Χωρίς ... μαστίγιο!

Το καρότο είναι φυτό μονοετές ή διετές και ανήκει στο γένος Δαύκος της οικογένειας των Σκιαδανθών. Προέρχεται από το Αφγανιστάν και τις γύρω περιοχές. Στην Ευρώπη η καλλιέργεια του ξεκίνησε το 13ο αιώνα και ήταν χρώματος μοβ, εξαιτίας κάποιων χρωστικών που περιείχε.
Οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν ν' αποκαλούν το καρότο «Φίλτρον» λόγω των θαυματουργών θεραπευτικών ιδιοτήτων του. Είχαν, όμως, και τρεις ακόμα λέξεις για το καρότο: το «Σίσαρον», που απαντάται σε γραπτά του κωμικού ποιητή Επίχαρμου, το «Σταφυλίνος», που χρησιμοποίησε ο Ιπποκράτης, και το «Ελαφοβοσκή», του Διοσκουρίδη. Όποιο σκαμπανέβασμα και αν πέρασε στην ιστορία το καρότο, ένα στοιχείο του παραμένει αναλλοίωτο εδώ και χιλιάδες χρόνια· είναι το πιο ισχυρό αντικαρκινικό της φύσης. Αρκεί να μην έχει επιβαρυνθεί κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας του με επικίνδυνα επιλεκτικά ζιζανιοκτόνα, μυκητοκτόνα και εντομοκτόνα.
Είναι μία εξαιρετική τροφή για τον ανθρώπινο οργανισμό, αφού περιέχει:
Νερό 82,20%, Πρωτεΐνες 0,98%, Υδατάνθρακες 5,16%
Λίπος 0,20%, Ίνες 3,43 %,Μεταλλικά άλατα 0,86%
Ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, θείο, ιώδιο, κάλιο, νάτριο, κοβάλτιο, βρόμιο & χλώριο.
Βιταμίνες Κ, Β1, Β2, Β6, καροτίνη (προβιταμίνη Α) και νιασίνη.
Βελτιώνουν τη κυκλοφορία του αίματος, καθαρίζοντας το ταυτόχρονα.
Δυναμώνουν την όραση.
Ωφελούν κατά της διάρροιας των μωρών & των ηλικιωμένων.
Λειτουργούν εναντίον της αναιμίας, της αρθρίτιδας & της χολής.
Οι περισσότερες ποσότητες από όλα αυτά, υπάρχουν ΜΟΝΟ στα φύλλα.
Άρα, τα φύλλα δεν τα πετάμε!!!
Εκτός αυτού, τα φύλλα υποδηλώνουν τη φρεσκάδα, καθότι η σκέτη ρίζα, μπορεί να φυλαχτεί σε ψυγεία, υπό συνθήκες συγκεκριμένης θερμοκρασίας και υγρασίας, αρκετούς μήνες.
Τρόποι χρησιμοποίησης των φύλλων:

Όπως και οι ρίζες, αλλά και επιπλέον σε σαλάτες, σούπες, τσιγαριαστά, καλιτσούνια, χορτόπιτες.