Φτού. Για τη βασκανία.

Να τους χαιρόμαστε.

Τους νέους Αντιδημάρχους.

Και εκείνοι εμάς.

Τους εύχομαι να είναι δημιουργικότατοι.

Δεν λέω «καλορίζικοι».

Δεν χρειάζεται να μας ….κατσικοθούνε.

Έχομε χορτάσει από βολέματα.

Σε δημόσιες θέσεις.

Σε πτήσεις με καλάμια.

Μπαμπού παρακαλώ.

Βέβαια!

Γιατί τέτοιοι ποποί μόνο το  μπαμπού  τους ταιριάζει.

Μη ξεχνάμε και την επικαλυμμένη διαπλοκή.

Που προκύπτει με τα χρόνια.

Λίγα έχουν δει τα … αυτάκια μας;

Τους είδα χθες το βράδυ.

Στη τηλεόραση.

Στα τοπικά κανάλια.

Έτυχε.

Δεν είχα αγωνία, για να στηθώ, προς χάριν τους,  στην οθόνη.

Καμάρωναν μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες.

Ειδικά ένας.

Όχι όποιος και όποιος.

Ο Ένας!

Το μάτι του γυάλιζε.

Δεν έφταιγαν οι προβολείς.

Το γύφτικο σκεπάρνι, αν τον είδε, πρέπει να σκούριασε από τη ζήλια του.

 Μπρος στο θέαμα που αντίκρισα, δεν άντεξα στο πειρασμό.

Τον μούντζωσα.

Αυθόρμητα.

Για να μην τον ματιάσω.

Το διευκρινίζω αυτό.

Για τους κακοπροαίρετους.

Δεν είμαι κακός άνθρωπος εγώ.

Που μόλις δω άνθρωπο να προκόβει, θέλω το κακό του.

Εντάξει;;;