Η «Καφετζού».

Σήμερα μία φίλη.

Μου διάβασε το φλιτζάνι.

Βέβαια!

Βρήκε ότι θα πάρω.

Θα κερδίσω κάτι.

Πολύ πράμμα.

Μα πάρα πολύ.

Σίγουρα λεφτά.

Μου ζήτησε και μερίδιο.

Πριν την εφορία.

Κάποιες  ώρες  αργότερα.

Πέρασα από το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς.

Για να πάρω τσιγάρα.

Ήταν εκεί ένα κοριτσάκι.

Του μεροκάματου.

Έκανε προώθηση μιας συγκεκριμένης μάρκας τσιγάρων.

Αυτής που καπνίζω.

Μου έκανε δώρο έναν αναπτήρα.

Για τα τσιγάρα που αγόρασα.

Ο αναπτήρας αυτός.

Ήταν μεταλλικός.

Άρα βαρύς.

Είχε τη φίρμα των τσιγάρων τυπωμένη πάνω του.

Άρα είχε και αξία….