Ο «συνεταιρισμός τους».

Ένα από τα μεγάλα και δυστυχώς δυσεπίλυτα προβλήματα της «γαία», από το ξεκίνημα της, προερχόταν από  τα μέλη εκείνα, που  είδαν το συνεταιρισμό,  ως παχιά αγελάδα. Επιδίωξαν με κάθε τρόπο  να «αρμέξουν το γάλα της». Μόνο για δικό τους όφελος. Θεωρώντας την, ως ένα συνεταιρισμό, σαν αυτούς των Ενώσεων αγροτικών συνεταιρισμών. Έφερναν τη σκαρταδούρα τους και απαιτούσαν τιμές εξωφρενικές. Αφού τη πρώτη ποιότητα των προϊόντων τους την έδιναν σε ιδιώτες ανταγωνιστές της «γαία» ή τα πωλούσαν οι ίδιοι στις λαϊκές αγορές, με χαμηλότερες τιμές. Ανταγωνιζόμενοι έτσι εμμέσως πλην σαφώς τον ίδιο τους το συνεταιρισμό. Επιπλέον είχαν την απαίτηση ο συνεταιρισμός να μην προμηθεύεται ίδια προϊόντα με τα δικά τους, από άλλους παραγωγούς μέλη. Και ας ήταν οι άλλοι παραγωγοί συνεπέστατοι στις υποχρεώσεις τους απέναντι στη «γαία».  Κοντά σε αυτούς και κάποιοι άλλοι, που δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν να πιστοποιήσουν τα προϊόντα τους, μα ήθελαν να τα πωλούν μέσω της «γαία» και εις βάρος πάντα,  των άλλων μελών παραγωγών που είχαν πιστοποιηθεί. Παραβλέποντας το τι λέει το καταστατικό. Και τη νομοθεσία, που καθορίζει τα της εμπορίας των βιολογικών προϊόντων. Υπήρξαν επίσης και κάποιοι άλλοι, ανεπάγγελτοι, που ήθελαν  μια καρεκλίτσα να βολευτούν, αμειβόμενοι πλουσιοπάροχα για τις τάχα μου υπηρεσίες που θα προσέφεραν στον συνεταιρισμό. Να βολέψουν και τις γυναίκες τους ή τα παιδιά τους ως εργαζόμενους, με μοναδικό κριτήριο όχι τα προσόντα τους, αλλά το βαθμό συγγένειας τους.

 Επειδή είχαν και εξακολουθούν να  έχουν «γνώσει οι φύλακες», ελάχιστες φορές πέρασαν τα σχέδια τους. Ακόμα και όταν τα χτυπήματα ήταν ύπουλα.

Τώρα τελευταία το κακό έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Πέρυσι λίγο πριν τη Γενική συνέλευση και τις εκλογές γέμισαν τα δέντρα του κέντρου των Χανίων με υβριστικές ανακοινώσεις για το, τότε,  απερχόμενο ΔΣ. Καλώντας τα μέλη της «γαία» σε …επανάσταση.  Για να διώξουν τους «κλέφτες και απατεώνες που απέλυαν εργαζόμενους». Τα βολεμένα παιδάκια τους, δηλαδή, που συμπεριφερόντουσαν ως δημόσιοι υπάλληλοι. Και ακόμα χειρότερα.

 Το τελευταίο διάστημα, κατασυκοφαντούν όχι τα μέλη του ΔΣ, μα την ίδια τη «γαία». Διαδίδοντας διάφορα, που δεν τιμούν πρώτα τους ίδιους. Δυστυχώς δεν είναι σε θέση να το καταλάβουν. Εκτός του ότι είναι  ηλίθιοι, είναι  και πωρωμένοι από την εμπάθεια τους. Εναντίων εκείνων των  μελών  του ΔΣ που στη συντριπτική τους  πλειοψηφία, αντιστέκονται στα ιδιοτελή σχέδια τους.

 

Εξ ου και τα «ανώνυμα» υβριστικά και εμμέσως απειλητικά μηνύματα που έλαβα τη Παρασκευή το βράδυ και το Σάββατο το πρωί. 

Τα χρόνια, που μεσολάβησαν, από τότε που στήναμε το συνεταιρισμό αυτό  μέχρι και σήμερα, ανεξάρτητα με το αν ήμουν στο ΔΣ ή στο Εποπτικό ή απλό μέλος, ήμουν ξεκάθαρος, απόλυτα ειλικρινής. Αγωνίστηκα ανιδιοτελώς, παρατώντας χιλιάδες φορές τις δουλειές μου, ακόμα και αν χτύπαγα βιοποριστικά κόκκινο, για έναν υγιή συνεταιρισμό που είχε και εξακολουθεί να έχει, ειδικά τώρα με τη κρίση, να προσφέρει πολλά στους παραγωγούς και καταναλωτές μέλη του.  Ακόμα και στους εργαζόμενους. Έγινα ενοχλητικός. Πολλές φορές. Θα γίνω άλλη μία φορά. Τελεσίδικη; Θα δείξει. Για να τους χαριστώ όμως, δεν τους χαρίζομαι…