Πέμπτη 8 Ιουνίου 2017

Αγίασον!



Θε μου συχώρεσε με, μα δεν αντέχω άλλα πένθη.
Και φρόντισε σε παρακαλώ,
όταν με το καλό έρθω στα υπέργεια του παραδείσου ,
 να αναπαύεται η ψυχούλα μου σε έναν τεράστιο καναπέ.
Ντυμένο με κατάμαυρο δέρμα.
Όχι δερματίνη.
Δέρμα!


Και όχι ξεροσφυράτο.
Μετά της κατάλληλης συνοδείας.
Από εκεί πάνω, γνωρίζεις εσύ.
Καλά.
Έχουν δει τα ματάκια σου….  

Δεν υπάρχουν σχόλια: