Έλα να κυλιστούμε στις τσουκνίδες ντά-ρλι-νγκ!

 Αυτή την εποχή τα χωράφια είναι γεμάτα τσουκνίδες. 

 Η τσουκνίδα ως γνωστό είναι μεταξύ άλλων και βότανο. 

 Όταν έφτιαχνα το πρόγραμμα καλλιέργειας, για τη ΔΗΩ, που με ελέγχει,  είχα φροντίσει να δηλώσω και  «τσουκνίδα αυτοφυή». Το έκανα για να μπορέσω να πάρω πιστοποιητικό. Πράγμα το οποίο έκανα. 

 Κάθε πρωί κόβω αρκετή ποσότητα,  και τη πηγαίνω, φρέσκια-φρέσκια στη «γαία». Δεν τη χρεώνω. Έτσι ο κόσμος, όποιος θέλει τέλος πάντων, τη παίρνει δωρεάν. Νομίζω ότι είναι κοροϊδία, να πουλήσω κάτι, το οποίο υπάρχει από μόνο του στη φύση και δεν έχω κοπιάσει ή δεν μου έχει κοστίσει  η παραγωγή του.

Χθες το μεσημέρι, πριν πάω στο ραδιόφωνο, πέρασα για λίγο από τη «γαία» της Δημητρακάκη. Είδα στο ταμείο μία κυρία που είχε πάρει  ένα μάτσο τσουκνίδας,  να λέει κάτι με έντονο και επιθετικό ύφος στη κοπέλα του ταμείου. Η ταμίας μόλις με αντιλήφθηκε, με φώναξε ανακουφισμένη, για να δώσω εξηγήσεις στη κυρία. Την άκουσα αποσβολωμένος.

Γιατί αυτή η τσουκνίδα είναι έτσι; Τα φύλλα της είναι μεγάλα και καταπράσινα. Τα κοτσάνια της είναι πολύ  τρυφερά. Δεν είναι όπως αυτή που φυτρώνει στο χωράφι της. Η δική της έχει πιο μικρά φύλλα και πιο ανοιχτόχρωμα. Είναι και σκληρή. Μήπως η δική μου είναι μεταλλαγμένη;

 Τη κοιτούσα και δεν ήξερα τι να της απαντήσω. Ειλικρινά. Το μόνο που σκεπτόμουν ήταν πως,  πολύ ευχαρίστως θα της κοπάναγα  τη τσουκνίδα στο πρόσωπο. Ή να της έλεγα ότι «όχι κυρία μου δεν θα τη πάρεις μαζί σου και να πας να κόψεις από το χωράφι σου, δικιά μου είναι, ότι θέλω τη κάνω». 

 Σεβάστηκα την ιδιότητα της ως πελάτισσας σε ένα κατάστημα που δεν μου ανήκει. Και την έστειλα στα ψαχτήρια του διαδικτύου. Να δει φωτογραφίες και πόσα είδη τσουκνίδας υπάρχουν. Όσο για τη δική μου; Αυτή φυτρώνει στα χωράφια μου και αν της αρέσει. Δεν είναι μεταλλαγμένη Το σπόρο όμως τον έφερα από τον Άρη. Το πλανήτη Άρη….