Οι καταληψίες της καρδιάς .

Βυθίστηκα.

Χάθηκα.

Ξανά.

Μετά από καιρό.

Σε ένα γλυκό λήθαργο.

Πυρετού.

Παράξενου.

Αποχαυνωτικού.

Χωρίς ρίγη και κρυάδες.

Προσπάθησα να διαβάσω.

Με τίποτα.

Ή να δω τηλεόραση.

Δεν άντεξα τη τόση φτώχεια.

Τη κακομοιριά.

Έβαλα λοιπόν τα ακουστικά.

Συντονίστηκα στην ΕΡΑ Χανίων.

Και πέρασα μια χαρά.

Πήρα κουράγιο.

Και δύναμη.

Για άλλη μια φορά.

Από τους εναπομείναντες.

Τα παλικάρια.

Ευχαριστώ παιδιά.....