Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Άϊ σιχτίρ. Κουράστηκα….



Να τρέχω.
Και να τρέχω.




 Όχι δεν θα κλάψω.
Γιατί να κλάψω;
Φοβάμαι λίγο όμως.
Τη τόση μαυρίλα.



Κάνω όμως κουράγιο.
Γιατί ως χαμένος θα τα πάρω όλα.
Όπως τα έπαιρνα πάντα.






Και θα την κάνω για αλλού.
Για εκεί που πάντα είχα καλή επαφή.




Με το πέταγμα.
Μετά τις πτώσεις….


Δεν υπάρχουν σχόλια: