Αλλέ-αλλού-γειά ! (κοντός ψαλμός....)

Ήμουν και εγώ ένας, από τα εκατομμύρια των τυχερών.

Που δεχόμασταν προεκλογικά πολιτικές παρενοχλήσεις.

Ακόμα και τις πιο ακατάλληλες ώρες.

Με προσκλήσεις αποδοχής «φιλίας» στο διαδικτιακό βιβλίο φατσών

ή

μέσω κινητών με Εσ-Εμ-Ες.
Καλλίτερος μου πελάτης,

ένας γαλάζιος υποψήφιος από το Ηράκλειο.

Αυτός που έφερε δεύτερο και καταϊδρωμένο, το … Μπούλη.

Της γνωστής πολιτικής οικογένειας.
Μου έστελνε ανελλιπώς κάθε ημέρα τα νέα του.

Στην αρχή τα διάβαζα.

Έτσι για πλάκα.

Αφού όμως δεν υπήρχε περίπτωση να μάθω,

αν του έμενε χρόνος να πηγαίνει προς σκατού του,

σταμάτησα να τον διαβάζω!
Το Σάββατο βράδυ, προ των εκλογών,

εκεί που απολάμβανα μία ξεγυρισμένη μακαρονάδα

με μπόλικο σκορδάκι, βασιλικό και φυσικά τυράκι,

μου ήρθε ένα ξεχωριστό μήνυμα.

Από ένα ξεχωριστό πρόσωπο.

Το «κράτησα», γιατί το βρήκα άκρως ενδιαφέρον.
Σας το μεταφέρω αυτούσιο:
«Στην αυριανή μάχη, στη Β΄ Αθηνών, δώστε μου τη δύναμη.

Δώστε μου τη φωνή για το αύριο της Ν.Δ.

Καμία ψήφος χαμένη.

Στείλτε το μήνυμα σε φίλους σας.

Άρης Σπηλιωτόπουλος».
Έχω άδικο που το θεώρησα σημαντικό;
Σύντομα θα φανεί….