Όλο και κάτι (δεν) θα μείνει…

Θα μείνει στην Τοπική Ιστορία. Η παροιμιώδης δυναμική αντίδραση. Των Τοπικών Αρχόντων. Πλην Βιρβιδάκη και Βολουδάκη. Για την επικείμενη ιδιωτικοποίηση του Αερολιμένα Χανίων.

Θυμάστε;

Είχαν αντιδράσει με  καθυστέρηση. Ο καθένας όπως ήθελε. Για να τονίσει την ύπαρξη του δικού του καπετανάτου.

Ως συνήθως. 

Η κεντρική Εξουσία, μέσω του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων έκανε πως δεν άκουσε. Τις φωνές διαμαρτυρίας. Προφανώς τρόμαξε. Τόσο,  που προχώρησε στις διαδικασίες ιδιωτικοποίησης. Ζήτησε και πήρε προσφορές. Από επενδυτές. Τι άλλο; Έντεκα στον αριθμό. Και για τις 2 ομάδες περιφερειακών αεροδρομίων. Επομένως και για το αεροδρόμιο των Χανίων. Σύμφωνα με τη σημερινή «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» αυτές είναι:

1.    Aeroports de la Cote de’ Azur,

2.    Agrokor Novaport Development,

3.    Engelinvest Israel Ltd,

4.    Global Liman-Flughafen Munchen,

5.    Zurich Aeroport-J&P Άβαξ,

6.    Ελευθέριος Βενιζέλος, 

7.    Fraport-Όμιλος Κοπελούζου,

8.    Corporation America-METKA,

9.    Advent,

10.                       Global Liman Isletmeleti-Flughalen Muncher

11.                        Vinci-ΑΚΤΩΡ.

Η τελευταία είναι η γνωστή εταιρειούλα του Μπόμπολα.  Που πήρε τα έργα επέκτασης του αερολιμένα. Μέσω  δικαστηρίων.

Και  τώρα;

Είναι πάλι καιρός.

Να θυμηθούμε.

Να εναντιωθούμε.

Ξανά.

Το ίδιο δυναμικά.

Χτυπώντας  τα ποδαράκια μας.

Με σκέρτσο και νάζι.

Στη λεβεντογέννα Κρητική γη.

Φωνάζοντας.

Τσιρίζοντας. 

«Όχι δεν πουλάμε…..».

Τα πουλημένα.