Η εμπορία στη βιολογική αγορά των προϊόντων που προέρχονται από ντόπιες ποικιλίες φρούτων και λαχανικών.

(Αντζούρι "κλωσουδάκι". Καμμία σχέση με τα γνωστά "ξυλάγγουρα")

Η Βιολογική Γεωργία βασίζεται σε μία πολύ συγκεκριμένη φιλοσοφία. Ένα μέρος αυτής της φιλοσοφίας είναι και η διατήρηση της βιοποικιλότητας. Αυτό επιτυγχάνεται με τις ήπιας μορφής παρεμβάσεις στο περιβάλλον οικοσύστημα, τη καλλιέργεια ντόπιων ποικιλιών φρούτων και λαχανικών και την εκτροφή αυτόχθονων φυλών ζώων - πτηνών.

Οφείλω, όλα αυτά να τα υπενθυμίσω, γιατί τελευταία ξεχνάμε.  Σκοπίμως. Υπάρχει μία τάση, σαφέστατη ακόμα και στην Ελλάδα, μιας άκρατης βιομηχανοποίησης στη παραγωγή, στη  μεταποίηση και στην εμπορία των Βιολογικών Προϊόντων.

Το κόστος παραγωγής των Βιολογικών Προϊόντων, που προέρχονται από τη καλλιέργεια ντόπιων ποικιλιών, είναι κατά πολύ μικρότερο απ’ ότι των άλλων. Των υβριδίων. Έχουμε πολύ μεγάλη εξοικονόμηση χρημάτων, από το γεγονός ότι δεν αγοράζει ο βιοπαραγωγός σπόρους. Που είναι πανάκριβοι. Γνωρίζει επιπλέον, ότι αυτό που φύτεψε, αυτό θα βγει και όχι κάτι άλλο. Π.χ. πιπεριές φλάσκες φύτεψε; Πιπεριές φλάσκες θα παράγει και όχι πιπεριές «κέρατο». Οι επεμβάσεις με τα βιολογικά σκευάσματα, τα επιτρεπόμενα από το κανονισμό, που και αυτά κοστίζουν, είναι αρκετά λιγότερες. Επιπλέον  επιβάρυνση από το κόστος της πιστοποίησης, το οποίο βαραίνει τον βιοπαραγωγό, δεν υπάρχει.

Η ποιότητα  τους, ως προς τη γεύση και το άρωμα, οι «ξεχασμένες γεύσεις», που αναπολούμε όλο και πιο συχνά, είναι πολύ ανώτερη. Ασύγκριτη.

(Ντομάτα αμπουρνελάτη. Ευπαρουσίαστη μεν, αλλά υπερμεγέθης και μαλακή. Επομένως ζουμερή, ευωδιαστή και πεντανόστιμη. )

Το 60%  περίπου των Βιολογικών Προϊόντων που καταναλώνουμε στη χώρα μας, είναι εισαγωγής. Έχουν παραχθεί σε χώρες της Ε.Ε. ή σε τρίτες, ακόμα και σε …. «τέταρτες» χώρες. Η εμπορία αυτών των προϊόντων, συμφέρει τους εμπόρους. Αφήνουν  μεγαλύτερο ποσοστό  κέρδους. Μέσος όρος αυτού του ποσοστού, υπολογίζεται από άριστους γνώστες της αγοράς Βιολογικών Προϊόντων, ότι είναι της τάξεως τού 200%!

(Σκόρδα ντόπια και σκόρδο εισαγωγής από Αργεντινή πιθανώς και από Κίνα. Ένα προς τρία στο μέγεθος. Στη …. δύναμη συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.)

Από το σύνολο των Βιολογικών Προϊόντων, δηλαδή εισαγομένων και Ελληνικών, που καταναλώνουμε, τα 2/3 περίπου, διακινούνται μέσω των μεγάλων αλυσίδων Σούπερ Μάρκετ. Τα υπόλοιπα τα προμηθευόμαστε από τα εξειδικευμένα καταστήματα αποκλειστικής πώλησης Βιολογικών Προϊόντων και από τις Λαϊκές Αγορές.

Δυστυχώς, τα προϊόντα  που προέρχονται από ντόπιες ποικιλίες, είναι αποκλεισμένα από τα Σούπερ Μάρκετ. Αυτό συμβαίνει, επειδή θέτουν τις δικές τους προδιαγραφές «ποιότητας». Οι προδιαγραφές αυτές έχουν να κάνουν με τις διαστάσεις. Τόση περιφέρεια, τόσο μήκος, τόσο πλάτος, τόσο βάρος. Τα προϊόντα που παράγουν οι ντόπιες ποικιλίες, δεν μπαίνουν σε καλούπια. Δεν είναι «ουάν σάϊζ».

(Αγγούρια ντόπιας ποικιλίας, νόστιμα και μυρωδάτα. Αλλά … ανατσούμπαλα! Και η επαφή τους με το χώμα, τους άλλαξε το χρώμα.)

Έτσι απομένουν τα εξειδικευμένα καταστήματα και οι λαϊκές αγορές. Δυστυχώς και εκεί η κατάσταση είναι αρκετά δύσκολη.

Στα εξειδικευμένα καταστήματα, πολλές φορές η παρουσία τους περνάει απαρατήρητη. Χάνονται ανάμεσα σε άλλα ομοειδή προϊόντα και πιο «ευπαρουσίαστα». Επιπλέον οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων ή οι εργαζόμενοι σε αυτά, δεν έχουν τη σωστή ενημέρωση για το είδος, την αξία και τη ποιότητα τους ή αδιαφορούν μερικώς.

Οι βιοπαραγωγοί που καλλιεργούν, ντόπιες ποικιλίες φρούτων και λαχανικών, είναι πια ελάχιστοι. Το κάνουν επειδή, ναι μεν το θέλουν, αλλά και επειδή διαθέτουν στο εμπόριο τα προϊόντα τους χωρίς μεσάζοντες. Κατευθείαν στους καταναλωτές. Στην αρχή της κάθε παραγωγής, τα δωρίζουν ή τα πωλούν σε τιμή «γνωριμίας». Άλλοτε,  αυτού του είδους η προώθηση, έχει επιτυχία και άλλοτε δεν έχει. Εξαρτάται από το είδος του προϊόντος και το είδος των καταναλωτών. Αν έχει επιτυχία, τα προϊόντα γίνονται ανάρπαστα. Αν όχι, τότε τα καταναλώνει αυτός!

(Αγγούρι υβρίδιο χωρίς σπόρια και χωρίς πολλά λόγια)

Οι διατροφικές συνήθειες της πλειονότητας των καταναλωτών, έχουν αλλάξει. Π.χ. δεν θέλουν μεγάλου καρπούς. Επίσης δεν θέλουν  σπόρους. Οι σπόροι μπερδεύουν με τη γλώσσα. Εξ άλλου στα χρόνια της ευγένειας που ζούμε, είναι αγένεια να φτύνουμε. Ακόμα και σπόρια!

(Αγγούρι ντόπιας ποικιλίας με τα σπόρια του.)

Επομένως;

Επομένως, όλα του γάμου δύσκολα και η νύφη ολίγον έγκυος.

Τι πρέπει να γίνει;

Οι προμηθευτές των Σούπερ Μάρκετ και τα ίδια τα Σούπερ Μάρκετ, είναι προς το παρόν ανεπίδεκτοι ενημερώσεως και εκπαίδευσης πάνω στις ιδιομορφίες αλλά και στα προτερήματα των προϊόντων των ντόπιων ποικιλιών.

Οπότε τους προσπερνάμε.

Αυτοί χάνουν και οι πελάτες τους.

Στα εξειδικευμένα καταστήματα χρειάζεται καλλίτερη τοποθέτηση στα ράφια, αυτών των προϊόντων.  Επίσης μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση και ενημέρωση από τους παραγωγούς προς τους ιδιοκτήτες και τους εργαζόμενους. Ούτως ώστε αυτή η ενημέρωση να περάσει, όπως πρέπει στους καταναλωτές.

Οι οποίοι κάποια στιγμή, πρέπει να το καταλάβουν. Ακόμα και με τα ελάχιστα πια χρήματα τους, αυτοί έχουν τη δύναμη.