Να είναι καλά τα παιδιά και να έχουν ένα λαμπρό μέλλον!

Σήμερα, είχα επισκέψεις. Ήρθαν οι μαθητές του ΕΠΑΛ Χανίων που προορίζονται να σπουδάσουν γεωπόνοι. Ήταν αρκετά τα παιδιά, παρόλα αυτά, στη πλειονότητα τους με άκουσαν με προσοχή. Τα υποδέχτηκα, φορώντας τη ... κουστουμιά  της δουλειάς. Επίτηδες και για προφανείς λόγους.  Τους μίλησα για τις αρχές της βιολογικής γεωργίας,  τη γονιμότητα του εδάφους, την αντιμετώπιση κάποιων ασθενειών και βλαβερών εντόμων, τη παραγωγή σπόρων, τη πιστοποίηση, τους ελέγχους και την εμπορία των βιολογικών προϊόντων. Όχι δεν τους ζάλισα,  τους πιτσιρικάδες. Οι ερωτήσεις που  έκαναν και το ενδιαφέρον που έδειξαν, για μιάμιση ώρα, ήταν αυτά που με καθοδήγησαν για το τι θα τους πω. Είχαν όρεξη για να με βοηθήσουν σε κάποιες αγροτικές εργασίες. Δεν θέλησα, γιατί τόσα παιδιά, πώς να τα ελέγξεις αν αυτό που θα τους πεις να κάνουν, θα το κάνουν σωστά. Εκτός αυτού, με τις πρόσφατες βροχές το χώμα ήταν λάσπη. Όπου πατούσαν, αν υπήρχε φυτό, θα εξαφανιζόταν και το χώμα θα γινόταν τσιμέντο. Πιστεύω, ότι κάτι καλό θα τους έμεινε, πέρα από το καθαρό αέρα που ανάπνευσαν. Και σε μένα έκανε καλό αυτή η επίσκεψη. Το πρωί, είχα ακόμα τζοχάδες από τα χθεσινά. Μετά το τέλος της επίσκεψης είχα αλαφρώσει εντελώς. Ηρεμότατος. Αλλά με μια περίσσια λαχτάρα. Να κάνω ένα τσιγάρο Είχα να καπνίσω ώρες…..

Υ.Γ: Ευχαριστώ την Έρση. Ξέρει εκείνη!