται, ενίοτε και άσχετοι για να τον επανδρώσουν.
Με ρουσφέτια αποδίδονται και οι αποζημιώσεις, πολλές φορές και σε μη δικαιούχους αγρότες.
Εξ αιτίας αυτού του είδους της διαχείρισης, υπάρχει ένα έλλειμμα τριάμισι δισεκατομμυρίων Ευρώ!
Αντί, με άναρθρες κραυγές απελπισίας, λεονταρισμούς και άλλες χαριτόβρυτες πράξεις, να παρακαλάμε «δώσε και σε μένα θεία αποζημιώσεις», διαιωνίζοντας αυτή την απαράδεκτη κατάσταση, να ζητάμε, αν όχι τη διάλυση του ΕΛΓΑ, αφού δεν προσφέρει τίποτα επί της ουσίας, τότε την επανίδρυση και λειτουργία του, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες των αγροτών;

Άκρα του … φυράματος σιωπή.

Η βιολογική κτηνοτροφία στη Κρήτη «γεννήθηκε», στο Κουστογέρακο του Ανατολικού Σελίνου, το 2001, από 5 κτηνοτρόφους.
Είχε προηγηθεί, ένας άλλος κτηνοτρόφος στο Ρέθυμνο, ο οποίος πρώτος τόλμησε να το επιχειρήσει. Χωρίς να έχει εξασφαλίσει πρώτα πιστοποιημένες βιολογικές ζωοτροφές. Με τη σιγουριά ότι η «πλούσια» χλωρίδα της περιοχής θα έτρεφε τα ζώα του. Όταν άρχισαν να πεθαίνουν από τη πείνα και πριν καταστραφεί εντελώς, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη προσπάθεια του. Την οποία επανέλαβε ένα χρόνο μετά και αφού βρήκε βιολογικές ζωοτροφές.
Τους κτηνοτρόφους του Κουστογέρακου, ακολούθησαν 12 κτηνοτρόφοι των Σφακίων.
Όλοι μαζί συνεργάστηκαν και οργανώθηκαν για την εμπορία του παραγόμενου βιολογικού κρέατος. Ένας από αυτούς άνοιξε στο κέντρο των Χανίων ένα κρεοπωλείο. Ένα είδος οικογενειακής επιχείρησης, όπου πωλούσαν, υπό τον έλεγχο και τη πιστοποίηση της ΔΗΩ, Χανιώτικα βιολογικά αμνοερίφια, Ρεθυμνιώτικα βιολογικά χοιρινά και από την πάνω Ελλάδα μοσχαρίσιο βιολογικό κρέας.. Ήταν το πρώτο που άνοιγε στην Ελλάδα. Άλλη μια πανελλαδική πρωτοπορία των Χανιωτών βιοπαραγωγών, μετά την ίδρυση και λειτουργία του Συνεταιρισμού Παραγωγών Καταναλωτών Βιολογικών Προϊόντων «γαία».
Τα προβλήματα πολλά. Οι υποδομές ήταν ανύπαρκτες. Πιστοποιημένο σφαγείο στα Χανιά δεν υπήρχε. Έτσι τα ζώα μεταφέρονταν στο Δημοτικό σφαγείο του Ρεθύμνου, το οποίο ελεγχόταν και έπαιρνε Πιστοποίηση από τη ΔΗΩ. Οι προσπάθειες και με τη βοήθεια του Συνδέσμου Παραγωγών Βιολογικών Προϊόντων νομού Χανίων, για να πιστοποιηθεί και ένα σφαγείο των Χανίων, ήταν συνεχείς και πολλές. Μόνο το Δημοτικό σφαγείο των Χανίων επιχειρήθηκε να πιστοποιηθεί 4 φορές! Κάποιοι αντιδρούσαν. Και οι αντιδράσεις πάμπολλες. Έβλεπαν «αθέμιτο ανταγωνισμό»! Τελικά πιστοποιήθηκε μόλις πρόπερσι το δημοτικό σφαγείο της Κανδάνου, μα ήταν πια πολύ αργά. Για τεμαχιστήρια ή τυποποιητήρια ούτε λόγος!
Όσοι βιοκτηνοτρόφοι ασχολήθηκαν με τη παραγωγή βιολογικών γαλακτοκομικών προϊόντων ήταν πιο τυχεροί. Στην αρχή. Γιατί μετά από 2 χρόνια η εταιρεία που τους πούλαγε ζωοτροφές και αγόραζε το παραγόμενο γάλα τα παράτησε, αφήνοντας τους ξεκρέμαστους.
Τότε άρχισαν να γίνονται της μόδας και τα συνέδρια για τη Κτηνοτροφία. Σε ένα από αυτά τα συνέδρια, ένας εκ των ομιλούντων, Καθηγητής Πανεπιστημίου, είχε δηλώσει στα ΜΜΕ ότι «η κτηνοτροφία στη Κρήτη είναι οικολογική, διότι τα βουνά της είναι πλούσια σε βότανα». Η δήλωση αυτή έγινε παντιέρα από διάφορους πεφωτισμένους της αρλούμπας, τοπάρχες. Κανείς τους δεν είχε ακούσει για υπερβοσκήσεις, επαναλαμβανόμενες πυρκαϊές στους ίδιους βοσκότοπους κάθε χρόνο, ερημοποίηση, ανεξέλεγκτη προληπτικής μορφής χρήση σκληρών αντιβιοτικών, μεταλλαγμένες ζωοτροφές. Την επαναλάμβαναν και εξακολουθούν να την επαναλαμβάνουν με κάθε τρόπο και κάθε ευκαιρία. Αγνοώντας σκανδαλωδώς και επικίνδυνα την υπάρχουσα νομοθεσία που καθορίζει τα της βιολογικής κτηνοτροφίας.
Η μεγάλη και συνάμα τραγική πλάκα είναι ότι 2 εβδομάδες μετά τις δηλώσεις του κ. καθηγητή, στην Ανώπολη των Σφακίων, στη καρδιά των Λευκών Ορέων, άρχισαν να πεθαίνουν τα δύστυχα αμνοερίφια από Κυάμωση. Αιτία η διατροφή τους με κακής ποιότητας φυραμάτων-ζωοτροφών. Προέλευσης Ηρακλείου.
Δυστυχώς οι δηλώσεις, ανακοινώσεις κλπ, δεν έγιναν … γαργάρα ζυγουρόσουπας.
Ο Σύλλογος Κρεοπωλών, γιατί αυτός ήταν που αντιδρούσε, συνέχισε το βιολί του. Πίεζε τις αρμόδιες υπηρεσίες της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων, να σταματήσουν την εμπορία του παραγόμενου βιολογικού κρέατος. Οι έλεγχοι των αρμόδιων υπηρεσιών της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων ήταν συνεχόμενοι. Ενίοτε και απαράδεκτοι, μιας και κάποιοι υπάλληλοι αμφισβητούσαν την νομιμότητα των Πιστοποιητικών. Τα αποκαλούσαν «μπούρδες»!
Οι κρεοπώλες έβγαλαν και ανακοίνωση με την οποία χαρακτήριζαν συλλήβδην όλα τα κρέατα της Κρήτης «βιολογικά» και απατεώνες τους βιοκτηνοτρόφους! Παραμονές των Χριστουγέννων του 2004. Παραμονές του Αναπτυξιακού Συνεδρίου.
Η αντίδραση, από πλευράς του συνόλου των βιοπαραγωγών ήταν μεγάλη. Επαφές με Νομάρχη, διευθυντάδες, πολιτικά τζόβενα κλπ.
Προκλήθηκαν οι κρεοπώλες να απαντήσουν δημόσια για το, πια είναι η διαφορά, του να βαπτίζεις συλλήβδην όλα τα κρέατα ως «βιολογικά», από το να «βαπτίζεις» ως ντόπια εκείνα της εισαγωγής.
Για αυτού του είδους το «βάπτισμα», οι Διευθύνσεις Αγροτικής Ανάπτυξης, Κτηνιατρικής, Εμπορίου της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων, ο ΕΦΕΤ, ο ΟΠΕΓΕΠ δεν είχαν τίποτα να πουν. Γιατί κάτι έπρεπε να πουν. Να ψελλίσουν κάτι τέλος πάντων. Να αποδείξουν έμπρακτα, έστω και για τα μάτια του κόσμου, πως δεν λειτουργούσαν με δύο μέτρα και δύο σταθμά, εις βάρος των νόμιμων πολιτών.

Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά;
Σαν άνθρωπος και καταναλωτής, που δεν δέχεται τη κοροϊδία έχω το δικαίωμα να πω «ότι θυμάμαι χαίρομαι». Και χαίρομαι που θυμάμαι και γνωρίζω.
Οι πρώτοι βιοκτηνοτρόφοι βρέθηκαν κατηγορούμενοι. Μετά από μήνυση του Συλλόγου κρεοπωλών. Που κατατέθηκε, εναντίον τους το '05 και που τους κατηγορούσαν ως απατεώνες. Ως απάντηση στη δημόσια ερώτηση που τους έγινε.
Οι λοιποί δεν καταδέχθηκαν να πάρουν θέση. Συνέχισαν να κάνουν τις πάπιες. Ή μάλλον να παριστάνουν τους Πόντιους Πιλάτους.
Χθες και μετά από 5 χρόνια,έγινε η δίκη και το δικαστήριο αποφάσισε πανηγυρικά: «ΑΘΩΟΙ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ».
Μα τώρα είναι πια πολύ αργά.
Μετά από τόσο πόλεμο εκείνοι οι πρώτοι βιοκτηνοτρόφοι, τα παράτησαν. Κουράστηκαν να μοχθούν ρισκάροντας, το βιοπορισμό τους. Απογοητεύτηκαν διότι, ενώ δεν είχαν καμία υποστήριξη, έδειξαν το δρόμο, για τη ποιότητα της διατροφής και του περιβάλλοντος.
Η βιολογική κτηνοτροφία στα Χανιά υπάρχει πια μόνο στα χαρτιά. Που ψιλοπεταρίζουν όοομορφα, από το αεράκι των επιδοτήσεων. Από 70 βιοκτηνοτρόφους δεν πωλείται κανένα παραγόμενο πιστοποιημένο βιολογικό προϊόν. Ούτε κρέας ούτε γαλακτοκομικό προϊόν!