Ελληνίδες, Έλληνες.

Πρέπει να πέρασε μεγάλα ζόρια.

Με τη διαδικασία των διερευνητικών εντολών.

Προσπάθησε να περάσει το δικό του πολιτικό σκέρτσο και νάζι.

Ενίοτε και τζοχάδα.

Για τον Αντωνάκη.

Στις τηλεοπτικές οθόνες δεν έβγαινε αναμαλλιασμένος.

Αντίθετα.

Το μαλλί του ήταν πάντα περιποιημένο.

Του κομμωτηρίου.

Χωρίς να είναι βαμμένο άφηνε μία υποψία για χρωμοσαμπουάν.

Ή μια υπόνοια για γκρίζο-άσπρες ανταύγειες.

Τα τροφαντά μαγουλάκια του, ήταν ροδαλά.

Έδεναν με τη καλοθρεμμένη κορμοστασιά του αρμονικά.

Φρεσκοξυρισμένα πάντα.

Με μια γυαλάδα.

Που κάλυπτε και το υπόλοιπο πρόσωπο του.

Από τον ιδρώτα.

Της έπαρσης των προσπαθειών του για να μας απελευθερώσει.

Και της ακατάβλητης προσπάθειας του

να μας πείσει

για την ανεξαρτησία

των λόγων και των πράξεων του.

 

Όποιος πει.

Ότι η γυαλάδα αυτή,

 προερχόταν από κρέμες προσώπου 

και ελαφριά διακριτικά μέϊκ απ, 

είναι κακοπροαίρετος.

Κακόβουλος.

Κουτσομπολιάρης.

Κατιναριό.

Διακατέχεται από ένοχα, ανομολόγητα  κουσούρια.

Να μη σταυρώσει ταίρι.

Και να του κοπεί το χέρι.

Προπαντός αυτό….