Τσίου τσίου τρα-λα-λά!

Εκεί εις τις Κρητικές εξοχές. Όπου βιοπαλεύω για τον προζυμάτο άρτο. Τον επιούσιο. Δεν είμαι μόνος. Έχω και συντροφιά. Βέβαια. Και τι συντροφιά! Τα πουλάκια. Πιπιονάκια, μαυροπούλες, σπουργιτάκια, κοτσιφάκια, κοκκινολαίμηδες, δεκαοχτούρες, κοράκια, γεράκια και κάμποσα άλλα που δεν τα γνωρίζω. Όλα πλην των γερακιών, είναι λαλίστατα. Εξ αιτίας των ανοιξιάτικων ημερών. Του Νοέμβρη. Επίκαιρα θέματα των τιτιβισμάτων τους, είναι οι γρύπες και οι εκλογές στο γαλάζιο κοτέτσι.
Φοβούνται πολύ τις γρύπες που περπατάνε, σέρνονται και πετάνε. Μεγάλος φόβος. Αν η γρίπη των φτερών, ζευγαρώσει με τη γρίπη των γουρουνότριχων, τι θα τους συμβεί; Στα πόσα αψού, θα μαδήσουν τα φτερά τους; Στα πόσα γκουχ, θα βγάλουν γουρουνότριχες; Άραγε θα τους πηγαίνουν; Και στους πόσους πόρδους, θα πάρουν επιχορήγηση μέσω των υπολειμμάτων του γου κου που σου, για εργοστάσιο αρωματοποιίας;
Τα περισσότερα θηλυκά, σαν πιο υπεύθυνα, θέλουν να κάνουν το εμβόλιο. Σε αντίθεση με τα αρσενικά. Που άκουσαν ότι ανάμεσα στις παρενέργειες του εμβολίου, είναι και παραλυσίες. Ειδικά των μυών. Αν τους παραλύσουν οι τσουτσουνομύες τους, πάει, θα χάσουν και τα αυγά και τα πασχάλια!
Για τις εκλογές στο γαλάζιο κοτέτσι, γίνεται ο απόλυτος χαμός. Τα γαλάζια πουλάκια, απογοητευμένα από το επίπεδο της θεματολογίας που αντιπαραθέτουν οι υποψήφιοι κοτετσάρχες, δεν θέλουν να πάνε να ψηφίσουν. Σε αντίθεση με κάτι πράσινα πουλάκια, που θέλουν να πάνε. Θέλουν να ψηφίσουν το Κόκορα με τα γυαλάκια. Για να μη βγει η Χαμογελαστή Κότα. Που μόνο κότα δεν είναι. Αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτα. Μιλάνε με απόλυτη εμπάθεια εναντίον της. Υποθέτω πως επειδή είναι κόρη, ενός παλαιότερου κοτετσάρχη. Που τον μάδησε ο πατομπουκαλάτος κόκορας. Πριν πολλά χρόνια.
Τώρα και εντελώς ξαφνικά, ανακάλυψαν πως δεν αντέχουν άλλο τα παιδιά των μεγάλων κοτετσαρχών; Τα τέκνα των πολιτικών τζακιών; Μα γεννοβολάνε τα τζάκια; Εγώ ξέρω μόνο καπνό και στάχτη βγάζουν. Στάχτη και μπούρμπερη. Που είναι κοντοξαδέλφη της πούδρας. Του μέικ-απ, που λένε και στα Σφακιά.
Κάπου εκεί, τα γεράκια, που τόση ώρα ακούν και δεν μιλούν, ενοχλημένα από τη κακομοιριά και τη μιζέρια των τιτιβισμάτων, την κάνουν. Φτερουγίζουν για τα ψηλά. Και αρχίζουν να φωνάζουν. Φωνές δυνατές. Προειδοποιητικές. Για τον δυνατό αέρα που έρχεται. Που μπορεί να είναι και ανεμοστρόβιλος. Για να τα κάνει όλα φτερά και πούπουλα……