Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

Εκτάκτως έκτακτα….



Είχε ζέστη.
Πολύ ζέστη.
Παράξενη.
Και αέρα.
Αποπνικτικό.
Η γειτονιά είχε λουφάξει.
Επικρατούσε ησυχία.
Εν σχέση με άλλες ημέρες.
Κάποια στιγμή άρχισαν να γαβγίζουν τα σκυλιά.
Μαζεμένα.
Ούρλιαζαν.
Έντονα.
Μονότονα.
Ασταμάτητα.
Τα αφεντικά τους ανησύχησαν.
Βγήκαν έξω.
Στο δρόμο.
Ομαδικώς.
Στημένοι στο λιοπύρι.
Ανεμοδαρμένοι.
Ιδρωμένοι.
Περίμεναν.
Το σεισμό.

Το είχαν δει στο ίντερνετ.
Δεν πέρασε πολύ ώρα.
Ένας υπόκωφος θόρυβος ακούστηκε.
Τον ένοιωσαν να τους κτυπά στο στήθος.
Να τους βουλώνει τα αυτιά.
Τα τζάμια έτριζαν.
Από τη γωνία έσκασε μούρη.
Ένα αυτοκίνητο.
Με τα γούφερ στη διαπασών.

Ακουγόταν η «καταιγίδα»
Ναι.
Του Αντύπα….