Πέμπτη 2 Απριλίου 2015

Καρι-κατούρα……





Προ ημερών. Βρέθηκα ως καλεσμένος. Από κάτι φίλους. Σε μία πιτσερί-μακαρονερί. Εκεί που φέρνουν. Σε ένα τεράστιο. Στραβοχυμένο. Εν είδη μοντέρνου σχεδιασμού. Πιάτο. Δέκα και πέντε μακαρόνια. Δεμένα περίτεχνα. Μεταξύ τους. Κάτι ανάμεσα σε καντηλίτσα και φιόγκο.
Εκεί που απολάμβανα. Το δείγμα μακαρονάδας. Χιλιοστό προς χιλιοστό. Ήρθαν. Έκατσαν πίσω μας. Ένας πολιτικός. Πρώην βουλευτής. Ο άλλος γιατρός. Συμπέθερος του πρώην. Και ο τρίτος , επίσης γιατρός. Οφθαλμίατρος. Εργολάβος. Έκδοσης πιστοποιητικών. Καλής οράσεως. Σε μελλοντικούς οδηγούς. Μετά συζύγων φυσικά.
Τα τραπέζια μας ήταν πολύ κοντά. Στριμωχτά. Μιλούσαν σχετικά δυνατά.  Χωρίς προφύλαξη.  Εν τοις πράγμασι. Άκουγα θέλοντας και μη. Τι έλεγαν. ‘Η μάλλον ότι έλεγε. Ο «εγώ».


Έτσι έμαθα. Από πρώτο χέρι. Έστω και από σπόντα.  Ότι η χώρα βαίνει προς τον όλεθρο. Με τους τρελούς Συριζαίους. Που έχουμε μπλέξει. Είναι ούλοι τους τροζοί. Ο Βαρουφάκης. Το είπε και ένας σοβαρός. Πολύ σοβαρός. Μεγάλος δημοσιογράφος. Ο Πρωτοσάλτε.  Το επιβεβαίωσε και ο χοντρός. Ο Πάγκαλος.  Είναι ανασφαλής. Μεγαλοπιασμένος. Ψυχοπαθής. Η Κωνσταντοπούλου. Είναι τρελή. Βαριά άρρωστη. Ψυχασθενής. Ψυχοπαθής και αυτή. Ο Πάκης είναι κακός άνθρωπος. Κομπλεξικός. Μοχθηρός. Ο Μητσοτάκης δεν κάνει καλά. Που προωθεί και τον Κυριάκο. Δεν έχει το χάρισμα του λέγειν. Δεν είναι σαν τη Ντόρα. Άσε που χαζοφέρνει κιόλας.
Σχετικά με τον επικείμενο όλεθρο. Προεκλογικά. Στις συγκεντρώσεις του. Που δεν ήταν μεγάλες. Των 100,  150 ατόμων. Προειδοποιούσε τον κόσμο. Δεν τον άκουσαν. Δεν τον πίστεψαν. Καλά να πάθουν. Δεν στεναχωριέται όμως. Αντίθετα χαίρεται. Αυτός δεν θα πεινάσει. Τα λεφτάκια του. Σιγουρεμένα τάχει. Έχει και τα χωραφάκια του.  Με 500 πορτοκαλιές.  Δύο ετών. Θα τις αλλάξει σε γκρέϊπ  φρούτ. Αυτά συμφέρουν. Είναι πιο βαριά. Πιάνουν καλλίτερη τιμή. Έχει και 200 λεμονιές. Τώρα την άνοιξη. Είναι ωραία εκεί. Θα χτίσει και μία μικρή εκκλησία. Με περίγυρο. Μέσα στο περίγυρο θα φτιάξει το τάφο του. Εκεί θέλει να τον θάψουν. Τώρα κλαδεύει. Δεν έχει εμπιστοσύνη. Σε κανένα κλαδίσκο.
Να σας πω την αλήθεια. Του έδωσα δίκιο. Για τους κλαδίσκους. Διότι. Ξέρω έναν. Πολύ καλά. Που κυκλοφορεί ελεύθερος. Είναι αδίστακτος. Και οπλισμένος. Με αλυσοπρίονο.
Κάπου εκεί. Στα αγροτικά του. Εμείς φύγαμε. Ευτυχώς. Γιατί η ουρήθρα μου. Λόγω της μπύρας. Βαρούσε συναγερμό. Σίλβερ αλέρτ. Για τουαλέτα. Ο πειρασμός ήταν μεγάλος. Δεν έπρεπε. Να ζωγραφίσω. Με λάθος υλικό. Σε λάθος μέρος. Τη Γκουέρνικα.
Όχι. Για τον νεαρό φοιτητή. Και τα κτήνη. Την αγέλη των θηρίων. Που τον κατασπάραξαν. Δεν είπε τίποτα. Τίποτα……


Δεν υπάρχουν σχόλια: