Αλί-αλλού-γειά.

Δύο ολόκληροι, συνεχόμενοι χειμώνες πέρασαν, με λίγες βροχές, καθόλου κρύα και ελάχιστα χιόνια. Επόμενο ήταν να στερέψουν οι πηγές και η στάθμη των γεωτρήσεων να κατέβει.
Προγραμματίσαμε, όλο αυτό το διάστημα, κάτι που θα έδινε ουσιαστική λύση, για τη λειψυδρία, που με μαθηματική ακρίβεια θα ερχόταν;
Όχι!
Η γνωστή παροιμία, μιλά για παιδιά φρονίμων, που πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Δεν μιλά για δίψα. Και εμείς ξεχάσαμε ότι είμαστε παιδιά φρονίμων.
Τώρα λοιπόν, μέσω συνεντεύξεων, τα βάζουμε με τους αγρότες, που ποτίζουν μεσημεριάτικα ( αφού μεσημέρι τους ανοίγουμε τα νερά, μεσημέρι θα ποτίσουν!), ξεχνάμε τις πισίνες, αυθαίρετες ή μη και τα … γκαζόνια και όλοι άλλοι φταίνε, εκτός από εμάς.
Οι γνωστές μπαλιές – πάσες, της ανευθυνότητας.

Τα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί και εφαρμόζονται όπως εφαρμόζονται, μόνο προχειρότητα δείχνουν. Στο Πασακάκι, οι υδροληψίες έχουν να δουν νερό 15 ολόκληρες ημέρες. Στα Κατσιφαριανά, έχει νερό κάθε ημέρα. Και τη Πέμπτη 23/7, το μεσημέρι, η υδροληψία Νο 127, στο Κόκκινο Μετόχι, συνδέθηκε μέσω μίας σωλήνας, με τη σχάρα του υπονόμου των όμβριων υδάτων. Από ένα «συνεργείο». Όπου και έτρεχε νερό όλο το απόγευμα! Από την υδροληψία στον υπόνομο….

Αφού θα έχομε, σύντομα, ανάγκη και τη σταγόνα, που λέει ο λόγος, γιατί χύθηκαν, τα δεκάδες κυβικά νερού στον υπόνομο;
Να υποθέσω, ότι τα έστελναν στη λίμνη της Αγυιάς, για να ξαναγεμίσει;