Και του χρόνου!

Άντε πάλι.

Αναστηθήκαμε και φέτος.

Ποιος στις χάρες μας.

Ας το γιορτάσουμε λοιπόν.

Ως συνήθως.

Όπως μας αξίζει.

Για τη σωτηρία  της  ψυχής μας.

Τουλάχιστον.

Όχι από εμάς.

Μα από τους άλλους.

Από αυτούς που έχομε εξουσιοδοτήσει.

Ποικιλοτρόπως.

Και ελαφρά τη καρδία.

Να μας σώσουν.

Επειδή εμείς, από μόνοι μας δεν μπορούμε…..