Είναι αργά για δάκρυα συνάδελφε αγρότη.
Παίξε με τα μπλόκα σου και γέλα.
Τρέξε στις λάσπες, στ’ ανηφόρια.
Είσαι πολύ ανήμπορος για ζόρια.
Ξέρεις παιχνίδια, ξέρεις τρέλες
Συνάδελφε με τις χοντρές σαμπρέλες.
Μα το παιχνίδι της πολιτικής
Θα κάνεις χρόνια να το μάθεις.
Είναι πικρό, είναι σκληρό
Σε βασανίζει, σε κοροϊδεύει.
Ένα παιχνίδι που κανείς ποτέ από εμάς
Σωστά δεν το μαθαίνει.
Ξέρεις του κόσμου τα παιχνίδια
Συνάδελφε με τα χοντρά προγούλια
Μα της πολιτικής το παιχνίδι
Πολλούς καημούς, καημένε κρύβει.
Είναι αργά για δάκρυα φίλε αγρότη
Όσο μπορείς ακόμα γέλα
Ώρα την ώρα θα βραδιάσει
Θα ‘ρθει η ζωή και θα περάσει….
Και φυσικά.....
.... συνεχίζεται!
(επί σκηνής του Θεάτρου Παραλόγου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου