Μωρ’ τι φρούτο είναι τούτο;

Είδε η χαμερπής.

Ταπεινή.

Καταφρονεμένη γλυκοκολοκυθιά.

Το ύψος.

Τη χάρη.

Την ομορφιά της αβοκαντιάς.

Ζήλεψε.

 Άπλωσε τα πλοκάμια της.

Με όλη της τη δύναμη.

Που ήταν πολλή.

Εξ αιτίας της κοπριάς.

Σκαρφάλωσε σιγά-σιγά στα κλαδιά της γειτόνισσας της.

Γαντζώθηκε γερά.

Και κάρπισε.

Μια ωραία και μεγάλη γλυκοκολοκύθα.

Έτσι για να μάθει, η …. Ψιλοκλαδούσα αβοκαντιά!