Ήταν 12 Δεκεμβρίου 1916. Μία τελετή έλαβε χώρα στην Αθήνα. Παρόντες, πλήθος ιεραρχών, μεταξύ αυτών και ο Μητροπολίτης Αθηνών, κρατικοί αξιωματούχοι και χιλιάδες απλού λαού. Ήταν συγκεντρωμένοι μπροστά σε έναν μεγάλο λάκκο, στο κέντρο του οποίου δέσποζε το ομοίωμα του Ελευθέριου Βενιζέλου. Στη κορυφή του ομοιώματος στεκόταν ένα κρανίο ταύρου.
«Ελευθερίω Βενιζέλω επιβουλευθέντι την βασιλείαν και την Πατρίδα και καταδιώξαντι και φυλακίσαντι Αρχιερείς, ανάθεμα έστω» είπαν τα μέλη της ιεραρχίας εν χορώ. Τότε οι πιστοί άρχισαν να πετούν στο λάκκο κομμάτια μαρμάρων και πέτρες. Επαναλαμβάνοντας τα λόγια όσο διαρκούσε ο λιθοβολισμός. Μέχρι που σχηματίσθηκε ένας τεράστιος σωρός.
Πριν από τα Χριστούγεννα διανεμήθηκε, με τις ευλογίες της Ιεράς Συνόδου, στις εκκλησίες της χώρας, ένα φυλλάδιο με τίτλο «Προς το λαό». Με το οποίο ασκούσαν «κριτική» στους πολιτικούς για την οικονομική πολιτική. Παραβλέποντας την «ιερή ισοβιότητα» τους και τις ρεμούλες των δισεκατομμυρίων Ευρώ στην «Αλληλεγγύη».
Δεν μπορώ να καταλάβω, τι είδους επανάσταση μπορεί να κάνει μία παραχορτασμένη Ιεραρχία. Αυτό που μπορώ, όμως, να καταλάβω είναι, ότι ακόμα και σήμερα διαθέτουμε εν αφθονία «πεφωτισμένους» Ιεράρχες.
Πολιτικοί σαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο, δεν υπάρχουν σήμερα. Διότι αν υπήρχαν, θα ήμασταν αλλιώς….
4 σχόλια:
Σχετικά με το νέο look του blog. Κόκκινα γράμματα σε μπλε ελεκτρικ φόντο είναι ότι χειρότερο για τα μάτια.
Καλησπέρα. Είχες δίκιο. Τώρα τι λέει;
Ναι. Τώρα νομίζω είναι εντάξει.
Συγνώμη και για την "υπόδειξη".
Ε, όχι δα εσύ συγνώμη! Η συγνώμη από εμένα για τη ταλαιπωρία. Εξ άλλου δεν άρεσε και σε άλλους....
Δημοσίευση σχολίου