"Βουνό είναι και η θάλασσα"

Ποτέ μου εγώ τη θάλασσα
Στα μάτια δεν την είδα
Μα ξέρω για τα πάθη της
Καλλίτερα από την ίδια.
Σε βράχους μέσα έζησα
Σε βάτους και λαγκάδια
Μα ξέρω για τα κύματα
Και του νερού τα χάδια.

Τον Άγιο εσυνάντησα
Με το κουπί στη πλάτη
Σε πέτρα πάνω μοναχό
Πεζό και στρατηλάτη.

Άγιε και Προφήτη μου
Τι σου ‘χουν καμωμένα
Άνοιχ’ τα φύλλα της καρδιάς
Και πες τα όλα σε μένα.

Δίχτυ διπλό μου έπλεξε
Πάνω στα άλμπουρα της
Με φώναξε για μια στιγμή
Και γέρασα κοντά της

Και από τα λόγια τα πικρά
Και τ΄ αλμυρό του δάκρυ
Εμαραθήκαν τα κλαδιά
Και η γης σ’ απάκρη σ’ άκρη.

Μίλα σιγά Προφήτη μου
Ο Πάνας μη ξυπνήσει
Και με τραγούδια και φωνές
Παράπονα αρχινήσει.
Μη δει πως σ’ άλλονε Θεό
Τώρα κερί ανάβω
Μίλα σιγά Προφήτη μου
Και ‘γω θα καταλάβω.

Με ένα πανί ξεκίνησα
Γαϊτα στα νερά της
Μ’ ένα κουπί εβούλιαξα
Και έφυγα μακριά της.

Άγιε μου και Προφήτη μου
Πάρε ψωμί και γάλα
Και εγώ μ’ αυτά που μου ΄χεις πει
Και μ’ όλα τα άλλα.

Βουνό λέω η θάλασσα
Με βράχους και χαράδρες
Λύκοι τα μαύρα κύματα
Τσακάλια και φονιάδες.

«Κάϊρο-Ναύπλιο-Χαρτούμ»
Νίκος Ξυδάκης - Θοδωρής Γκόνης