Στιγμές δόξας.

Σήμερα το απόγευμα δεν είχα τι να κάνω. 

 Και θυμήθηκα ότι είμαι κάπου Πρόεδρος.

Έτσι αποφάσισα να κάνω μία … εφόδου.

Φόρεσα τη επίσημη  στρατιωτική στολή.

Και αμολήθηκα.

Βρήκα την υπάλληλο της βάρδιας να κάνει φασίνα.

Στη γωνία, της είχε ξεφύγει

ένα τόσο δα φυλλαράκι μαϊντανού.

Πριν προλάβω να της ανακοινώσω

την απόλυση της χωρίς αποζημίωση,

μπήκαν  μέσα δυο πιτσιρικάδες.

Δεκαπεντάρηδες το πολύ.

Συνεσταλμένοι.

Συγνώμη κύριε, είσαστε του καταστήματος;

Ναι, παρακαλώ τι θέλετε;

Τομάτες έχετε;

Ναι έχουμε.

Βιολογικές;

Βιολογικές.

Αγγουράκια έχετε;

Έχουμε.

Βιολογικά και αυτά;

Βιολογικά και αυτά.

Τουαλέτα έχετε;

Ε, αϊ στο διάολο κωλόπαιδα!

Πείτε ρε από την αρχή.

Ότι θέλετε να κατουρήσετε.

Μου σπάσατε το τσαμπουκά.

Μου ξεφτιλίσατε το προεδριλίκι.

Δε σεβαστήκατε τη στολή μου.

Με κάνατε και γέλασα.

Τρανταχτά….