Το φθινόπωρο του 1987, ταξίδεψα αεροπορικώς από τη μια μεριά του πλανήτη στην άλλη. Για επαγγελματικούς λόγους. Έπρεπε σαν ανθυποπλοίαρχος, εργαζόμενος σε γνωστή Χιώτικη ναυτιλιακή εταιρεία, να ναυτολογηθώ σε ένα από τα καράβια της. Χύμα φορτίου, 7500 τόνων. Στο, φτηνιάρικης γιαπωνέζικης κατασκευής, σαπάκι «Chios Trader».
Ξεκίνησα από τα Χανιά. Στην Αθήνα άλλαξα αεροπλάνο. Και από τη βιασύνη μου, διότι είχε καθυστέρηση η πτήση, στον έλεγχο, έχασα τη μπλούζα. Σειρά είχε η Ρώμη, το Λονδίνο και η Νέα Υόρκη. Εκεί φεύγοντας από το ένα αεροδρόμιο για το άλλο, και με θερμοκρασία 10 βαθμούς Κελσίου άρπαξα ένα γερό κρυολόγημα. Καθώς ήμουν με το κοντομάνικο και χωρίς αποσκευές. Το τέλος των πτήσεων ήταν στη Βαλτιμόρη. Μετά από 36 ώρες ταξίδι. Αφότου ξεκίνησα από τα Χανιά.
Φτάνοντας στο καράβι, με αποτέλειωσε η εικόνα του καραβιού που αντίκρισα. Ήταν όλο σκουριά, βρώμικο, με στενάχωρους χώρους ενδιαιτήσεως. Τόσο στενάχωρα ήταν, που το κρεβάτι με χώραγε μόνο αν ξάπλωνα διαγώνια! Αποδείχθηκε, στη πορεία, ότι αυτό ήταν σωτήριο. Όποτε πέφταμε σε κατακαίρια, και δεν έμενε τίποτα όρθιο στο καράβι, σφηνωμένος στις γωνίες του, δεν χαμπάριζα τίποτα! Κοιμόμουν του καλού καιρού…
Ξεθεωμένος, πουντιασμένος, το μόνο που ήθελα ήταν να κοιμηθώ. Έπρεπε όμως να παρουσιαστώ. Στο σαλόνι των αξιωματικών με περίμεναν οι Έλληνες. Όλοι Χιώτες. Συγγενείς μεταξύ τους και συγγενείς με τον εφοπλιστή. Οικογενειακή επιχείρηση! Πριν τις συστάσεις, τα καλωσορίσματα, η πρώτη κουβέντα που άκουσα από ένα λεβεντόγερο, λίγο πριν τη σύνταξη, ήταν «από πού είσαι ρε μάστορα».
Ήταν ο μάγειρας.
Μπουμπούκι, τον έκοψα.
Μπουμπούκι αποδείχτηκε.
- Από τα Χανιά, Κρητικός, απάντησα.
- Και γιατί, ρε συ Κρητικέ, δε ψηφίζετε το Μητσοτάκη, παρά βγάζετε συνέχεια στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ, συνέχισε με επιθετικότητα.
Συνήθως όταν είμαι κουρασμένος, δεν είμαι ετοιμόλογος. Εκεί όμως δεν του χαρίστηκα. Γιατί τσατίστηκα. Μετά από τόσες ώρες πτήση, τόσες χιλιάδες χιλιόμετρα, ένα γομάρι χάλια, μόνο αυτό δεν περίμενα να ακούσω.
Τον αγριοκοίταξα και πήρε την απάντηση που του έπρεπε. Χωρίς να με νοιάζει πως θα αντιδράσει. Απλά ήθελα να τελειώνω, για να πάω στη καμπίνα μου και να κοιμηθώ.
- Οι Κρητικοί είτε ΠΑΣΟΚ ψηφίζουμε, είτε το Μητσοτάκη, εμείς πάλι θα είμαστε στα πράματα, οπότε μην τη ψάχνεις…..
Έντεκα ολόκληρους μήνες χαράμισα από τα νιάτα μου σε αυτό το καράβι, κουβέντα δεν μου ξανάκανε!
Ξεκίνησα από τα Χανιά. Στην Αθήνα άλλαξα αεροπλάνο. Και από τη βιασύνη μου, διότι είχε καθυστέρηση η πτήση, στον έλεγχο, έχασα τη μπλούζα. Σειρά είχε η Ρώμη, το Λονδίνο και η Νέα Υόρκη. Εκεί φεύγοντας από το ένα αεροδρόμιο για το άλλο, και με θερμοκρασία 10 βαθμούς Κελσίου άρπαξα ένα γερό κρυολόγημα. Καθώς ήμουν με το κοντομάνικο και χωρίς αποσκευές. Το τέλος των πτήσεων ήταν στη Βαλτιμόρη. Μετά από 36 ώρες ταξίδι. Αφότου ξεκίνησα από τα Χανιά.
Φτάνοντας στο καράβι, με αποτέλειωσε η εικόνα του καραβιού που αντίκρισα. Ήταν όλο σκουριά, βρώμικο, με στενάχωρους χώρους ενδιαιτήσεως. Τόσο στενάχωρα ήταν, που το κρεβάτι με χώραγε μόνο αν ξάπλωνα διαγώνια! Αποδείχθηκε, στη πορεία, ότι αυτό ήταν σωτήριο. Όποτε πέφταμε σε κατακαίρια, και δεν έμενε τίποτα όρθιο στο καράβι, σφηνωμένος στις γωνίες του, δεν χαμπάριζα τίποτα! Κοιμόμουν του καλού καιρού…
Ξεθεωμένος, πουντιασμένος, το μόνο που ήθελα ήταν να κοιμηθώ. Έπρεπε όμως να παρουσιαστώ. Στο σαλόνι των αξιωματικών με περίμεναν οι Έλληνες. Όλοι Χιώτες. Συγγενείς μεταξύ τους και συγγενείς με τον εφοπλιστή. Οικογενειακή επιχείρηση! Πριν τις συστάσεις, τα καλωσορίσματα, η πρώτη κουβέντα που άκουσα από ένα λεβεντόγερο, λίγο πριν τη σύνταξη, ήταν «από πού είσαι ρε μάστορα».
Ήταν ο μάγειρας.
Μπουμπούκι, τον έκοψα.
Μπουμπούκι αποδείχτηκε.
- Από τα Χανιά, Κρητικός, απάντησα.
- Και γιατί, ρε συ Κρητικέ, δε ψηφίζετε το Μητσοτάκη, παρά βγάζετε συνέχεια στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ, συνέχισε με επιθετικότητα.
Συνήθως όταν είμαι κουρασμένος, δεν είμαι ετοιμόλογος. Εκεί όμως δεν του χαρίστηκα. Γιατί τσατίστηκα. Μετά από τόσες ώρες πτήση, τόσες χιλιάδες χιλιόμετρα, ένα γομάρι χάλια, μόνο αυτό δεν περίμενα να ακούσω.
Τον αγριοκοίταξα και πήρε την απάντηση που του έπρεπε. Χωρίς να με νοιάζει πως θα αντιδράσει. Απλά ήθελα να τελειώνω, για να πάω στη καμπίνα μου και να κοιμηθώ.
- Οι Κρητικοί είτε ΠΑΣΟΚ ψηφίζουμε, είτε το Μητσοτάκη, εμείς πάλι θα είμαστε στα πράματα, οπότε μην τη ψάχνεις…..
Έντεκα ολόκληρους μήνες χαράμισα από τα νιάτα μου σε αυτό το καράβι, κουβέντα δεν μου ξανάκανε!
3 σχόλια:
... σιγά τα σορόπια βρε !
:-))
Ρε τον παλιόγερο!!
Παντού, όπου κι αν πας, θα συναντησεις Μααακεεες!!!
Νόμος!
:-D
Καλησπέρα grsail.
Καλησπέρα kikop.
Όταν έχεις απέναντι σου, ένα φανατικό και συνάμα ανισόρροπο, που σε προκαλεί να απολογηθείς για κάτι το οποίο δεν ευθύνεσαι και στα καλά σου να είσαι, δεν μπορείς να ξέρεις πως θα αντιδράσεις. Εγώ έτσι αντέδρασα. Παρά το χάλι μου. Και βγήκα κερδισμένος….
Θα μου πείτε γιατί το θυμήθηκες. Αν έβγαινε η Ντόρα αρχηγός της Ν.Δ. στις επόμενες εκλογές μπορεί να είχαμε τα ίδια. Μιας και η ιστορία, ως γνωστό επαναλαμβάνεται.
Δημοσίευση σχολίου