Στο Καιάδα.

Λυπάμαι και οργίζομαι.
Που ως Άρχοντες Πολίτες, της Αρχόντισσας Πόλης.
Χάσαμε την ευκαιρία.
Να καταγραφούμε στα βιβλία των ρεκόρ Γκίνες.
Της απόλυτης αναλγησίας.
Παίζοντας άθλια προεκλογικά παιχνίδια.
Εις βάρος των ηλικιωμένων του Δημοτικού Γηροκομείου.
Ίσως την επόμενη φορά να το πετύχομε.
Τέτοιοι που είμαστε, σίγουρα θα υπάρξει και επόμενη φορά.
Εν τω μεταξύ οι γέροντες και οι γερόντισσες,

θα πρέπει να ξαναβρούν το κουράγιο να ηρεμήσουν.

Να σταματήσουν να κλαίνε στα δωμάτια τους.

Να επιστρέψουν στα εστιατόρια.

Στα καθιστικά και στους κήπους του Δημοτικού Γηροκομείου.

Να ξαναβρούν το χαμόγελο τους.
Μπορούμε να βοηθήσομε σε αυτό.
Διοργανώνοντας φιέστες.
Τιμής.
Καλοκαιρινές.
Με δεκάρικους.
Που δεν κοστίζουν.
Παρουσία τηλεοπτικών συνεργείων.
Πάντα.
Και «πριβέ» εκδρομές.
Φθινοπωρινές.
Μέχρι τα εκλογικά κέντρα.
Με τα ψηφοδέλτια σταυρωμένα.
Έτοιμα.
Χωρίς τη παρουσία των τηλεοπτικών συνεργείων.
Για νέες ημέρες.
Λαμπερής δόξας….