Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

Σκα-φά-τα.

Ανήμερα της Παναγίας.
Πουρνό – πουρνό.
Πήρε τους δρόμους.
Καρόδρομους.
Οδηγούσε με τις ώρες.
Καταχτυπήθηκε.
Τον έπιασε η μέση του.
Κράμπα στο δεξί πόδι.
Το κεφάλι.
Ζέστη.
Σκόνη.
Έκαψε όλο το πετρέλαιο, που χύθηκε τσάμπα και βερεσέ στο κόλπο του Μεξικού.
Όλα αυτά για να φτάσει στην αγαπημένη του ερημική παραλία.
Που επισκέπτεται κάθε χρόνο τέτοια μέρα.
Ανελλιπώς.
Σαν τάμα.
Στον εαυτό του.
Για να ηρεμήσει.
Μακριά από το σύγχρονο πολιτισμό μας.
Έφτασε κάποια ώρα.
Ευλογημένη ώρα.
Μα….

«Αργότερα, αργότερα ήρθανε τα κότερα».
Κατά τον Μπόστ.
Πολύ αργότερα, έφτασαν τα φουσκατά.
Η μύτη μαράθηκε από το καυσαέριο.
Τα αυτιά βούλωσαν από τα μπιτ των σκύλο-ποπ και σκύλο-κρητικών.
Τα μάτια ζαλίστηκαν από το μέτρημα των άδειων μπουκαλιών μπύρας και ουίσκι, που ταξίδεψαν προς το βυθό.
Δημιουργώντας, ένα νέο τεχνητό ύφαλο για τη θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα.
Αποχαιρέτησε με βαριά καρδιά τη παραλία «του».
Παίρνοντας μαζί του, για ενθύμιο, μια πλαστική τσάντα ζαχαροπλαστείου.
Που ξέβρασε το κύμα.
Εκεί που σκάει.
Στην άμμο.
Με το περιεχόμενο της.
Μια κούτα με διαλυμένες πάστες.
Νουγκατίνες.
Και του χρόνου;
Ζαμαί, των ζαμών!
Καλλίτερα στη Παναγία του Σουμελά.
Αν είναι εκεί και ο «Εθνάρχης Άνθιμος», με τους πύρινους λόγους του, ακόμα καλλίτερα…..



6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είδες τι κάνει η κρίση;

Alexandros Raskolnick είπε...

Θα είναι ο πρώτος ξάδερφος εκείνου του μακρυμάλλη που μου επιτέθηκε με τη Saab του στην πλατεία 1866. Εγώ απλώς ποδηλατοκτονούσα...

ΝΑΠ.Σ. είπε...

Σε καταλαβαίνω απολύτως καθώς μιαν ανάλογη κατάσταση είχα βιώσει στις Μένιες όπου αφού μετέτρεψα σε εντούρο την παλιά honda custom με δύο άτομα και μπαγκάζια έφτασα κάποτε στην ονειρική παραλία όπου συνάντησα κάτι ανάλογο με αυτά που περιγράφεις.
Και ήταν η τελευταία φορά.

ΠΑγιαυλάς ΝΙΚΟΣ είπε...

Ishkandar:"ξαδέλφια" πολλά! Ζωή νάχουμε, να τους αντιμετωπίζουμε. Όπως μπορεί ο κάθε ένας μας.
ΝΑΠ.Σ: Την έχω πατήσει και εγώ εκεί στις Μένιες. Πριν από κάμποσα χρόνια, της "χρυσής εποχής".

Ανώνυμος είπε...

Νίκο εγώ μάλλον την γλύτωσα που έφυγα νωρίς και απέφυγα την ορδή των βαρβάρων. Οι συνήθεις νεόπλουτοι-νεόφτωχοι νεοέλληνες που χωρίς παιδεία και κοινωνική συνείδηση καταχράζονται και βρωμίζουν ότι συναντήσουν στο διάβα τους (σαν τισ ακρίδες).
Να παρακαλάμε στην συγκεκριμένη παραλία μασ να αρκεστούν στις από θαλλάσης αποβάσεις τους και να μην τους δούμε να τσιμεντώνουν τα βράχια και να κάνουν ένα νέο κοσμικό λουτράκι.
Γιώργος

ΠΑγιαυλάς ΝΙΚΟΣ είπε...

Δεν ξέρεις τι έχασες Γιώργο!
Τέτοιο πράγμα δεν τόχω ξαναδεί εκεί...