Με τη Νίκη Αποστολάκη γνωριζόμαστε από το 1999. Ήταν αρχικά μία γνωριμία αποστάσεως, όχι και η καλύτερη θα έλεγα. Το έφερε όμως έτσι η ζωή και από το 2004 και μετά, τη γνώρισα από κοντά. Και καλά.Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή, γιατί είναι πολλά αυτά που θέλω να πω και θα μπερδευτούμε.
Η Νίκη, γεννήθηκε στα Χανιά, μεγάλωσε στις Μουρνιές, μα η καταγωγή της είναι από τους Κάμπους των Κεραμειών και τα Μεσκλά.
Στα εφηβικά μας χρόνια δεν την θυμάμαι. Εκείνη τελείωσε το Γενικό Λύκειο, εγώ το Πρώτο. Και σε διαφορετικά χρόνια, μιας και της «ρίχνω» κάμποσα χρονάκια. Τελειώνοντας το λύκειο πέρασε στη Νομική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Όσο εκείνη σπούδαζε, εκτός από τη Νομική και Αγγλικά – Γερμανικά, εγώ ταξίδευα ως Ανθυποπλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού.
Αποφοίτησε το 1988 και από τότε ασκεί το επάγγελμα της Δικηγόρου, αναλαμβάνοντας υποθέσεις από όλο το φάσμα του Δικαίου.
Από το 1990 και μετά, που «ξεμπάρκαρα» οριστικά», ίσα - ίσα που τη θυμάμαι.
Το 1998, ήμασταν και οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι στις εκλογές. Σε διαφορετικούς συνδυασμούς. Εκείνη εκλέχτηκε, εγώ όχι. Ο συνδυασμός τους νίκησε, εμείς ήρθαμε τρίτοι και κατά-ιδρωμένοι.
Ορίστηκε πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ελευθερίου Βενιζέλου το έτος 1999-2000 . Ήταν πολύ αυστηρή, το ξέρω από πρώτο χέρι, και πολύ καλά έκανε. Οι συνεδριάσεις των τότε δημοτικών συμβουλίων, ήταν ένα πράγμα κάτι ανάμεσα σε παιδική χαρά και καφενείο. Προσπάθησε να επιβάλει τη τάξη και τα κατάφερε. Τότε είχα το χρόνο να παρακολουθώ κάποιες από τις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Σε μία από τις συνεδριάσεις επειδή έλειπαν κάποιοι δημοτικοί σύμβουλοι, υπήρχαν κενά έδρανα. Με φώναξε λοιπόν ο επικεφαλής του Συνδυασμού μας, ο Γιώργος ο Καλλιτεράκης, να κάτσω δίπλα του, γιατί ήθελε βοήθεια σε κάποιο από τα θέματα της συνεδρίασης. Με το που έκατσα, με πολύ αυστηρό ύφος που δεν έφερνε αντίρρηση με ξανά - έστειλε εκεί που καθόμουν. Στις θέσεις των παρατηρητών.
Τελειώνοντας τη θητεία της ως Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου ανέλαβε τη θέση του Προέδρου στο Σύνδέσμο Αποχέτευσης των Δήμων Ακρωτηρίου ,Ελευθερίου Βενιζέλου ,Θερίσου και Σούδας από την σύσταση του και επί 7 έτη. Ο Σύνδεσμος επί της θητείας της μελέτησε, πρότεινε , ωρίμασε και ενέταξε στο Ταμείο Συνοχής το μεγάλο έργο της κατασκευής δικτύων αποχέτευσης και αντλιοστασίων συνολικού προϋπολογισμού 19.000.000€ , σε όλους του περιαστικούς δήμους .Το έργο αυτό κατασκευάστηκε ,ολοκληρώνεται ακόμη και σήμερα και λειτουργεί με την Τεχνική επίβλεψη και συνεργασία της ΔΕΥΑΧ .Ο Σύνδεσμος επίσης μελέτησε ενέταξε και άρχισε την υλοποίηση των αντιπλημμυρικών έργων του Δήμου Χανίων και των περιαστικών Δήμων ύψους 2.000.000€ επί της θητείας της .Το έργο αυτό έχει ολοκληρωθεί και λειτουργεί σήμερα. Αυτά τα αντιπλημμυρικά έργα ήταν έργα πνοής για την ευρύτερη περιοχή νοτίως της πόλεως των Χανίων. Το Πασακάκι, ο Στύλος, η Πελεκαπίνα, το Κόκκινο Μετόχι, τα Κατσιφαριανά, η Ξυλοκαμάρα, ο Κουμπές και ο Καλυκάς στη κυριολεξία λυτρώθηκαν, μιας και με τη παραμικρή δυνατή μπόρα, πλημμύριζαν.
Κατόπιν διετέλεσε πρόεδρος της Αναπτυξιακής Εταιρείας του Δήμου Ελευθ. Βενιζέλου κατά την ίδρυση της και επί των ημερών της λειτούργησαν τα προγράμματα “Βοήθεια στο Σπίτι”, “Παιδικός Σταθμός” και το “Πρόγραμμα Κοινωνικών Υποστηρικτικών Υπηρεσιών” . Από ότι έμαθα, όχι από την ίδια, εκείνη την εποχή, η Αναπτυξιακή, με την επιτυχία της υπήρξε ως πρότυπο για τη δημιουργία και άλλων αναπτυξιακών σε ολόκληρη τη Κρήτη.
Κάπου στα ενδιάμεσα ξέκλεψε και χρόνο να ανακατευτεί και με τα συνδικαλιστικά των δικηγόρων των Χανίων. Διετέλεσε εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων. Επί προεδρίας Πισσαδάκη αν δεν κάνω λάθος.
Προτάθηκε και 2 φορές ως υποψήφια βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στα Χανιά. Δυστυχώς για τα Χανιά και όχι για εκείνη και τις 2 φορές κόπηκε. Τα «μεγάλα» αφεντικά, δεν την είδαν ως αντάξια συνοδοιπόρο τους. Την μέτρησαν ως ανταγωνίστρια. Και την έκοψαν. Προτίμησαν άλλους, λιγότερο … ψηφο-κόφτες. Εκείνη στεναχωρέθηκε. Πικράθηκε. Μα δεν το έκανε βούκινο. Δεν βγήκε δημόσια να παραστήσει τη «μικρή Ελένη που δεν την παίζουν οι φιλενάδες της».
Εκεί προς το 2002, αν θυμάμαι καλά, πρότεινε τους «Αστικούς Κοινωνικούς Κήπους», στα πλαίσια της προεκλογικής περιόδου. Σε δημόσιες εκτάσεις που υπήρχαν στο Δήμο μας, θα δινόταν δωρεάν, κυρίως σε συνταξιούχους και του Δήμου Χανίων, μικρές εκτάσεις μερικών δεκάδων τετραγωνικών μέτρων, για να καλλιεργούν κηπευτικά για δική τους κατανάλωση και όχι για εμπόριο. Ομολογώ ότι με σχόλιο στα «Χανιώτικα Νέα», είχα ειρωνευτεί αυτή τη πρόταση, μετονομάζοντας τους κήπους σε «Αστικούς Κρεμαστούς Κήπους». Σίγουρα με αυτή τη κακή οικονομική κατάσταση που βιώνουμε, καλό θα ήταν να το ξαναδεί. Ευχαρίστως να το «δουλέψομε», ως προς την οργάνωση μαζί.
Κακία δεν μου κράτησε.
Το 2004, της ζήτησα να αναλάβει μία δική μου νομική υπόθεση. Αρκετά μπλεγμένη. Τα κατάφερε μια χαρά. Και αυτό γιατί λειτούργησε σαν να ήταν δικό της το πρόβλημα. Το πάθος, το πείσμα της και ο τσαμπουκάς της με ξάφνιασαν ευχάριστα. Όπως με ξάφνιασε και η ανθρωπιά της. Από εκεί και μετά, αρχίσαμε να κάνουμε παρέα. Όχι όσο θα θέλαμε, διότι τα επαγγελματικά και οι λοιπές δραστηριότητες μας δεν μας το επιτρέπουν. Στη χάση και στη βρέξη που βρισκόμαστε όμως το ‘φχαριστιόμαστε. Είμαι αρκετά περήφανος που τη γνωρίζω, που δέχεται τους προβληματισμούς μου και συζητά τους δικούς της μαζί μου.
Το επίπεδο των Δημοτικών μας Αρχόντων, όλα αυτά τα χρόνια, σας το περιγράφω σε προηγούμενες αναρτήσεις. Η Νίκη πάντα έκανε τη διαφορά. Δυστυχώς ήταν μόνη της. Ή σχεδόν μόνη της. Είναι το ότι καλλίτερο, που μπορούσε να κάνει ο κ. Σκουλάκης, βάζοντας την στο ψηφοδέλτιο του Συνδυασμού του. Όχι ότι ξεσαβούριασε εντελώς. Και άλλους έπρεπε να διώξει, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…..
Νίκη καλή δύναμη και καλή επιτυχία.
Στο εύχομαι ολόψυχα.
Όχι επειδή το αξίζεις.
ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΜΕ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου