Η εντατική ή βιομηχανική ή συμβατική γεωργία, έχει αποδειχτεί, χρόνια τώρα, ότι δεν είναι πλέον βιώσιμη. Ούτε με τη στήριξη των επιδοτήσεων.
Εξαντλεί φυσικούς πόρους, ρυπαίνει, επιβαρύνει το έδαφος, το νερό, τον αέρα, σπαταλά ενέργεια, εξαντλεί τους υδάτινους πόρους, απειλεί τη βιοποικιλότητα, είναι επικίνδυνη για την υγεία των αγροτών και των καταναλωτών, απαξιώνει τη μικρή παραγωγή και τις τοπικές κοινότητες, αποξενώνει την ύπαιθρο από τις πόλεις.
Εξαντλεί φυσικούς πόρους, ρυπαίνει, επιβαρύνει το έδαφος, το νερό, τον αέρα, σπαταλά ενέργεια, εξαντλεί τους υδάτινους πόρους, απειλεί τη βιοποικιλότητα, είναι επικίνδυνη για την υγεία των αγροτών και των καταναλωτών, απαξιώνει τη μικρή παραγωγή και τις τοπικές κοινότητες, αποξενώνει την ύπαιθρο από τις πόλεις.
Αυτό που πρέπει να γίνει, και με τις δυνατότητες που παρέχει ο «Καλλικράτης», είναι να στραφούμε επιτέλους με πράξεις ουσίας, προς μια καινοτόμο, ανταγωνιστική, βιώσιμη γεωργία.Που δεν είναι άλλη από τη Βιολογική Γεωργία.
Η Βιολογική Γεωργία, δεν χρειάζεται τις επιδοτήσεις, γιατί δεν είναι προβληματική. Μπορεί να σταθεί και αλλιώς.
Πρέπει όμως να ενισχυθεί, επειδή πετυχαίνει όλα αυτά που η χρεοκοπημένη εντατική, βιομηχανική, συμβατική γεωργία δεν μπορεί.
Χρειάζεται, οι τοπικές «Καλλικρατικές» κοινωνίες, μέσω των εκπροσώπων τους, να πιέσουν τη κεντρική εξουσία για τη λήψη εφαρμόσιμων μέτρων και για τη δημιουργία αναπτυξιακών υποδομών.
Αρκεί να το θελήσομε.Αφού πρώτα βγάλουμε τις «τσίμπλες» της προκατάληψης, της άγνοιας και των μικρό – συντεχνιακών συμφερόντων.
Τι είδους μέτρα;
Τι είδους μέτρα;
Την υγεία μας να έχουμε και θα τα ξαναπούμε.Αν και με μία ματιά σε παλαιότερες αναρτήσεις μου, όλο και κάτι θα βρείτε…..
* υποψηφίους που δεν ψάχνουν μόνο ψηφοφόρους μα και λύσεις.
2 σχόλια:
Σαφως και ειναι προβληματικη και η βιολογικη γεωργια. τα τεραστια κοστη και η χαμηλη ζητηση ειναι προβλημα .
Ναι υπάρχει πρόβλημα στην εμπορία, μα σε ορισμένα είδη βιολογικών προϊόντων, κυρίως αυτών που παράγονται χωρίς προγραμματισμό, μαζικά, χωρίς να έχει προηγηθεί έρευνα της αγοράς. Όσο εξακολουθούμε να είμαστε ανοργάνωτοι, μακριά από τις «ομάδες παραγωγών», τα πολλά προβλήματα θα εξακολουθούν να υπάρχουν. Μέσα από τις «ομάδες» μπορεί να προκύψουν, η επαγγελματική κατάρτιση, η επαγγελματική συνείδηση και φυσικά η ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής. Χωρίς τη συλλογικότητα του «ευ συνεταιρίζεσθε», θα εξακολουθούν να «αλωνίζουν» οι έμποροι και θα τη πληρώνουν οι καταναλωτές. Έχει βγάλει …μαλλιά η γλώσσα μου να τα λέω….
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα της βιολογικής γεωργίας είναι ότι στην Ελλάδα, αναπτύχθηκε, όπως αναπτύχθηκε, στραβά. Από υπουργίας του Ανωμερίτη και μετά, μηδενός υπουργού εξαιρουμένου, γλάστρες πηγαίνανε στην Ευρώπη, φυτά γυρνούσανε! Αυτό το ελάχιστα σωστό που έγινε, έγινε, γιατί κάποιοι «απατεώνες» «γραφικοί», «πρωτοπόροι», «μουτζαχεντίν» και δε ξέρω τι άλλο, βάλαμε το κεφάλι μας στο ντορβά και ρισκάραμε πάρα πολλά. Αξιοπρέπεια, βιοπορισμό, προσωπική ζωή. Τουλάχιστον μας έμεινε μία ικανοποίηση. Κάναμε αυτό που πιστεύαμε, αυτό που μας άρεσε. Και αποδείξαμε πάρα πολλά πράγματα. Πάντα μόνοι μας.
Δημοσίευση σχολίου