Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

Κραβγή σταβρωμένη γεμάτη πόνο κι Ανάσταση είναι η Ελλάδα.



«Από τη πεδιάδα του Μαραθώνα έως τα γκρεμισμένα τείχη του Μεσολογγίου κι από το Μεσολόγγι ως τα θρυλικά βουνά της Βόρειας Ηπείρου, κι από τη Βόρεια Ήπειρο έως τη μεγαλομάρτυρα Κύπρο, μπορούμε βήμα με βήμα, αιώνα με αιώνα, να παρακολουθήσουμε απάνω στην Ελλάδα το περπάτημα της ελεφτεριάς. Και πάντα, και σήμερα ακόμα, στη μεγάλη αδιαντροπιά του σύγχρονου κόσμου, η περήφανη φτωχή, η κουρελιασμένη Ελλάδα, η  καταματομένη από το ίδιο της το αίμα, η καταπληγομένη από τους ίδιους της τους φίλους, στέκεται όρθια, στο μεγάλο ηθικό ξεπεσμό του κόσμου και φοράει στα αιματομένα μαλλιά της, σαν την Ελεφτεριά, ένα στεφάνι καμομένο από το λίγο χορτάρι που έχει απομείνει στη ρημαγμένη της γης….
…. Ένα απόκρυφο Ευαγγέλιο αναφέρει, πως ο πολυαγαπημένος μαθητής Ιωάννης στέκουνταν κάτω από το σταβρό και κοίταζε με βουρκομένα μάτια το Σωτήρα σταβρωμένο. Έβλεπε καθαρά το πρόσωπο του Ιησού να σπαράζει από τον πόνο. Μα σιγά σιγά, το πρόσωπο αφανίζουνταν κι ο Ιωάννης άξαφνα κιριέφτηκε από τρόμο. Δεν έβλεπε πιο πάνω στο σταβρό το πρόσωπο του Χριστού, παρά χιλιάδες πρόσωπα-άντρες, γυναίκες, παιδιά- σταβρωμένα, κ’ έπειτα, ολομεμιάς, όλα αφανίστηκαν. Δεν έμεινε πια στον έρημο βράχο παρά ο Σταβρός κι απάνω στο σταβρό μια Κραβγή  σταβρωμένη.
Η Κραβγή σήμερα ετούτη η σταυρωμένη, η γεμάτη πόνο κι ανάσταση, είναι η Ελλάδα.»
Σκέψεις του Νίκου Καζαντζάκη για την ελευθερία των Ελλήνων. Με το πρωτότυπο ύφος και την ιδιότυπη γραφή του συγγραφέα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: