Γιατί δεν θα είμαι «Καλλικρατικός» υποψήφιος.

Αρνήθηκα επίμονα στις προτάσεις – προσκλήσεις για συμμετοχή σε 2 δημοτικά ψηφοδέλτια και ένα περιφερειακό. Δεν έχει σημασία ποια. Λέω επίμονα, επειδή οι πιέσεις παρά ήταν πιεστικές.
Οι λόγοι που αρνήθηκα πολλοί.

Δεν είμαι άνθρωπος που θα κυνηγήσω τον άλλο για να με ψηφίσει. Δεν μπορώ να χτυπώ πόρτες, να παίρνω τηλέφωνα, να υποχρεώνω φίλους και συγγενείς, να κάνω δημόσιο σχετίστηκες χειραψίες και παρουσίες, σε κηδείες μνημόσυνα, γάμους και εγκαίνια. Δεν μπορώ να υποσχεθώ για κάτι που δεν μπορώ. Σιχαίνομαι το ρουσφέτι.

Έχω δουλέψει αρκετά σε συλλογικό επίπεδο, για την ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας. Δέκα έξι ολόκληρα χρόνια. Μου δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστώ, με αξιόλογους συναδέλφους. Δουλέψαμε από κοινού, μέσα σε ένα κλίμα αλληλεγγύης. Παρεϊστικο. Συνδέθηκα φιλικά με κάποιους από αυτούς. Και έμαθα να δουλεύω μόνο υπό τέτοιες συνθήκες. Η ματαιοδοξία του «εγώ», η ιδιοτέλεια, που ζουν και βασιλεύουν θριαμβευτικά , σε αυτού του είδους τις εκλογές, πάντα με απωθούσαν!

Αυτή η περίοδος, δηλαδή από τα μέσα του Σεπτέμβρη έως και τα μέσα του Νοέμβρη, είναι για μένα περίοδος σποράς, φροντίδας, προστασίας και περιποίησης των φυτών μου. Πρέπει να είμαι στα χωράφια μου. Για να έχω προϊόντα και να καλύπτω τις ανάγκες των συνεργατών μου, το υπόλοιπο φθινόπωρο, το χειμώνα, μέχρι και τις αρχές της άνοιξης. Αν δεν το κάνω τώρα, θα πεινάσω! Και κανείς δεν πρόκειται να μου δώσει από το δικό του φαγητό……
Πενηντάρισα πια. Και οι προτεραιότητες μου, για την επόμενη πενταετία, είναι καθαρά προσωπικές.
Μετά βλέπουμε!

Τις ανησυχίες μου, τις σκέψεις μου, τα όνειρα μου, τα μοιράζω, σε όποιον θέλει, είτε από εδώ μέσα, είτε από τα «Χανιώτικα Νέα», είτε από τη ραδιοφωνική συχνότητα του «Δίκτυο Fm 91,5».
Εξ άλλου, μέσα στη σαβούρα που επικρατεί, πάντα υπάρχουν κάποιοι, ελάχιστοι, που κάνουν τη διαφορά. Που ξεχωρίζουν. Και που αξίζουν να υποστηριχθούν. Όπως η Νίκη Αποστολάκη, ο Γιώργος Καλλιτεράκης, η Σοφία Καστάνη. Από διαφορετικά μετερίζια, με ωφέλιμο για τη κοινωνία, κοινό σκοπό.
Θα αναφερθώ σε αυτούς ξεχωριστά για τον κάθε ένα και τη κάθε μία, σε απόμενες αναρτήσεις μου. Αν το θελήσουν και οι ίδιοι φυσικά! Όλο και κάτι με συνδέει με αυτούς τους συνανθρώπους μας. Τόσο σε προσωπικό όσο και σε αγωνιστικό επίπεδο.