Τρακτέρ και αγωνιστικές σούζες.

Ο πρωτογενής τομέας.

Θα έσωζε λέει τη χώρα.

Με την ανάπτυξη του.

Εν μέσω.

Βαθιάς.

Οικονομικής κρίσης.

 Εκεί λοιπόν που περιμέναμε.

Αυτή τη ριμάδα.

Την ανάπτυξη.

Τις λύσεις.

Των τεράστιων προβλημάτων.

Που για πολλά χρόνια σέρνονται.

Γιγαντώνονται.

Να σου.

Η φοροεπιδρομή.

Τα χαράτσια.

 Παρά το γεγονός.

Ότι εξοικονόμησαν.

Πάνω από 1 δις Ευρώ.

Από τη μείωση επιστροφής του ποσοστού ΦΠΑ.

Τη κατάργηση της επιδότησης στο φόρο πετρελαίου κίνησης.

Την αύξηση ηλεκτρικού ρεύματος για αγροτική χρήση.

Τις περικοπές των ήδη πενιχρών αγροτικών συντάξεων.

Θέλουν και άλλα δις.

Πολλά δις.

Με το φόρο στα αγροτεμάχια.

Με φόρο 13% στα καθαρά κέρδη.

Με τα υπέρογκα πρόστιμα.

Που θα βάλουν.

Σε όσους δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν.

Με τις εκτάσεις που θα κατασχέσουν.

Και θα εκποιήσουν.

Στις πολυεθνικές.

Των κτηματομεσιτών.

Και των λοιπών κορακιών.

Είναι φανερό.

Ότι υπάρχει μεγάλο έλλειμμα.

Καταρχήν  στο αγωνιστικό πλαίσιο.

Υπάρχει διάσπαση.

Καταλυτική.

Πολωτική.

Μοιραία για την έκβαση του αγώνα.

Αντίστασης.

Άρνησης.

Ανάμεσα στην «ενότητα» και την «ενωτική».

Παιχνίδια.

Με τις λέξεις.

Τα καπετανάτα.

Τα κόμματα.

Εξού και η έλλειψη.

Ουσιαστικής.

Βαθύτερης ανάλυσης.

Των τεράστιων προβλημάτων.

Των αιτιών.

Που τα δημιούργησαν

Τα διαιώνισαν.

Αλλά και των προτάσεων.

Για την επίλυση τους.

Που θα έπρεπε να υπάρχουν.

Αλλά δεν υπάρχουν.