Αν κάποτε το φέρει η ζωή έτσι.
Που το φέρνει.
Να αναγκαστείς, ως άνθρωπος, να διαλέξεις ανάμεσα στη Κοκό και τη Κική.
Τις πολύ γνωστές.
Υποτίθεται.
Αλλά που δεν είναι αυτές.
Λόγω αισθητικών επεμβάσεων.
Λίφτινγκ, ανορθωτικές, διορθωτικές, μπότοξ κλπ.
Όπου Κοκό, ξαφνικός θάνατος ή άτακτη χρεοκοπία.
Όπου Κική, αργός θάνατος ή ελεγχόμενη χρεοκοπία.
Τι κάνεις τότε;
Κατ’ αρχήν δεν τη κόβεις.
Και κυρίως δεν την καις.
Τη δένεις φιόγκο!
Για να μην χαρακτηριστώ άδικα πρόστυχος τζιτζιφιόγκος, δεν εννοώ αυτό που νομίζετε.
Και κακώς το νομίζετε.
Την υπομονή εννοώ…
1 σχόλιο:
Νίκο καλημέρα και καλά κουράγια σε όλους μας για την καινούργια ζωή που κάποιοι επέλεξαν για εμάς χωρίς εμάς. Το δίλημα σου είναι παλιό όσο και το προπατωρικό αμάρτημα και την απάντηση σε αυτό την έχει δώσει εδώ και καιρό ένας Μανώλης (ναι ο γνωστός που γνωρίζεις και εσύ, ο φιλόσοφος) λέγοντας..Μα θαρώ πως τα θα τα μπλέξω από την Κική και την Κοκό ποιά να διαλέξω? Θα διαλέξω την κοκό που΄χει κώλο μαλακό.
Δεν ξέρω αν σε κάλυψα, αλλά στη θέση της καυμένης της Κοκός πολύ φοβάμαι πως βρισκόμαστε εμείς.
Γιώργος ένας πρώην φισιοδίφης των εξωτικών υδροβιότοπων του Ακρωτηρίου :)
Δημοσίευση σχολίου