Φάτε μάτια … καρχαρία!

Στα χρόνια που ταξίδευα, όπου ταξίδευα, έτυχε να δω, αρκετά πλάσματα της θάλασσας, στο φυσικό τους χώρο. Εκείνα στη θάλασσα και εγώ στη γέφυρα, στη βαρδιόλα ή στο κατάστρωμα του πλοίου. Από τα πιο ταπεινά, ως τα πιο μεγαλοπρεπή.

Χελιδονόψαρα στον Ινδικό. Χελώνες στη Θάλασσα των Σαργασών. Θαλάσσιους Ελέφαντες στον Ειρηνικό. Δελφίνια παντού, κυρίως στη Μεσόγειο. Τεράστια κοπάδια , από φωσφορίζοντα καλαμάρια στην Αραβική Θάλασσα. Σελάχια στο κόλπο του Μεξικού. Και φάλαινες φυσητήρες στο στενό του Μαγγελάνου. Καρχαρίες δεν είχα δει.

Είδα σήμερα.  Πρωί-πρωί. Όχι στη θάλασσα μα στη στεριά.

Αυτόν εδώ!

 Ξαπλωμένο στη καρότσα ενός αγροτικού αυτοκινήτου. Είχε μήκος 3,5 μέτρα..  Από ότι μου είπαν «σαπουνάς» το είδος του.

 Έξω από τα «Φρούτα της θάλασσας». Τα ψαράδικο του Γιάννη. Στο Κουμπέ. Δίπλα στο υποκατάστημα της «γαία».

(Προσέξτε λεπτομέρεια στο μάτι. Θολό ξε-θολό, μια ανατριχίλα στη χαρίζει … απλόχερα!)

Τον ψάρεψαν ανοιχτά του Ρεθύμνου. Με παραγάδι. Δεν ξέρω  αν είναι ενδημικό είδος της Μεσογείου ή μας ήρθε από την Ερυθρά ή τον Ατλαντικό. Όπως επίσης δεν ξέρω, αν … ορέγεται τους  ανθρώπους. Αλλά και να μην τρώει, άντε εκεί που κολυμπάς αμέριμνος, να τον δεις ξαφνικά δίπλα σου ή κάτω σου. Ένα εγκεφαλικό ή καρδιακό θα το πάθεις. Και αν δεν το πάθεις, ένα ψιλό κατουρηματάκι, το ‘χεις σίγουρο!

Αυτό το κήτος με μισό κούνημα της ουράς του, από το Ρέθυμνο θα βρισκόταν στη Γεωργιούπολη. Με ένα στις Καλύβες, την Αλμυρίδα και το Μαράθι. Με δύο στο Σταυρό, στο Καλαθά και στα «ενδιάμεσα».

Ειδικά εκεί  στα «ενδιάμεσα», όπου ορισμένοι ξανοίγονται  στα βαθιά, ας το έχουν υπόψη τους. Μπορεί να υπάρχουν και άλλα τέτοια στη περιοχή.

Παρεμπιπτόντως,  στα  «Φρούτα της θάλασσας», θα βρείτε φρεσκότατο, νοστιμότατο ψάρι από τις θάλασσες της Κρήτης. Σε τιμές σκέτο … δόλωμα! Δηλαδή φτηνές. Και φυσικά το Γιάννη πάντα χαμογελαστό και καλόκαρδο…..