Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

Λιλιά όχι από μετάξι….



Από το 1994.
Που ξεκίνησε επίσημα.
Η βιολογική γεωργία και στα Χανιά.
Υπήρξαν κάποιοι άνθρωποι.
Αγρότες.
Καταναλωτές.
Που πίστεψαν στη φιλοσοφία της.
Στις δυνατότητες της.
Στα οφέλη της.
Αγωνίστηκαν.
Εθελοντικά.
Αφιερώνοντας χρόνο.
Χιλιάδες ώρες.
Παρατώντας τις δουλειές τους.
Παραμερίζοντας το βιοπορισμό τους.
Ξεκλέβοντας χρόνο.
Από τον ελάχιστο.
Πολύτιμο.
Προσωπικό τους.
Για να αναγνωριστεί.
Να αναπτυχθεί.
Σε αυτό που είναι.
Εκεί που έχει φτάσει.
Η Βιολογική Γεωργία.
Πάντα.
Αν δεν έχει πάει παραπέρα.
Οι ευθύνες ας αναζητηθούν αλλού.
Από το κράτος.
Και τους λειτουργούς του.


Όσο για τους αεριτζήδες.
Τα λαμόγια.
Τους εμποράκους.
Οφείλουν σεβασμό.
Σε αυτούς τους ανθρώπους.
Που δούλεψαν.
Και δουλεύουν.
Για να έχουν.
Αυτοί οι πονηροί.
Οι φεσατζήδες.
Τα τρωκτικά.
Τις τρύπες τους.
Να πουλούν μούρη.
Να απειλούν.
Να βρίζουν.
Να εκβιάζουν.
Υστερικά.
Ανισόρροπα.



Δεν υπάρχουν σχόλια: