Είδα ανθρώπους στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, να ψάχνουν τα σκουπίδια.
Στη Μπουένα Βεντούρα της Κολομβίας, έναν αδελφό σε ρόλο νταβατζή να «ενοικιάζει» την ανήλικη αδελφή του, για να μπει λαθρεπιβάτης σε καράβι που θα τον οδηγούσε στο «αμερικάνικο όνειρο».
Στην Βομβάη της Ινδίας να κοιμούνται χιλιάδες άστεγοι στα πεζοδρόμια.
Στο Μαπούτο της Μοζαμβίκης οικογένειες ολόκληρες, να ψάχνουν στις λάσπες για σπόρους καλαμποκιού και να τους τρώνε επιτόπου άπλυτους.
Στη Βαλπαρέϊσο της Χιλής,
στη Μομπάσα της Κένυας,
στο Ντάρ ελ Σαλάμ της Τανζανίας,
να κλέβουν συνανθρώπους τους στη ψύχρα, με μοναδικό όπλο τους το θράσος της ανάγκης.
Στο Καμερούν να γίνονται οδομαχίες με καδρόνια για μισό τσουβάλι βρώμικο αλεύρι.
Παιδάκια στον Ισημερινό να παρακαλάνε για ένα σάπιο μήλο.
Αρρώστους στο Ομάν, να νοσηλεύονται σε άθλια νοσοκομεία.
Για αυτό λέω, και επιμένω σε αυτό, ότι εξακολουθούμε να ζούμε σε παράδεισο.
Και ας είμαστε σε κρίση.
Από κάθε άποψη…..
3 σχόλια:
Αν σε αυτά που αναφαίρεις προσθέσεις και την Αϊτή, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Ουγκάντα, το Σουδάν, τη Νιγηρία, την Αιθιοπεία, ναί, είμαστε πολύ καλά.
vilele& ti goyatemala, opoy oi oikonomikoi diktes evimeroyn, ma ta paidia pethenoun apo asitia.
Κακομαθημενοι και βαλε Νικο...
Φοιτητης θυμαμαι στα ΤΕΙ και τσακωθηκα πολλες φορες με φιλους γιατι επαιρναν 5 φετες ψωμι ετρωγαν την μια και τις αλλες τις λερωναν για να μην τις φανε την επομενη μπαγιατικες...
Στρατιωτης θυμαμαι στην Κω να μαγειρευει ο μαγειρας(αρκετα καλος στο φαι)φασολαδα στο εστιατοριο και να τρωω μονος σε μια αιθουσα 100 ατομων ενω τα ντελιβεραδικα να πηγαινουν σφαιρα παρα τις απαγορευσεις....
Πολιτης πια βλεπω ενα σκασμο φαγητα στις κοινωνικες εκδηλωσεις τα οποια πανε χαμενα....
Κριση λοιπον Νικο θα εχουμε μονο οταν παψουν να σαπιζονται τα απιδια στις απιδιες οπως λεω, χωρις να σημαινει οτι δεν πρεπει να αντιδρουμε σε καθε ενεργεια που μας υποβαθμιζει οικονομικα και κοινωνικα απλα να δουμε τι συμβαινει και στον αλλο κοσμο γιατι αμα πεινα ο γειτονας δεν θα αργησουμε και εμεις..
Δημοσίευση σχολίου