Τι-μωρία!

Πριν από λίγα βράδια, για να ξεφύγω, λέει, από μία κρίση άγχους, είπα να δω λίγο τηλεόραση.
Πάνω στο ψάξιμο και άλλαγμα των καναλιών, κόλλησα σε ένα Ηρακλειώτικο κανάλι. Δεν θυμάμαι ποιο.
Είχε μία συζήτηση περί αγροτικών θεμάτων.
Στην οθόνη ήταν ένας κύριος.
Το όνομα του δεν το συγκράτησα.
Με εμφάνιση Πάγκαλου, του ΠΑΣΟΚ.
Μιλούσε όπως ο πανεπιστημιακός καθηγητής διαχείρησης οικοσυστημάτων, Μάργαρης.
Και κουνούσε το δάκτυλο, όπως ο Παυλίδης των γόνιμων και γαλάζιων χρηματισμών, στη Βουλή.
Επέμενε ότι τα χημικά λιπάσματα είναι χρήσιμα, διότι εμπλουτίζουν το έδαφος με τροφή για τα φυτά.
Δεν είναι δηλητήρια.
Δεν βλάπτουν τους οργανισμούς του εδάφους.
Δεν αφήνουν κατάλοιπα στο έδαφος και στα τρεχούμενα νερά.
Σε αντίθεση με τη κοπριά.
Που είναι μικροοργανισμοί των εντέρων των ζώων .
Ξαφνικά ένιωσα και ζώο και φυτό.
Και τα δύο ταυτόχρονα.
Πατάτα με γονίδια μέδουσας.
Ντομάτα με γονίδια αρουραίου
Καλαμπόκι με γονίδια σκορπιού.
Έλατο με γονίδια πυγολαμπίδας.
Το οποίο, ταϊσμένο τόσα χρόνια με κοπριά, φυτοχώματα, χλωρές λιπάνσεις κλπ, έπαθε στερητικό σύνδρομο ή σκορβούτο.
Ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Δεν έχω συνέλθει ακόμα.
Για σουβλιστά, μαγειρίτσες κλπ, ούτε σκέψη, ούτε λόγος.
Διότι δεν ξέρω τι μου επιφυλάσσουν τόσοι μικροοργανισμοί.
Αντί για αρνί θα σουβλίσω ένα τσουβάλι λίπασμα.
Όχι εισαγωγής.
Όχι ελληνοποιημένο.
Ντόπιο.
Της Μου-Λου-Μου.
Για να υποστηρίξω και την Ελληνική εργατιά.
Αντί για λαδολέμονο, θα χρησιμοποιήσω ένα ειδικό κοκτέιλ.
Από αυτά τα φυτοφάρμακα, που ενώ έχουν απαγορευθεί, εξακολουθούν να πωλούνται.
Και να χρησιμοποιούνται.
Έτσι.
Για να είμαι σίγουρος.
Ότι δεν θα πάθω μαλάκυνση εγκεφάλου.
Που αν τη πάθω, καλά να πάθω….