Καλά ....κρασά!

Μπορούμε να έχουμε τις συνειδήσεις μας ήσυχες.
Κατεβάσαμε τους διακόπτες απόψε.
Όπως τα βρακιά μας.
Για μία ώρα.
Ένας σκοτεινός πλανήτης.
Ένας σωσμένος πλανήτης Γη.
Αύριο ξεκουραζόμαστε.
Σκουπίζουμε τον ιδρώτα.
Και από Δευτέρα…
Ξεκινά ένας νέος αγώνας.
Της σωτηρίας του πλανήτη Άρη…

Χάρτινος Ουρανός
(Παύλος Παυλίδης- Ξύλινα Σπαθιά)

Ζώ σ' ένα κόσμο από χαρτί

όταν χιονίζει όλοι μαζεύουν κομφετί

κι όταν ρωτάω που θα σε βρώ

όλοι μου δείχνουνε το χέρτινο ουρανό

Μιά από αυτές τις νύχτες που ονειρεύσαι

μα δεν κοιμάσαι

θ' ανάψω μιά φωτιά και θα τη δείς

όσο μακριά και να' σαι

θα κάψω αυτό το χάρτινο ουρανό

Έτρεξα μέχρι το σταθμό

έψαχνα σα τρελλός μέσα στο πλήθος να σε δώ

κάποιος μου είπε μην αργείς

ίσως να είναι η τελευταία βραδυά της γής.

Μιά από αυτές τις μέρες που ονειτεύσαι

ασημένιο τρένο

θ' ανάψω μια φωτιά και θα δεις να τρέχουν

δίχως φρένα

θα κάψω αυτό το χάρτινο ουρανό.

Χιονίζει πάλι στη χάρτινη πόλη.

(Από το "Ενας κύκλος στον αέρα" )