Χωρίς ανθόγαλο ….

Έψαχνα αγωνιωδώς.

Στις βιτρίνες των καταστημάτων.

Τις ημέρες των πρόσφατων εκπτώσεων.

Για μία, άντε δύο μπλούζες.

Αν ήταν φτηνές.

Αυτές που έχω.

Έχω ξεχάσει.

Από πότε τις έχω αγοράσει.

Έχουν αρχίσει να  φθείρονται.

Να ξεθωριάζουν τα χρώματα τους.

Κάπου στο Κάτωλα είδα μία υποφερτή.

Και ακριβή.

Παρόλα αυτά μπήκα στο κατάστημα.

Η υπάλληλος;

Η ιδιοκτήτρια;

 Εξυπηρετούσε έναν άλλο πελάτη.

Βαριεστημένη.

Σαφέστατα αγενέστατη.

Εκτελούσε αγγαρεία.

Ο πελάτης  απαιτητικός.

Ήθελε σακάκι.

Καλό σακάκι.

Μοντέρνο.

Ήθελε όμως και έκπτωση.

Σε αυτό που είχε επιλέξει.

Εκείνη  αρνούταν.

Πεισματικά.

Ήταν λέει νέα παραλαβή.

Και στις νέες παραλαβές δεν έκαναν έκπτωση.

Μετά από 20 ολόκληρα λεπτά.

Το πήρε και έφυγε.

Με  έκπτωση.

Ελάχιστη μεν, έκπτωση δε.

Τα νεύρα της  τσατάλια.

Εμφανέστατα.

-Παρακαλώ. Εσείς κύριε τι θέλετε;

-Μία μπλούζα. Αυτήν εδώ.

-Για εσάς;

-Ναι.

-Δυστυχώς δεν σας κάνει. Είναι ουάν σάϊζ.

-Μάλιστα. Κάτι παρόμοιο στο δικό μου  σάϊζ έχετε να  προτείνετε;

-Όλες είναι το ίδιο. Ουάν σάϊζ. Μήπως θέλατε να δοκιμάσετε κάτι άλλο;

-Βεβαίως. Ένα φρέντο εσπρέσο με μαύρη ζάχαρη. Ξέρω ούτε και αυτό το έχετε. Γειά σας . Καλή συνέχεια…..