Κυριακή 17 Μαΐου 2015

Φτιασιδωμένο μύθευμα.






Το Κόκκινο Μετόχι είναι μια μεγάλη γειτονιά. Όμορφη. Ήσυχη. Ευάερη. Ευήλια. Σαφώς πεντακάθαρη.

Σε αυτήν κατοικούμε ήσυχοι, πράοι  άνθρωποι. Άριστοι οικογενειάρχες. Με χρηστά ήθη και έθιμα. Κοιτάζουμε τη δουλειά μας. Τις οικογένειες μας. Και μόνο.



Για τους λόγους αυτούς. Όποιος ισχυρίζεται. Λέει. Διαδίδει. Τάχα μου- τάχα μου, για να ευαισθητοποιήσει. Ότι είδε. Να γίνεται αγοραπωλησία. Ηρωίνης. Ντάλα μεσημέρι. Λίγο πιο πάνω από το σταυροδρόμι. Ότι ο πωλητής οδηγεί ένα κίτρινο όπελ. Ότι οι αγοραστές είναι νεολαίοι της γειτονιάς.  Ή ότι βρίσκει, στο δημοτικό καλάθι που είναι έξω από το σπίτι του, χρησιμοποιημένες, ματωμένες σύριγγες.

Είναι ψεύτης. Φαντασιόπληκτος. Κακοπροαίρετος. Εμπαθής. Κουτσομπόλης. Τα μάτια του κάνουν πουλάκια. Που να στραβωθεί. Δεν είναι Κοκκινομετοχιανός. Και αν είναι. Δεν έχει καμία δουλειά στη γειτονιά. Να σηκωθεί να φύγει. Είναι επικίνδυνος. Βλάπτει σοβαρά.  Την υγιή. Καθωσπρέπει. Κοινωνική συνοχή. Και αξιοπρέπεια…..   

Δεν υπάρχουν σχόλια: