Δέκα Τέσσερα Χρόνια, κομμάτια…..

Πριν από 4 χρόνια, κάποιοι, νόμισαν ότι είχαν πιάσει το θεό της βιολογικής γεωργίας από τα γένια.
Συμπεριφέρθηκαν με ανευθυνότητα, επιπολαιότητα, υποκρισία, μικρομπακαλισμό και κολοπαιδαρισμό.
Τους είχα προειδοποιήσει. Με πλήρη συναίσθηση ευθύνης και ειλικρίνειας. Ότι θα τα κάνουν θάλασσα.

Έγινα το εξιλαστήριο θύμα της μικρότατης νόησης τους.

Με αντιμετώπισαν, με τρόπο ανάλγητο.

Που δεν χρειάζεται πια να τον περιγράφω…

Δυστυχώς αυτό που φοβόμουν έγινε.
Λυπάμαι που βγήκα αληθινός.
Ναι, τα έκαναν θάλασσα.
Θάλασσα.
Γεμάτη σκατά.

Τώρα προσπαθούν να τα κρύψουν.
Μα η ευωδεία δεν κρύβεται.
Γιατί είναι ακριβή.
Κοστίζει.
Διακόσια Είκοσι Πέντε χιλιάρικα Επτακόσια Ευρώ και Εβδομήντα λεπτά.
Εξακολουθούν να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο.
Εθελοτυφλώντας.

Προσπαθούν δε, εμπαθώς, να πασαλείψουν και εμάς.
Που αντισταθήκαμε.
Που αντιστεκόμαστε.
Που χρόνια αγωνιστήκαμε.
Που αγωνιζόμαστε.
Δίνοντας τη ψυχή μας.
Κάνοντας ανεπηρέαστα και ανιδιοτελώς το καθήκον μας.
Απέναντι σε αυτούς που μας εμπιστεύθηκαν.

Τουλάχιστον αποδείχθηκε, περίτρανα, ότι δεν ήμουνα εγώ ο μονάντερος.
Δεν ήμουνα εγώ ο πελεκάνος.
Φταίει, προφανώς, το γερό στομάχι, που στη πορεία απέκτησα.
Θέλοντας και μη!


Υ.Γ: Όταν οι «πατεράδες» της βιολογικής γεωργίας στα Χανιά, μυρίζουν τη σκατίλα από τα αυτιά, μόνο λύπηση προκαλούν…..